Сравните транспортные системы Франции и Германии по плану: а) соотношение разных видов транспорта; б) основные транспортные узлы; в) связь с транспортными

а) Транспорт: воздушный, железнодорожный, автомобильный, морской, речной.
Основным видом транспорта является автомобильный. Второй - железнодорожный.
б) Основные морские порты Франции - Дюнкерк, Гавр, Брест, Марсель.
Основные речные пути Франции - Луара, Рона, Сена + каналы
Основные морские порты Германии - Гамбург, Бремен, Вильгельмсхафен, Росток, Засниц, Висмар
Основные речные пути Германии - Рейн, Везер, Эльба + каналы Среднегерманский и др.
Аэропорты в крупных городах
в) Франция подземным автомобильным туннелем через Ла-Манш связана с Великобританией.
Автомобильные и железные дороги связывают Испанию и Францию, Францию и Германию, Францию и Италию, Германию и Швейцарию, Францию и Швейцарию.

Вся жизнь украинцев, как будничная, так и праздничная, пропитана сводом интересных обычаев, которые сквозь века. Украинская молодежь, как правило, с удовольствием перенимает эти традиции, поддерживая духовную преемственность со своими предками. При этом, во всех обычаях ярко прослеживается переплетение языческих и христианских верований, что добавляет обрядам красочности.

Гостям страны, зачастую, предоставляется уникальная возможность окунуться в мир украинской культуры, приняв участье в празднованиях Рождества, Масляной, Пасхи или Ивана Купала, полюбоваться таинственным обрядом венчания, послушать колядки и гаивки, попробовать вкуснейшую обрядовую еду, такую как кутья, паска, и даже присоединиться к увлекательному процессу раскрашивания пасхальных яиц

XVIII-XX ғасырлардағы Қазақстан тарихы - алуан тағдырлы сипаттағы оқиғаларға толы. 1730-1770 жылдары қазақ билеушілерінің едәуір бөлігі Ресей империясының басшылық рөлін ресми түрде таныды. Бұл Қазақстанды өз тәуелсіздігінен, мемлекеттігінен айырылуына әкеп соқтырып, шын мәнінде отарға айналдырды. Ресей билігін мойындауға мәжбүр болған алғашқы күндерден бастап-ақ қазақ халқының бұрынғы тәуелсіздігін, мемлекеттігін қалпына келтіру жолындағы ұлт-азаттық соғыстар кезеңі басталды. Халық наразылығының тұтануына екінің бірінде ұлттық және әлеуметтік қысым жасау арандатып отырды. Қазақстанның отарлық кезеңінің тарихына, әсіресе оның түйінді мәселелеріне отандық тарих негізінен еліміз тәуелсіздік алғаннан соң, яғни 1991 жылдан кейін баса назар аудара бастады. Бұл түсінікті де, өйткені шет аймақ халыктарының сол кезде отар елдер халықтары аталатынындай, жабайылар тарихы мәселелері өткен кездерде империялық өктемдіктің және марксизмнің қасан қағидасы, тоталитаризм, жеке адамға табынушылық идеологиясының ықпалымен көрінеу бұрмалаушылыққа ұшыратылды. XVIII—XIX ғасырлардағы Қазақстан тарихы Еуразия даласының халықтарына дүниежүзілік тарих ұғымынан тыс қараған Ресей ділінің тұрғысынан пайымдалды. Осының бәрі бүгінгі таңда тарихи өткен кезеңге объективті түрде қаралуы, жаңа көзқарастарды тиянақтауды талап етеді. Ресей мемлекетінің кұрамындағы қазақ халқы тарихының (XVIII—XIX ғғ.) ең көкейтесті жақтарына зерттеушілердің назарын отандық тарихнаманың қол жеткен биігі деңгейінен аудару қажет.[1]