Роль за­щит­ни­ков от бак­те­рий и твёрдых ча­стиц в ор­га­низ­ме че­ло­ве­ка играют

Фагоциты — клетки, об­ла­да­ю­щие способностью за­хва­ты­вать и пе­ре­ва­ри­вать твердые вещества.
Фагоциты че­ло­ве­ка способны за­щи­тить его от атаки бактерий, от дей­ствия некоторых токсинов. Все эти клет­ки делятся на две боль­ших группы. Так на­зы­ва­е­мые непрофессиональные фа­го­ци­ты человека ата­ку­ют любые «подозрительные» объекты, ко­то­рые они рас­це­ни­ва­ют как чу­же­род­ные для организма. В от­ли­чие от них, у про­фес­си­о­наль­ных клеток куда более чет­кая задача. На их по­верх­но­сти находятся чув­стви­тель­ные рецепторы-«радары», по ко­то­рым они узна­ют конкретных врагов, а распознав, сразу их уничтожают.

1. Наклон головы вперед

2. Наклон головы назад

3. Наклон головы вправо

4. Наклон головы влево

5-6. Руки к плечам. Вращение плечами вперед

7-8. Вращение плечами назад

9. Руки перед грудью. Рывок.

10. Руки в стороны. Рывок.

11. Руки перед грудью. Рывок.

12. Поворот туловища вправо, руки в стороны. Рывок.

13. Руки перед грудью. Рывок.

14. Поворот туловища влево, руки в стороны. Рывок.

15. Правая рука вверху, левая внизу. Рывок.

16. Левая рука вверху, правая внизу. Рывок.

17. Наклон к носку правой ноги.

18. Наклон к полу.

19. Наклон к носку левой ноги.

20. Прогиб назад.

Адабият таануу - көркөм адабияттын маңызын, анын өзгөчөлүгүн, пайда болушун, коомдук милдетин жана тарыхый-адабий процесстин мыйзамченемдерин изилдөөчү илим. Үч бөлүктөн турат: адабият теориясы, б. а. рухий жана көркөм ишмердиктин бөтөнчө формасы болгон адабияттын өзгөчөлүгүн, көркөм тексттин структурасын, адабий процесс менен чыгармачылык методдун факторлорун изилдейт; адабият тарыхы дүйнөлүк адабияттын, улуттук адабияттардын өнүгүп-өсүү процессин (анын ичинен метод, стиль, доор, багыттардын алмашуусун), айрым жазуучулардын чыгармачылыгын иликтейт; адабий сын көбүнчө учурдагы чыгармаларды талдайт жана баа берет, адабияттын коомдук турмуштагы эстетикалык маанисин жана ролун аныктайт. Азыркы адабият таануу эстетика, философия, тил илими, тарых, социология, психология менен ажырагыс тыгыз байланышта. Адабият таануунун башатында антикалык доордун философтору жана акындары, Чыгышта байыркы жана орто кылымдагы кытай, инди жана араб ойчулдары турушат. Адабият таануу өз алдынча илим катары 19-кылымда калыптанып, ар түрдүү илимий методдор пайда болгон. Өзүнүн тарыхый өнүгүшүндө элдин рухий жаңылануусун кенен жана терең чагылдыруу менен көп кырдуу, көп боёктуу турмушту таанып-билүүнүн эң таасирдүү формасына айланган. Кыргыз адабияты дүйнөлүк көркөм турмуштун, акыл-ойдун катарына ишенимдүү кошулган дешке толук негиз бар. Кыргыз адабият таануу илими элдин адабий, эстетикалык жактан өсүп-өнүгүшүнүн мыйзамченемдери, улуттук адабияттын калыптануу процессинин өзгөчөлүктөрү, фольклордук салттар менен реалисттик тажрыйбанын кандайча айкалышып жаткандыгы, кыргыздын көркөм чыгармачылыгында жашап келген түрлөрдөгү жана жанрлардагы жаңы сапаттык өзгөрүүлөр, мурда болбогон түрлөр менен жанрлардын өсүп-өнүгүшүн шарттаган коомдук-эстетикалык факторлор, социалдык шарттардын, искусствонун милдеттеринин өзгөрүшү менен бирге адабияттын тематикасындагы адабий өзгөрүүлөр, анын турмушун көркөм түрдө көрсөтүү жолдорунун, каражаттарынын байышы ж. у. с. маселелерди кароого жана чечүүгө аракет кылып келе жатат. Кыргыз элинин көркөм сөз чыгармачылыгын, айрыкча фольклорун изилдөөдө М. 0. Ауэзов, В. В. Жирмунский, М. И. Богданова ж. б. окумуштуулар эмгектеништи. Кыргыз адабиятчыларынын бир тобу (К. Асаналиев, А. Садыков, К. Артыкбаев, С. Жигитов, А. Акматалиев ж. б.) илимдин бул тармагында активдүү иштешти.