Томь – река в Азиатской части России, в Сибири, в Республике Хакасии, Кемеровской и Томской областях; правый приток Оби.
Томь берёт начало на западном склоне Абаканского хребта у подножья горы Сак-Тойга. Длина реки 798 км, площадь бассейна 61,03 тыс. км2 – 7-й по площади бассейна и 9-й по длине приток Оби[*]. Основные притоки: Уса, Нижняя Терсь, Средняя Терсь, Верхняя Терсь, Тайдон (правые) Мрас-Су, Кондома, Уньга (левые).
Верхняя часть бассейна – горная страна. У г. Междуреченска река выходит в пределы Кузнецкой котловины, пересекает Колыванскую складчатую область, в низовьях течёт в пределах Колпашевской впадины, занимающей юго-восточную окраину Западно-Сибирской низменности. В районе г. Томска находится хорошо выраженная граница между геологическими структурами Колывань-Томской зоны и Западно-Сибирской литосферной плитой.
В верховье река протекает по узкой долине, имеет порожистое русло, на каменистых перекатах глубины не превышают 35 см. В пределах Кузнецкой котловины долина расширяется, появляется пойма шириной 2–3 км, река приобретает черты равнинного потока. От г. Новокузнецка до г. Томска (515 км) коренные берега реки – обрывы высотой 100 м. Русло реки врезанное с отложениями галечного материала. Скорости течения достигают 3 м/с. Ближе к Томску русло реки становится широкопойменным, с глубинами на перекатах 0,4–0,6 м, а в плёсах – до 10 м. Средний уклон русла 0,24‰. Русло делится на многочисленные рукава и пойменные протоки.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
2) Составьте таблицу по образцу.1 м = 100 см1 см = 0, 01 м1 к. = ... р.1 р. = ... к.1 см — какая доляметра?1 к. какая долярубля?1 кг - какая доляцентнера?1 ц= ... кг1 кг = ... 4
Cудың сұйық немесе қатты күйден газға (буға) айналу процесі, сұйықтықтан қоршаған кеңістікке өткен молекулалар саны мен беттің қайтадан жұтқан молекулалар саны арасындағы айырма. Кері жағдай, яғни бетте қайта жұтылған сұйықтық молекулаларының саны одан бөлінген молекулалар санынан көп болса, онда оны конденсация дейді. Қар мен мүз бетінен булануды немесе қатты фазадан сұйық фазаны айналып газ күйіне өтуді төте булану десе, ал қар бетіндегі сұйық фазаны айналып өтетін конденсацияны — сублимация дейді. Су беті немесе топырақтан булануды физикалық булану, ал өсімдікгер транспирациясын биологиялық булану деп бөледі.[1]
Қатты дененің Булануы сублимация деп аталады. Булану процесі кез келген температурада жүруі мүмкін, бірақ ол температура жоғарылаған сайын тезірек өтеді. Жабық ыдыстағы Булану процесі сұйықтықтың не қатты дененің үстіндегі кеңістік қаныққан буға толғанша тұрақты температурада жүреді. Қаныққан будың қысымы тек температураға ғана тәуелді және ол температура жоғарылаған сайын артып отырады. Егер қаныққан будың қысымы сыртқы қысымға тең не артық болса, онда Булану қайнау процесіне айналады. Қайнаудың ең жоғары температурасы берілген заттың алмағайып температурасы болып есептеледі.[2] Одан жоғары температурада сұйықтық пен будың арасындағы тепе-теңдік күй сақталмайды. Сұйықтық буға айналуы үшін оның құрамындағы молекулалар ілініс күшін жеңуі керек. Осы күшті жеңуге (шығу жұмысы) және түзілген сыртқы будың қысымын жеңуге жұмсалатын жұмыс молекулалардың жылулық қозғалысының кинетикалық энергиясы есебінен атқарылады. Булану салдарынан сұйықтықтың температурасы төмендеп, салқындайды, сондықтан Булану процесі тұрақты температурада жүруі үшін оған үнемі жылу беріп отыру керек. Заттың бірлік массасын тұрақты температурада буға айналдыруға қажетті жылу мөлшері булану жылуы деп аталады. Булану процесі техникада (іштен жанатын қозғалтқышта, салқындатқыш қондырғыларда, т.б.) кеңінен қолданылады. Булану табиғаттағы ылғал алмасудың негізі болып табылады.[3]
Объяснение:
&&