Правильная последовательность формирования вулкана: а.магма б.лава в.кратер. г. жерло

в г а б держи ответ

Объяснение:

1. Элементы карты это её составные части, включающие само картографическое изображение, легенду и зарамочное оформление карты.

Выделяют ряд составляющих карту элементов: математи­ческую и географическую основы, тематическое содержание, вс оснащение, дополнительное содержание.

Математическая основа — это математический каркас карты, положение основных точек и линий которого строго соответствует их положению на земной поверхности.

Математическая основа представлена на карте географической сеткой меридианов и параллелей.

Параллель-линия сечения поверхности планеты плоскостью, параллельной плоскости экватора.

Меридиан линия сечения поверхности плоскостью, проходящей через ось вращения или симметрии.

Экватор воображаемая линия пересечения с поверхностью Земли плоскости, перпендикулярной оси вращения планеты и проходящей через её центр.

2. Тематическая карта — географическая карта, содержание которой определяется какой-либо конкретной темой. Все тематические карты делятся на четыре большие группы: карты природы, населения, хозяйства и геоэкологические.

Атмосфералық жауын-шашын — ауа райы мен климат элементтерінің бірі; жер (немесе су) бетіне бұлттан жауатын не оның бетіне су буының қойылуы салдарынан тікелей ауадан бөлініп шығатын қатты немесе сұйық күйіндегі су. Бұлттардан жауатын атмосфералық жауын-шашынның ішінде мыналарды айырады: қарлы жаңбыр, соқта қар, жаңбыр, түйіршік қар, қиыршық қар, қиыршық мұз, бұршақ тағы басқалар. Жер беті мен нәрселерге ауадан бөлініп түсетін атмосфералық жауын-шашынның мынадай түрлері болады: шық, қырау, қылау, көкмұз (ожеледь). Бұлттардан бөлініп шыгатын атмосфералық жауын-шашын негізгі үш топқа бөлінеді: аң жауын, нөсер, сірікпе. Нөсер күйінде жауатын атмосфералық жауын-шашынның алдында нажағай ойнайды. Атмосфералық жауын-шашынның мөлшері жауған су қабатының қалыңдығын көрсететін миллиметрмен өлшенеді. Атмосфералық жауын-шашын жер бетіне біркелкі жаумайды. Ол атмосфераның жалпы циркуляциясының жүйесінде белгілі бір жердің алатын географиялық орнына, теңіздің жақындығына немесе қашықтығына, рельефке (таулар өздерінің жел жақ беткейлерінде ылғалды көбірек ұстап қалады) байланысты. Жер шарында жауын-шашын ең көп жауатын жер Үндістандағы Черрапунджи деген жер; мұнда 12 600 лшге дейін жаңбыр жауады, Сахара тағы басқалар. шөлдерде бірнеше жыл ішінде жаңбыр тіпті жаумайтын да кездер болады.

Қазақстанда А. ж.-ш-ның ең көп жауатын өңірі – Алтай тауының батыс беткейлерінде (1500 мм), ал ең аз жауын-шашын Арал Қарақұмы мен Балқаш көлінің батыс жағалауында байқалады.[1]