Точечный источник света мощностью 66 вт излучает фотоны с длиной волны 300 нм. сколько фотонов проходит ежесекундно через 1 м2 поверхности, расположенной перпендикулярно пучку на расстоянии 11 м от источника? h = 6, 6•10-34дж•с, с = 3•108м/с.

1)

Энергия одного фотона:

ε = h·c / λ = 6,6·10⁻³⁴·3·10⁸ / (300·10⁻⁹) = 6,6·10⁻¹⁹ Дж

2)

Работа источника света:

A = N·t = 66·1 = 66 Дж

3)

Количество фотонов:

N = A / ε = 66 / (6,6·10⁻¹⁹ ) = 1·10²⁰ фотонов

энергияның сақталу және айналу заңы – табиғаттағы кез келген материялық тұйық жүйеде өтетін барлық процестер кезінде сол жүйе энергиясының сақталатынын тұжырымдайтын жалпы заң. Энергия бұл жағдайда тек бір түрден екінші бір түрге айналады (егер материялық жүйенің қоршаған ортамен әсерлесуін ескермеуге болса, онда ол жүйені тұйық жүйе деп қарастыруға болады); егер материялық жүйе сыртқы әсердің нәтижесінде бір (бастапқы) күйдегі екінші (соңғы) бір күйге ауысса, онда оның энергиясының артуы (не кемуі) жүйемен әсерлесетін денелер мен өріс энергиясының кемуіне (не артуына) тең болады. Бұл жағдайда жүйе энергиясының өзгеруіне жүйе күйінің біреуіне (бастапқы не соңғы) ғана тәуелді болады да, оның ауысу жолына (тәсіліне) тәуелді болмайды. Басқаша айтқанда, энергия – жүйе күйінің бір мәнді функциясы. Термодинамикада Энергияның сақтау заңы термодинамиканың бірінші бастамасы деп аталады.[1] Физикалық (не химикалық) құбылыстардың кез келген түрлерінде Энергияның сақтау заңы сол құбылысқа тән формада ғана тұжырымдалады. Өйткені энергия берілген процесті сипаттайтын параметрлерге тәуелді. Энергияның сақталу және айналу заңын 19 ғ-дың 40-жылдары Дж.Джоуль және неміс ғалымдары Р.Майер, Г.Гельмгольц бір-біріне байланыссыз ашты

Масса Земли - 5.97*10^24 кг;
Масса Луны - 7.34*10^22 кг;
Расстояние от Луны до Земли - 384400 км = 384.4*10^6 м;

Сила притяжения имеет формулу: F=GmM/r^2;
G=6.67*10^-11 - гравитационная постоянная;
m - масса тела;
M - масса Земли/Луны;
r - расстояние от тела до Земли/Луны;
r1 - искомое.

Приравниваем силу притяжение к Земли и к Луне:
F1=F2;
GmM1/r1^2=GmM2/r2^2;
M1/r1^2=M2/r2^2;
r1+r2=r - расстояние от Земли до Луны;
r2=r-r1;
M1/r1^2=M2/(r-r1)^2;
M2r1^2=M1(r-r1)^2;
M2r1^2=M1r^2+M1r1^2-2M1rr1;
r1^2*(M1-M2)-r1*2M1r+M1r^2=0;
Решаем квадратное уравнение:
D=4M1M2r^2;
r1 = (M1r - r*корень(M1M2))/(M1-M2) = (r((M1 - корень(M1M2)))/(M1-M2);
Подставим значения ( M1 - масса Земли, M2 - масса Луны, r - расстояние между Землей и Луной). Если посчитать, получится 346928 км.
ответ:346928 км.

Надеюсь, нигде не напортачил ;)

Можно решить гораздо проще)
M1/M2 = r1^2/r2^2;
r2 = r-r1;
корень(M1/M2) = r1/r2;
корень(M1/M2) = 9;
9 = r1/r2;
9r2=r1;
9r=10r1;
r1=0.9 r=345960 м.
ответ:345960 м.