Цель востания под руководством пугачева

едовольство яицкого казачества мероприятиями правительства, направленными на ликвидацию его привилегий. В 1771 г. казаки потеряли автономию, лишились права на традиционные промыслы (рыболовство, добыча соли). Кроме того, нарастала рознь между богатой казацкой “старшиной” и остальным “войском”.

Усиление личной зависимости крестьян от помещиков, рост государственных налогов и владельческих повинностей, вызванные начавшимся процессом развития рыночных отношений и крепостническим законодательством 60-х гг.

Тяжелые условия жизни и труда работных людей, а также приписных крестьян на заводах Урала.

Социально-психологическая атмосфера в стране, накалившаяся под влиянием надежд крестьянства на то, что вслед за освобождением дворян от обязательной службы государству начнется и их раскрепощение. Эти чаяния порождали слухи, что “манифест о вольности крестьянской” был уже подготовлен царем, но “злые дворяне” решили его скрыть и совершили покушение на жизнь императора. Однако он чудом и только ждет момента, чтобы объявиться перед народом и повести его на борьбу за Правду и возвращение трона. В этой атмосфере и появлялись самозванцы, выдававшие себя за Петра III.

Күлтегін (684-731 жж.) - Құтлық(Елтерiс) қағанның екiншi ұлы, Білге қағанның (Могилян) туған iнiсi. Шешесi Елбiлге қатұн. Ашина тектi.

Күлтегiн 7 жас кезiнде әкесi Құтлық ( 680-692 жж. билік құрған) қайтыс болады. Қаған тағына оның iнiсi Қапаған (692-716 жж.) отырады. Күлтегiн мен Бiлге, Қапағанның iнiсi Бөгүнi (716 ж.) тақтан тайдырып, қағандық билiктi Бiлге қолына (716-734 ж.) алады.[1]

Екінші Шығыс Түрік қағанаты әскерінің бас қолбасшысы, «көк түріктің көк семсері» атанған атақты батыры. Әкесінен жастай жетім қалып, ағасы Қапаған қағанның тәрбиесінде өскен Күлтегін тым ерте есейіп, қабырғасы қатып, бұғанасы бекімей жатып, жау жарағын асынып, түрік еліне тұс тұстан төнген басқыншы жауға қарсы үлкендер қатарында тұрып, ерлікпен күреседі. Бұл ретте түріктің атақты Білге қағаны Күлтегін батырдың басына қойылған ескерткіші тасқа ойып жаздырған ғұмырнамасында: «әкем қаған өлгенде інім Күлтегін жеті жаста қалды. Он жаста Ұмай текті шешемнің бағына інім Күлтегін ер атанды» деп жазды. Тарихи деректерді салыстыра зерделесек, бұдан Күлтегіннің он жасында ер атанып, алғаш көзге түскен соғысының табғаш елінің әйел патшасы У хыудың Қапағанның басына ақша тігіп, кімде кім оны өлтірсе, соған «Жан чо» («Чоны өлтіруші», яғни Мочо Қапағанды өлтіруші) деген атпен бірінші дәрежелі кінәз атағын беремін деген уәдесін арнайы жарлықпен бекітіп, түрік еліне жазалау жорыққа қалың қол аттандырғаннан кейінгі, 694 жылғы Жау жыу және Дин жыу аймақтарында болған соғыс екені анық көрінеді. Қапаған осы соғыста 90 мың тұтқынды қолға түсірген. Міне, осыдан былай Күлтегіннің ерлік жолы басталады. Тарихи деректер сол кездегі ел тәуелсіздігін сақтап қалу жолында болған қырғын соғыстардың бірде біреуінің Күлтегінсіз өтпегенін, дулығасы жарқырап, жауын жапырып қан майданның ортасында жүргенін тамсана баяндайды. Бұл арада сол деректерді тізіп жатпай ақ, батырдың өзіне арнап орнатылған ескерткіштегі мына жазулардан да біраз жайды аңғаруға болады. Тас жазудың авторы Йолығ тегін Күлтегін ерлігін былайша тізбелейді:

Он алты жасына келгенде алты чуб, соғдыларға қарсы аттандық. Күлтегін жауға жалғыз ұмтылды. Ол тұтықты қарулы басшылармен қолға түсірді. Ол әскерді сонда талқандады. Жиырма бір жасында Чача Сеңүнмен айқастық. Күлтегін әуелі Тадықан шораның Боз атын мініп шапты. Ол ат сонда өлді. Екіншісінде Ышбыр Жамтардың боз атын мініп шапты. Ол ат та сонда өлді. (Күлтегіннің) сауытына, қалқанына жүздеген оқ тиді, бірақ бірі де денесіне дарыған жоқ. Күлтегін жиырма алты жасқа келгенде қырғыздарға қарсы аттандық. Күлтегін Байырқының Ақбоз айғырына мініп, шабуылға ұмтылды. Бір батырын оққа ұшырды, екі батырын найзамен түйреп түсірді. Ақбоз айғырдың белі үзілді. Қырғыз қағанын өлтіріп, елін алдық... Тоғу қаласында шайқастық. Күлтегін Азбан ағын мініп ұмтылды. Алты батырын шаншып түсіріп, жетіншісін қылышпен шапты. Тоғыз батырын қуып жетіп, тақымға басты Оғыздармен соғыстық Күлтегін Жетімек (Өгсіз) атқа мініп шауып, тоғыз ерін шанышты... Түргеш халқы жау болды. Күлтегінді шағын қолмен жібердік. Жойқын соғыс жасапты. Қара түргеш халқы сол жерде өлім тауыпты...

