Греческая революция 1821 события и итоги революция во франции и бельгии 1830 события и итоги священный союз и польское восстание 1830-1831

Революция во Франции была из за поражений Наполеона, было взятие Бастилии, который стал нац праздником

Қазақ Автономиялы Социалистік Кеңес Республикасы (Қазақ АКСР, Қазақстан) (қаз. Qazaq Aptonom Sotsijalistik Sovettik Respublikasь, Qazaƣьstan, қаз. Қазақ Автономиялы Социалистік Кеңестік Республикасы, Қазақстан) — Қазақстан аумағындағы РКФСР құрамындағы әкімшілік-шекаралық бірлік, Қазақ ұлттық автономиясы. 1925 жылдың 15 маусымынан 1936 жылдың 5 желтоқсанына дейін өмір сүрді. Бастапқыда бұл автономия Қырғыз Автономиялы Социалистік Кеңес Республикасы (1920-1925)деп аталып келді, кейіннен 1925 жылы ҚазАКСР орталық атқару комитетінің төрағасы "қырғыз" деген атауды "қазақ" деген атаумен алмастыру туралы қаулысымен Қазақ АКСР-ы деп аталынды.

ҚазАКСР-ның әкімшілік орталығы - алдымен Қызылорда (1920-1924), кейіннен 1927 жылдан бастап Алматы қаласына көшірілді.[1].

Мазмұны

1 Шекарасы

2 Ауданы және Халқы

3 Қазревком мүшелері

4 Дереккөздер

Шекарасы

1932 жылдары батысында Төменгі-Волжск өлкесімен. солтүстік-бастысында - Ортаңғы-Волжск өлкесімен, солтүстігінде - Орал облысымен, солтүстік-шығысында Батыс Сібір өлкесімен, оңтүстігінде - Орталық Азия Кеңестік республикаларымен, оңтүстік-шығысында Қытаймен шекарала жатты.

Ауданы және Халқы

Ауданы (1933 жылғы 1 қаңтарында) 2 853 мың шаршы км. құрады. Халқы - 1931 жылдың 1 қаңтарындағы санағы бойынша - 7 260,5 мың  адам, оның ішінде қала тұрғындары (1926 жылығы санақ) - 911,2 мың  адам болды.

Қазревком мүшелері

С.Меңдешев (1882-1937)

Толық мақаласы: Сейітқали Меңдешұлы Меңдешев

1912 жылы коммунистік партия мүшесі, Бөкей губерниялық атқару комитетінің төрағасы;

1919 жылы Қазревком төрағасының орынбасары;

1920-1925 жылдары Қазақ АКСР Атқару Комитетінің төрағасы;

1937 жылы репрессия құрбаны болды.

Ә.Т.Жангелдин(1884-1953)

Толық мақаласы: Жангелдин Әліби Тоғжанұлы

1915 жылы коммунистік партия мүшесі;

1916 жылы ұлт-азаттық көтеріліс басшыларының бірі, Торғай әскери комиссары;

1918 жылы Торғай облыстық Кеңесі атқару комитетінің төрағасы;

1918 жылы Қазревком төрағасының орынбасары.

А.Байтұрсынұлы(1873-1937)

Толық мақаласы: Ахмет Байтұрсынұлы

"Алаш" партиясын құрушылардың бірі - "Қазақ" газетінің редакторы;

1919 жылдан Қазревком мүшесі, оқу министрі;

1937 жылы репрессия құрбаны болды.

Объяснение:

1. Внутреннее положение Казахского ханства. В годы правления хана Тауке Казахстан оставался централизованным государством. В Казахском ханстве царило спокойствие, соблюдались законы, реже случались межплеменные распри. Крупные конфликты разрешались при посредничестве авторитетных биев. Были устранены разногласия по поводу распределения пастбищных угодий и водных источников. Российский исследователь XIX века И. Крафт подчеркивал: «Он ...разграничил земли между родами и установил порядок пользования ими». Прекратилась барымта. Каждый казахский род получил свою тамгу и родовые метки (ен). Повысилась бое народного ополчения.

Внутреннее единство позволило удерживать огромную территорию от вторжений иноземных завоевателей. На севере казахи занимали земли до российского города Тары (Омская обл.) и до Ташкента - на юге, от Жайыка (Урала) - на западе и Среднего Прииртышья - на востоке. Были случаи кочевания казахов в районе низовьев Волги, которую казахи издревле называли «Едiл» (Едиль).

Являясь представителями кочевого образа жизни, казахи в то же время занимались земледелием и ремеслами. Города и земледельческие оазисы входили в экономическую систему Казахского ханства. Города являлись и центрами обмена, и ремесел. В начале XVIII века кочевое скотоводческое хозяйство казахов было тесно связано с земледельческими и городскими центрами. Стабильное развитие ремесел и караванной торговли формированию мощного экономического потенциала, на котором долго существовало Казахское ханство.3Наказной атаман — должность (чин, звание), присваивавшееся в казачьих войсках; предводитель казаков.