Политика лжедмитрия 1 вызвала рост недовольства населения россии, потому что он 1)сдал москву 2)поддерживал католическую церковь 3)отменил действие судебника 4)освободил крестьян от крепостной зависимости

қазақ даласындағы тарихи оқиғаларды баяндайтын шығарма. Еңбектің әуелгі аты белгісіз. Оны алғаш Зәки Уәлиди Тоған тауып, мұқабасындағы жазуға қарап шартты түрде “Тарих-и шаһ Махмуд ибн Мырза Фазыл Чорас” деп ат қойған. Арнаулы әдебиеттерде “Жылнама” деп те аталады. Жылнама шамамен 1673 – 76 жылдары аралығында Шығыс Түркістанда құрастырылған. Ол кіріспеден және 119 шағын тараудан тұрады. Шығарманың сипаты, мазмұны және құрастырылуы жағынан жергілікті әулеттер тарихын, Шағатай әулетінен шыққан Жүніс ханның билік құруынан бастап, Исмаил ханның (1670) таққа отыру жайын баяндайды. Еңбектің алғашқы бөлімі Мұхаммед Хайдар Дулаттың “Тарих-и Рашидиін” негізге алған. Автор 55 тараудан бастап өзінің көргендері мен туыстарының естеліктерін, оқиға куәгерлерінің әңгімелерін пайдаланған. Жылнамада 16 – 17 ғасырлардағы Орта Азия, Қазақстан, Қырғызстан, Шығыс Түркістан және Жоңғар хандығы жөнінде деректер мол. Оның парсы және ұйғыр тіліндегі нұсқалары табылып отыр.

Объяснение:

ответ:

распространение ислама среди башкир прошло три основных этапа. первый этап (x–xiii связанный с деятельностью булгарских миссионеров, затрагивает преимущественно западные районы края. к этому этапу относится деятельность имама хусейн-бека, проповедовавшего ислам башкирам и совершившего хадж (путешествие, паломничество) в мекку.

распространение ислама шло медленно и достаточно сложно. считается, что к концу xiii в. элементы ислама проникли лишь в среду родоплеменной верхушки части племен западной башкирии (бурзян, усерган, тангауров). второй этап распространения ислама среди башкир был связан с политикой золотоордынских ханов. в золотую орду ислам проник при хане берке (1257–1267), особенно интенсивно велась исламская пропаганда при ханах узбеке и джанибеке (1314–1357). в xiv в. на территории края было построено несколько мавзолеев. на территории башкирии сохранилось более 90 мусульманских погребений конца xiii–xiv вв. они свидетельствуют о постепенном распространении ислама вслед за западной и в центрально-прибельскую часть края. в этот период начинается внедрение ислама в ряды простых скотоводов-общинников.

третий этап исламизации (xv в.) характеризуется формированием у башкир мусульманской организации, подчиненной казанскому сеиту, через своих наместников – ахунов. на этом этапе казанскими муллами ведется миссионерская деятельность в среде восточно-башкирских племен, но принятие ислама происходит в значительной мере формально (“двоеверие”). так, на фоне строгих форм, принятых на мусульманском востоке, “башкирский ислам” выделяется как терпимый, неагрессивный.