Прочитайте два высказывания об образовании. Какое (или какие) из высказываний вы считаете верным (верными)? А. Цель образования

верны оба высказывания

Winnica to malownicze miasto Ukrainy, które od ponad 600 lat leży nad urokliwymi brzegami Południowego Bugu.

Ten region Podolska słynie z czystych rzek, potężnych lasów i bajecznych łąk. Istnieją dwie główne wersje pochodzenia nazwy miasta. Niektórzy historycy twierdzą, że nazwa pochodzi od słowa „wino”, które ze starosłowiańskiego tłumaczy się jako „dar”. Inne – od słowa „gorzelnia”, co oznacza miejsce warzenia piwa.

W Winnicy jest wiele zabytków historycznych i kulturowych. Jedną z unikalnych historycznych budowli architektonicznych jest klasztor jezuitów, wybudowany w 1610 roku z okazji darowizny mnichów dla szlachty. Jest to duży kompleks budynków z twierdzą „Mury”.

Перевод:

Вінниця - мальовниче місто України, яке понад 600 років розташоване на чарівних берегах Південного Бугу.

Цей подільський край славиться своїми чистими річками, могутніми лісами та казковими луками. Існує дві основні версії походження назви міста. Деякі історики стверджують, що назва походить від слова «вино», яке перекладається зі старослов’янської як «дар». Інші - від слова «винокурня», що означає місце, де вариться пиво.

У Вінниці багато пам’яток історії та культури. Однією з унікальних історичних архітектурних споруд є єзуїтський монастир, побудований у 1610 р. За пожертвування ченців дворянством. Це великий комплекс будівель з фортецею "Мури".

Прости что не коротко вышло, я пыталась хоть чем то :|

Сочинение / Белем − якты нур

Белем алырга теләмәгән кешенең тормышы кыргый кеше тормышына охшаган: банан күрдең дә өзеп алдың − ашап бетердең, ә иртәгә нәрсә булыр − мөһим түгел. Шундый кыргый кешеләргә охшамас өчен, белем алырга омтылырга, аны үзеңә сеңдерә белергә кирәк.

Элегрәк, кечерәк чагымда, мин үзем дә белемнең әһәмиятен аңлап бетермәгәнмен. Ипине агачта үсә дип уйлый идем шул. Әмма, үсә төшкәч, тормышта белемсез бернинди дә файдалы эшләр эшләп, максатка ирешеп булмаслыгын аңладым. Белем алмыйча, һөнәрле дә, акыллы да булып булмый. Тормышны дөрес, матур итеп төзү өчен, белем кирәк. Мин шуңа төшендем.

Белем − яктылык, тормышыбыз яхшырак һәм баерак (матди һәм бигрәк тә рухи яктан) булсын өчен, безнең яшәеш юлыбызны гел яктыртып торучы нур ул.

Безнең халкыбыз белемле кешегә зур бәя биргән, олылаган, хөрмәтләгән. Бу турыда халыкның күпсанлы мәкаль-әйтемнәре дә сөйли. "Белемсез − берне, белемле меңне егар", "Белгәнгә − якты, белмәгәнгә караңгы", "Белем − бәхет ачкычы, дәрәҗәнең баскычы", "Белемнән зур хәзинә юк" ише мәкальләр халкыбызның белемгә булган карашын күрсәтәләр. Бу мәкальләр бүген генә тумаганнар. Димәк, кешеләр борынгы заманнарда ук белем алуның кешелек язмышында тоткан олы ролен аңлаганнар. Бу урында 18 нче йөз шагыйре Г. Утыз-Имәни шигырен китереп үтәсем килә:

Чын бәхетне бирә тик гыйлем генә,

Баш иярләр һәрвакыт белемлеге.