Какая деталь в рассказе подчеркивает превращения Очумелова? Чехов «Хамелеон»

объяснение:

. отношение к людям с ограниченными возможностями служит индикатором развитости общественного сознания. в последние годы в нашей стране это отношение несколько улучшилось. однако, все еще сохраняется положение изоляции детей и людей с нарушениями здоровья и отсутствуют благоприятные условия для социальной интеграции их в различные социальные структуры.

интеграция в общество человека с нарушениями в развитии, особыми образовательными потребностями и ограниченной трудоспособностью сегодня означает процесс и результат предоставления ему прав и реальных возможностей участвовать во всех видах и формах социальной жизни, включая и занятия адаптивной культурой и спортом, наравне и вместе с остальными членами общества в условиях, благоприятных его развитию.

в государственных и общественных учреждениях общего назначения детей и взрослых, оказывающих дополнительные услуги в области культуры и спорта, все еще отсутствуют специалисты адаптивной культуры, несмотря на развернутую профессиональную подготовку в вузах, а значит, отсутствует возможность организованных рекреационных и спортивных занятий с лицами, имеющими нарушениями в развитии. наблюдаемый дефицит технологий социальной интеграции в адаптивной культуре не позволяет получить наиболее полный социально-педагогический эффект от занятий двигательной деятельностью. имеющиеся программы и технологии организации физкультурно-оздоровительной работы, мероприятий культурно-спортивной деятельности характер. в настоящее время наиболее разработаны модели педагогической сохраняют эпизодический интеграции (интернальной и экстернальной) в работе с детьми, имеющими нарушения слуха, однако они имеют ограничения по возрастным и клиническим показателям и практически используются в различных видах адаптивной культуры.

в сфере адаптивной культуры все еще не определены основные условия социальной интеграции (интегративной функции), учет которых позволяет проводить ее успешно, отсутствует теоретическое в различных видах адаптивной улучшения качества их жизни и социальной обоснование взаимодействия лиц с нарушениями слуха и здоровых людей в процессе физкультурно-оздоровительной и спортивно-оздоровительной деятельности. необходима разработка методологии социальной интеграции неслышащих людей в различных видах адаптивной культуры. в адаптивной культуре выявлены возможности социальной интеграции в адаптивном спорте (паралимпийском и специальном), что не в полной мере раскрывает её интеграционный потенциал. необходим поиск моделей и обоснование структуры социальной интеграции в адаптивном воспитании, адаптивной двигательной рекреации, адаптивном оздоровительном спорте.

существующие методики, используемые в адаптивном воспитании и оздоровительном спорте неслышащих детей и взрослых, не позволяют в короткий срок содействовать оптимальному улучшению их состояния и подготовке к социальной интеграции, что определяет поиск технологий, основанных на знании формирования сенситивных периодов развития качеств

Иқта (араб.: ‎ жерді пайдалану және оған иелік ету) – мұсылмандық құқықтағы тиісті салықтарды мемлекетке төлеу шартымен иен жатқан жерлерді пайдалануға беру тәртібі.

Араб халифатында әскери әрекеттер нәтижесінде қолға түскен жерлер сол шайқасқа қатысқан әскерлердің олжасы болып саналып, оларға белгілі тәртіп бойынша үлестірілетін. Бұл жағдай әскери күштерді әлсіретіп, мемлекеттік қаржы жүйесіне нұқсан тигізетін болған соң, халифа Омар ибн әл-Хаттаб (634 – 644) жаулап алған жерлерді бұрынғы иелерінде қалдырып, олардан алым-салық алуды бұйырған. Жиналған алым-салықтар әскерлердің барлық қажетіне тікелей жұмсалатын. Осы кезеңнен бастап ешқандай иесі жоқ жерлерді дәл иесі бар жерлердей алым-салық төлеу шартымен адамдардың қолдануына беру жүйесі пайда болды. Имам Әбу Жүсіптің (731 – 798) айтуына қарағанда, халифа Омар Ирак жерін бағындырған соң, Сасани әулетінің қарамағында болған және соғыстан кейін иесіз қалған жерлерді адамдарға үлестіріп берген. Иесі иқта жерді мұра етіп қалдыра алмайтын, үшінші тұлғаға иқта етіп бере алмайды. Алым-салықтың мөлшері жердің бағасына, құнарлылығына, суармалылығына, т.б. сәйкес белгіленетін. Иқта мақсаты әскердің жағдайын жақсарту, алынған жерлерді игеру, елді абаттандыру және мемлекеттік құрылымды күшейту болды. Кейінгі ғасырларда халифат құрамына арабтардан басқа халықтардың енуі және олардың, әсіресе, түріктердің әскер ішінде көбеюі нәтижесінде иқта жүйесі де түбегейлі өзгеріске ұшыраған. Аббас әулеті билігі тұсында әскердің басым көпшілігінде және саяси лауазымдарда түріктер үстемдікке ие болды. Иқта етілген жерлерді басқарған әскербасылар осы жерлердің салықтарын жинап қана қоймай, оларға иелік етеді. Селжұқтар Аббас әулеті мемлекетін өзіне бағындырғанға дейін тек халифалар ғана жерлерді иқта етуге құқықты саналатын. Ал, селжұқтар Бағдадты қаратып алған соң, Низам әл-Мүліктің (1018 – 92) тұсында халифа тек рухани саладағы әмірші ретінде қалғандықтан Иқта ету құқығына селжұқ билеушілері мен олар сенім артқан лауазымды адамдар ие болды.

Иқта етілген жерлер үлкен иқталар және шағын иқталар деп екіге бөлінген. Үлкен иқталар, көбінесе, Ирак және Иран жерінде кезігетін. Шағын иқталар жан саны тығыз орналасқан елдерде болатын. Қолда бар тарихи деректерге қарағанда иқта жүйесінің Қарахандар әулеті, Хорезм, Селжұқ, Илхан, Ғазна және Осман әулеті мемлекеттерінде жергілікті жағдайларға қарай түрлі тәсілдермен жүзеге асырылғандығын көрсетеді. Осман империясында (1299 – 1922) 1839 жылғы Танзимат жарлығына дейін жүргізілген иқта жүйесі тимар деп аталған және әскердің негізгі бөлігін құрайтын сипаїилардың ұйымдастырылуында қолданылған.[1]

Иқта — б. з. 10 ғасырының ортасы мен 12 ғ. басында Жетісу аумағьгнда салтанат құрған Қарахандар мемлекетіндегі алым-салық жүйесі. Бұрын мемлекет қазынасына түсіп отырған төлем түрлерін хандар өздерінің туысқандары мен жақын адамдарының исленуінс рұқсат етті. Мұндай табыс көзін иеленушілерді "мұқта" немесе "иқтадар" деп атады. Орта ғасырлық деректемелерге қарағанда, жергілікті тұрғындардың Иқта салығын алудың тиянақталған тәртібі мен мөлшер-мөні болған.

Объяснение:

абсолютно дұрыс.