Эфемерлер және эфемероидтар туралы түсінік бер.​

Эфемерлер ж/е Эфемороидтар

Объяснение:

Эфемерлер (грек. ephemeros – тез өсетін) – шөл және шөлейтті жерлерде, сирек далалық аймақта өсетін бір жылдық өсімдіктер. Эфемерлерге тұқымынан бастап, жеміс беруге дейінгі барлық даму циклі 2 – 6 аптадан 5 – 6 айға дейін жететін өсімдіктер жатады. Мыс., құм ботагөзі, дала шегіргүлі, шөл жауылшасы, жалпақ жеміс, т.б. Бұл өсімдіктердің вегетац. кезеңі негізінен ерте көктемде (ақпан – мамырда) қуаңшылық түскенге дейін болады. Ал күздік Эфемерлерсолт. аймақтарда жертаған түрінде қар астында қыстап, көктемде вегетациясын қайта бастайды. Эфемерлерді мезофиттерге (топырақ пен ауа ылғалдылығы біршама жеткілікті, бірақ шамадан артық емес ортаға бейімделген өсімдіктер) жатқызады, бірақ Эфемерлердің олардан айырмашылығы тұқымдары ыстыққа төзімді келеді. Өсіп-өнуі, тіршілік ету ұзақтығы және өлшемдері ауа райы жағдайына байланысты қатты өзгеріп отырады; сондықтан да Эфемерлераса биік болмайды (1 – 3 см). Эфемерлерді негізінен орамжапырақ және астық тұқымдасына жататын өсімдіктер құрайды. Шөл аймақтарда Эфемерлер эфемероидтермен бірге көктемде барлық мал түлігіне жайылым ретінде пайдаланылады.

Эфемероидтер (эфемерлер және түр) – вегетациялық кезеңі қысқа көп жылдық шөптесін өсімдіктер. Эфемероидтер ерте көктемде гүлдейді. Жазда өркендері толықтай тіршілігін жойып, жер астындағы қор жинайтын баданалары, пиязшықтары, түйнектері және тамырсабақтары бүршіктерімен қалады да, тыныш күйде болады. Эфемероидтер негізінен шөл, шөлейтті жерлерде өседі. Себебі олардың вегетац. кезеңінің қысқалығы қуаңшылыққа байланысты және бұған өсімдіктердің көптеген бейімдеушіліктері байқалады. Мыс., пиязшығында су қоры болады, тамырсабағы сүректі келеді. Эфемероидтердің ең құнды бір қасиеті – су жетпесе де, өз тіршілігін жоймай, ұзақ уақыт өсе беруі. Эфемероидтер орманды-далалы және жалпақжапырақты орманды алқаптарда өседі (мыс., қызғалдақтар, қияқтар, т.б.). Мұндай жерлерде Эфемероидтер орманның ылғалдылығын өздері жапырақ жарғанша пайдаланады.

В кино перед композицией кадра, перед его глубинным построением стоит задача учета происходящего движения. Живопись статична и отображает зафиксированное движениеКадр — монтажное понятие в кинематографе, обозначающее отрезок киноплёнки, на котором запечатлено непрерывное действие между пуском и остановкой киносъёмочного аппарата, или между двумя монтажными склейками,план — для показа места действия (например, человек в среде)Сцена́рий — литературно-драматическое произведение, написанное как основа для постановки кино- или телефильма, и других мероприятий в театре и иных местахКинослово - один отдельный кадр, либо фотоснимок.Кинофраза, в свою очередь, состоит из кинослов и представляет собой отдельные пространственно-временные моменты

1 Тело осетровых рыб

утонченное. Вдоль тела расположено пять рядов костяных ромбовид­

ных пластинок. Передняя часть головы образует удлиненное рыло.

Ротовое отверстие расположено в нижней части головы. Скелет со­

стоит главным образом из хрящей, но череп покрыт костями. Осевой

скелет, хорда сохраняется в течение всей жизни.

Объяснение:

2)Большинство лососевых в пе­

риод нереста переходят из морей в пресные воды. К ним относятся

лосось, кета и горбуша, живущие в морях, в Сырдарье и Амударье

встречается форель.

Отряд карпообраз

3)К лососевым относятся рыбы, имеющие частич­

но окостенелый осевой скелет и череп. Позади спинного плавника

у них имеется еще и другой плавник

4). К этому отряду отно­

сится единственный представитель – латимерия, найденная вблизи

Африки в Тихом океане. Изучение латимерии объяснить

происхождение наземных позвоночных.

5)Мясо и икра рыб является вкусным продуктом

питания. Особенно высоко ценятся мясо и икра лососевых. По всемумиру ежегодно ловят около 50 млн. тонн рыб. Основной улов рыбы

добывается из морей. Осетровые, сельдевые, тресковые – основ­

ные промысловые рыбы.

6).Процесс размножения у рыб называют нерестом, а перемещение рыб к местам нереста — нерестовыми миграциями. При созревании половых клеток у рыб проявляется инстинкт размножения, и они перемещаются в места, наиболее благоприятные для развития их будущего потомства. Там самки вымётывают икринки в воду.