Литосфералық тақталарды атаңыз ​

Литосфералық тақталар -Жер литосферасының мейілінше ауқымды бөліктері. Литосфералық тақталар тектоникасы, немесе жаңа жаһандык тектоника деп аталатын геотектоникалық тұжырымдамаға сәйкес, жердің литосфералық қабаты он бес шамалы ірі-ірі дербес литосфералық тақталарға дараланған; бұл тақталардың әрқайсысы астеносфера бетімен көлбеу бағытта ұдайы жылжып отырады (континенттер ығуы, мұхит түбінің спредингі). Әрбір литосфералық тақта мүхиттық орталық жоталардың нақ орта тұсына сәйкес келетін мұхиттық рифтер түрінде көрініс беретін созылу аймағынан Беньофф-Заварицкий-Вадати белдемі деп аталатын сығымдалу белдеміне қарай жылжиды. Аталған белдем екі қозғалмалы тақтаның бір-бірімен соқтығысу аймағы болып табылады, бұл соқтығысу жұқа мұхиттық литосфераның біршама қалың континенттік литосфера астына қарай сұғынуы (субдукция) немесе екі континенттің соқтығысуы (коллизия) нәтижесінде туындайды. Литосфералық тақталардың созылу не бір-бірінен ажырау шекаралары "дивергенттік шекаралар" деп аталса, олардың соқтығысу аймақтары "конвергенттік шекара" деп аталады. Литосфералық тақталар тектоникасы тұжырымдамасына сәйкес, Жер шарындағы тектоникалык белсенділік (жерсілкінулер, жанартаулар әрекеті, жылу ағымдарының жоғары мөлшері, цунами толқындары және т.б.) тек қана осы литосфера шекараларына шоғырланған (бұл өңірлер. Жекелеген Л.т-лардың көлбеу бағытта жылжу жылдамдығы орта есеппен жылына 1—2 см-ден 10—12 см-ге дейін жететіндігі анықталған. [1]

Объяснение:

дурс болар болмаса кешірім сұраймын

Южная Америка расположена в экваториальном, субъэкваториальном
, тропическом климатах. Разнообразие природных зон,а также близость Тихого и Атлантического океанов образуют такие метеорологические особенности над материком, при которых он характеризуется наибольшей влажностью среди всех материков. Те течения, которые текут вблизи материка, и те ветры, что дуют в атмосфере над материком ставят природу материка в такое положение, при котором он вынужден обеспечивать себя дополнительной влагой.
     В Южной Америке располагается огромное количество влажных лесов, там протекают крупные реки. Всё это ещё раз доказывает, что Южная Америка- самый влажный материк мира

Основная часть территории Южной Америки находится в жарких климатических поясах, и только самая узкая южная часть — в умеренном. Поэтому на материке преобладают высокие температуры, и даже в умеренном поясе зимой их средние месячные значения превышают 0° С. Вследствие сильного прогревания над поверхностью материка атмосферное давление обычно ниже, чем над окружающими океанами. Это вызывает приток на материк влажных океанических воздушных масс. Вся северная часть Южной Америки находится под воздействием дующих с Атлантики пассатов. В умеренных широтах господствуют западные ветры. Однако высокие Анды препятствуют проникновению воздуха с Тихого океана в глубь материка, и его влияние распространяется лишь на климат узких прибрежных равнин и прилегающих склонов гор. Воздушные потоки со стороны Атлантического океана, наоборот, свободно проникают на запад вплоть до восточных подножий Анд, и даже внутренние районы получают достаточное количество осадков. Поэтому Южная Америка — самый увлажнённый материк земного шара.