Почему потомки назвали святополка окаянным

Туұлы Бумын қаған (? – 552 ж.) - түркілердің өздері «Мәңгі ел» деп атаған әйгілі Бірінші Түрік қағанатының негізін қалаушы тарихи ұлы тұлғалардың бірі.Оның алғаш тарихқа танылуы түркі еліне Батыс Вей империясының елшілерінің келуімен тікелей байланысты. Бұл кезде түркі елі Жужан қағанатының құрамындағы, соларға темір кенін өндірумен айналысатын бодан ел болатын. Бумынның бұл кездегі билік лауазымы ұлы йабғу (даиеху). Оған ол түркі елінің басшысы болған әкесі Ту (Туву) өлгеннен кейін, мұрагерлік жолмен ие болған.

Кезінде хатталып, қағаз бетіне түспегендіктен, Батыс Вей империясынан елші келгенге дейінгі түркі елінің де, оның басшысы Бумынның да тарихы белгісіз. Сондықтан да болар тарихшылар ортағасырлық түркілердің тарихын, шартты түрде, осы елшілер келген "да тун" жылнамасының он бірінші жылынан, яғни 545 жылдан бастайды.

Елшінің келген мақсаты түркілердің Батыс Вей империясының бақталасы Шығыс Вей империясының одақтасы болып отырған Жужан мемлекетіне қарсы қойып, қарсыластар күшін әлсірету әрі оларды күресте өздерінің жақтасы ету болатын. Бумынның аса ірі саясаткер, көреген басшы екенін танытатын тұс та, міне, осы кез. Ол алып империяның айдапсалына елігіп, билікке таласушылардың қолшоқпарына айналмай, өз саясатын жүргізе біледі.

Распад Западной Римской империи — исторический процесс в рамках падения Западной Римской империи, характеризующийся занятием различных её областей племенами варваров, в основном, имевших германское происхождение. В начале V в. положение Западно-римской империи значительно осложнилось. В 401 в Италию вторглись вестготы во главе с Аларихом, а в 404 – остготы, вандалы ибургунды под предводительством Радагайса, которых с большим трудом удалось разгромить опекуну императора Гонория (410–423) вандалу Стилихону. [1]В правление Валентиниана III (425–455) давление варваров на Западно-римскую империю усилилось. В конце 440-х началось завоевание Британии англами, саксами иютами. В начале 450-х на Западно-римскую империю обрушились гунны во главе с Аттилой. В июне 451 римский полководец Флавий Аэций в союзе с вестготами, франками, бургундами и саксами нанес Аттиле поражение на Каталаунских полях (к востоку от Парижа), однако уже в 452 гунны вторглись в Италию. Только смерть Аттилы в 453 и распад его племенного союза избавили Запад от гуннской угрозы. В марте 455 Валентиниан III был свергнут сенатором Петронием Максимом. В июне 455 вандалы захватили Рим и подвергли его страшному разгрому. Западно-римской империи был нанесен смертельный удар. Вандалы подчинили себе Сицилию, Сардиниюи Корсику. В 457 бургунды заняли бассейн Родана (совр. Роны), создав самостоятельное Бургундское королевство. Под властью Рима к началу 460-х осталась фактически одна Италия. Престол стал игрушкой в руках варварских военачальников, которые по своей воле провозглашали и низвергали императоров. Затянувшейся агонии Западно-римской империи положил конец скир Одоакр: в 476 он сверг последнего западно-римского императора Ромула Августула, отослал знаки высшей власти византийскому императору Зенону и основал на территории Италии собственное варварское королевство. 4 сентября 476 года Западная Римская империя прекратила свое существование. Восточная Римская империя просуществовала ещё 10 веков до 1453 года, когда империя подверглась нападению турок и распалась.

Объяснение: