На ваттметре имеются три пары клемм: токовые и напряжения 127 и 220 В. Как, имея омметр, узнать, какие это клеммы, если надписи на приборе стерты?

Родился 15 июля 1914 года в селе Мурафа (ныне Краснокутского района Харьковской области Украины).

Рано лишившись родителей, воспитывался в детском доме. Окончил 4 класса начальной школы и работал у кулаков в селе, затем на заводе в Харькове и на рыбных промыслах Чёрного моря — мастером на плавбазе «Азчергосрыбтрест» города Ростова-на-Дону.

В 1935 году Керченским горвоенкоматом был призван в ряды Красной Армии и направлен на Тихоокеанский флот, в строительные части. На флоте стал комсомольцем и членом КПСС (1940). После демобилизации из рядов Тихоокеанского флота в декабре 1940 года работал некоторое время в Хасанском районе Приморского края. Накануне Великой Отечественной войны выехал в Харьков.

17 сентября 1941 года добровольно встал в ряды защитников Родины и был направлен в Новороссийскую военно-морскую базу[1]. Всю войну воевал в частях морской пехоты Черноморского флота. Воевал под Феодосией, Керчью, Новороссийском и в других районах Крыма и Кавказа.

В ночь с 9 на 10 сентября 1943 года Дибров вместе с 393-м батальоном высаживается в порт Новороссийск. Являясь в это время командиром отделения автоматчиков, он высаживается на причал и идет на штурм огневой точки, мешавшей высадке роты. Далее Дибров бросился на штурм железнодорожного вокзала города:

«… В кровопролитных боях за удержание железнодорожного вокзала т. Дибров проявил героизм, хладнокровие, мужество. 10 сентября 1943 года противник в количестве до 300 гитлеровцев 6 раз ходил в атаку на группу т. Диброва, состоящую из 20 человек. Моряки подпускали их на близкую дистанцию, расстреливали в упор и забрасывали гранатами. Все атаки врага захлебывались, только убитыми противник оставил до 200 гитлеровцев.

За период десантной операции в Новороссийске т. Дибров с группой уничтожил до 250 фрицев. Командование наградило т. Диброва вторым орденом Красного Знамени».

(Из боевой характеристики на Диброва Кирилла Селиверстовича, составленной в 393-м отдельном батальоне морской пехоты.)

Командир стрелкового взвода младший лейтенант Кирилл Дибров в ночь на 23 января 1944 года в составе десанта высадился в районе города Керчь (Крым). В уличных боях за город вверенный Диброву взвод уничтожил 13 огневых точек, 75-миллиметровую батарею, миномётную батарею, две противокатерные батареи и до двух рот противника. Во время этого штурма Дибров был ранен, но не ушёл с поля боя, и продолжал вести вперед своих воинов.

С 1946 года лейтенант Дибров К. С. — в запасе. Работал мастером Адлерского рыбного завода города Сочи Краснодарского края.

Умер 20 марта 1980 года. Похоронен в городе Сочи.

ответ:

объяснение:

лиро-эпостық жырлар ғашықтық жырлар - лирикалық әрі эпикалық шығарма. оқиға желісі бірін-бірі құлай сүйген екі жас арасындағы махаббатқа құрылады. көпшілігінің оқиғасы сүйгеніне қосылуды аңсаған, жастарға ескі салт-сана қарсы тұрып, мерт қылумен аяқталады. лиро-эпостық жырларларда халықтың тұрмыс-салты, әдет-ғұрпы, наным-сенімі, көңіл-күйі көбірек суреттеледі. оларда реалистік және романтикалық көріністер сабақтаса келіп, реалистік әдіс басым жатады. лиро- эпостық жырларда кейіпкерлер батырлар емес, карапайым . екі жастың бір -біріне деген сүйіспешілігін жырлайтын эпостарда, негізінен, махаббат отына жанған қыз бен жігіттің қосыла алмай, трагедияға ұшыраған тағдыры баяндалады. әдетте, олардың бақытына кедергі болатын нәрсе -ата- аналардың қарсылығы немесе қызға ғашық басқа жігіттің жауыздығы , иә болмаса екі рудың араздығы болып көрсетіледі.

ғашықтық жырлар көркем фольклордың барысында батырлық эпостан кештеу қалыптасқан, бірақ бұл қаһармандық жыр мүлде өшіп, оның орнына романдық эпос келді деген сөз емес, эпостың бұл екі түрі көп уақыт бірге , бір -бірімен байланыса, қатарласа ған. ұқсастықтары да аз емес. олардың жалпы поэтикалық сипаты ұқсас. айталық, сюжеттік құрылымдардың бір типті болып келуі, образдар жүйесіндегі біркелкілік, өлең құрылысы мен бейнелеуіш құралдардың біртектілігі секілді белгілер эпостың екі түрінде де кездеседі. ғашыктык жырлар көп вариантты болып келеді оның себебі көп замандар бүл жырлар ауыздан- ауызға тарап, біреуден біреу жаттап алу арқылы кейінгі ұрпаққа жетіп баспаға іліккен.[1]