Осылай жалғаса береді. Қарап отырсаңыз, Күлтегін батыр 47 жасқа жетіп, қаза тапқанша соғыссыз өткен жылы болмапты. Соның бәрінде ол жау қолына жасындай тиіп, түрік қолын жеңіске жеткізіп отырыпты.

Әкесі Құтылығ (Елтеріс) қаған Екінші Шығыс Түрік қағанатының іргесін қалап, шаңырағын көтерсе, артында қалған екі баласы: үлкені Білге қағаны ел бастап, кішісі Күлтегіні қол бастап, сол қағанаттың айбынын асырып, мерейін тасытыпты. Ағайынды екі ұлан ақыл қосып бірге қимылдап, елінің бірі алтын тұтқасына, бірі айбарлы асыл тірегіне айналыпты. Ажал алытн тұтқасына, бірі айбарлы асыл тірегіне айналыпты. Ажал жетіп, сол асыл тірек құлағанда Ұлы Дала күңіреніп, төрткүл дүниеден түгел елшілер келіп, Күлтегін рухына тағзым етіпті. Басына ел тарихын жазып, алып ескерткіш орнатыпты. Сол ескерткіштің ғылыми көшірмесі бұл күнде тәуелсіз еліміздің астанасында, Еуразия ұлттық университеті бас ғимаратының төрінде тұр. Батыр бабаның бақытты ұрпағы күн сайын ескерткіш қасына келіп, ұлы Ерлікке тағзым етеді, ата рухына адалдықтарын білдіреді.

Объяснение:

после промышленного подъема 90-х годов россия пережила тяжелый кризис 1900-1903 гг., затем период длительной депрессии 1904-1908. в 1909-1913 гг. страны сделала новый резкий скачок, объем промышленного производства возрос в 1.5 раза. на эти же годы пришелся ряд необычайно урожайных лет, что придало развитию страны прочную базу. процесс монополизации российской получил новый импульс. кризис начал века, разорив массу слабых предприятий, ускорил процесс концентрации промышленного производства. бурными темпами шло акционирование предприятий. в результате на смену временным предпринимательским объединениям 80-90х годов пришли мощные монополии - в основном картели и синдикаты, объединявшие предприятия для совместного сбыта продукции (, продуголь, продвагон, продпаровоз и

одновременно шло укрепление банков и образование банковских групп (-азиатского, петербургского международного, азовско-донского банков). укреплялись их связи с промышленностью, в результате чего возникали новые монополистические объединения типа трестов и концернов. крестьянство, составляющее почти 3/4 населения страны, также было глубоко затронуто процессом социального расслоения (20% - кулаки, 30% - середняки, 50% - бедняки). между полярными его слоями назревали свои противоречия. но в целом крестьянство по своему правовому положению, а в социально-политическом плане перед лицом помещиков и властей представляло собой единый класс-сословие.

и, наконец, в стране сформировался  класс наемных рабочих, насчитавший к концу xx в. около 18.8 миллионов человек. он также был весьма неоднороден. значительная часть рабочих, особенно недавно пришедших из деревни, сохраняла еще связь с землей и хозяйством. ядро класса составлял фабрично-заводской пролетариат, насчитавший к этому времени около 3 миллионов человек, причем свыше 80% его было на крупных предприятиях.

политический строй россии - абсолютная монархия. сделав в 60-70-х годах xix в. шаг по пути превращения в буржуазную монархию, царизм юридически и фактически сохранил все атрибуты абсолютизма. закон по-прежнему провозглашал: "император российский есть монарх самодержавный и неограниченный". николай ii, вошедший на престол в 1894 г., твердо усвоил мысль о божественном происхождении царской власти и считал, что самодержавие есть единственная форма правления, приемлемая для россии, отвергая все попытки ограничить свою власть.

российская империя представляла собой многонациональное государство, в котором 57% населения составляли народы, подвергавшиеся в той или иной форме национальному угнетению.  однако раскол российского общества шел, главным образом, не по национальному, а по социальному признаку. уровень жизни народа был не выше, а чаще даже ниже, чем других народов. в тоже время господствующие классы вбирали в себя местную знать и национальную буржуазию.

подъем освободительного движения в начале xx в. острота противоречий, раздиравших российское общество, все чаще выливалась в открытый протест. в стране назревала революционная ситуация. бурлило студенчество. наиболее существенную роль в этом процессе играло нарастающее рабочее движение, характерной особенностью которого в этот период было сочетание, характерной особенностью которого было сочетание и политических требований.отдельные выступления - забастовка и первомайская демонстрация 1901 г. в харькове, майская стачка того же года на обуховском заводе в петербурге, закончившаяся столкновением с полицией, постепенно приняли форму всеобщих стачек, охвативших в 1902 г. все предприятия ростова, а летом 1903 г. прокатившиеся по всему югу страны. бакинская всеобщая стачка в декабре 1904 г. вызвала стачки солидарности в ряде городов россии. ширилось крестьянское движение. наиболее крупным из крестьянских выступлений были бунты крестьян харьковской и полтавской губерний 1902 г., живо напоминавшие властям крестьянские войны прошлых веков. открытые формы приняла и либеральная оппозиция (земская "банкетная" компания осенью 1904 г.) . в этих условиях остро встал вопрос об организации