Почему церкви и храмы Имеют форму купол луковица​

Объяснение:

Тут существует множество мнений. В византийских храмах купола были практически плоские. По одной из версий, в России стали делать купола вытянутой формы, чтобы снег скатывался с кровли, и не образовывался лед. Кроме того, чтобы лушче сохранять тепло, потребовалось утепленное подкупольное пространство.

Но есть масса доказательств того, что купольная форма существовала не только в России, но и в Европе, и в православной Азии задолго до того, как появилась у нас. И судя по всему, тут все-таки не обошлось без влияния мусульманского и индуистского Востока. Форма главок — та, что считается исконно русской, — встречается в Индии на каждом шагу! Она встречается и в мусульманской архитектуре. Конечно, ислам — это более поздняя религия, и она в какой-то мере переняла архитектурные формы христианства, но тем не менее известная нам луковичная форма на Востоке очень распространена.

Поэтому точно мы не знаем, откуда взялись луковичные купола. Общепринятой не считается ни одна из вышеперечисленных версий. Но взаимопроникновение культур здесь, видимо, сыграло не последнюю роль.

ответ: Потому что это традиция России, ведь с самого начала начали строить церкви в виде купола. Тем самым мы и до сих пор строим такого же вида.

Объяснение: Надеюсь поставите оценку достойную, я недавно тут и рад людям.

Жоңғы – ағаш, мүйіз, металл бұйымдарын жону, өңдеу үшін қолданылатын, асыл болаттан жасалған құрал. Қос қолдап ұстау үшін екі басы екі тұтам ағашқа немесе мүйізге сапталады. Үйшілер мен арба, шана жасаушылар ағашты кептірерде әуелі қабығын Жоңғымен сыдырып тазартады. Ағаш өңдеуге арналған Жоңғының үстірік сүргі, аталғы, сарнауық, бүкір Жоңғы деген түрлері болады. Жоңғының тезден шығып кепкен уық, кереге, өре ағаштарға өрнек жүргізгенде қолданылатын ирек тісті түрлерін сарнауық деп, ал түзу сүргілей отырып, ойыс сызатты, дөңес қобылы өрнектер жасау үшін қолданылатын, арнаулы жүз отырғызылған түрін үстірік сүргі деп атайды. Ағашты, мүйізді қырып өңдегенде кедір жүзді, көбелі, қобылы Жоңғылар қолданылады

Көлемі ЗО жол. Бұл шығармада тұтас халыққа арнап айтылған терең де күрделі ойлар шерлі жүректен шамырқанып, толқып шыққан. Үлкен адамгершілік, қайраткерлік, оқымыстылық биікке көтерілген ақын үні бірде айбарлы, бірде кекті, бірде мұңлы. Қазақ халқын бөлмей-жармай, түгел қамтып, тұтас шолып, баршасына бағыштап айтылған өлеңнің әлеуметтік салмағы орасан зор. Ақын алдымен көз алдыңызға мұрты аузына түскен, бір ұрты май, бір ұрты қан, алғашқыда шырайы сартша жылтырап тұрған қазақтың кескінін алып келеді. Осыдан кейін барып оның ішкі әлемін, мінез ерекшеліктерін айқындап аша бастайды.