Причины раздробленности империи карла великого

Как и почему распалась империя Карла Великого. Франкская империя была непрочной и существовала недолго. Многочисленные народы и племена, завоеванные франками, были объединены лишь силой оружия. Они продолжали жить по своим обычаям и говорили на разных языках. Карл Великий понимал это. 

Опасаясь, что его род потеряет эти огромные владения, он в конце жизни поделил империю между сыновьями. Наследники Карла непрерывно воевали друг с другом. В 843 году три внука Карла Великого заключили в городе Вердене договор о разделе империи на три части. Императором стал старший внук - Лотарь (его имя сохранилось в названии провинции Лотарингия) . Но позднее на каждой из частей бывшей империи образовались большие самостоятельные королевства: Франция, Германия и Италия. Но и эти государства не были едиными. Каждое из них распалось на крупные владения, а те, в свою очередь, раздробились на множество мелких. Наступило время феодальной раздробленности (IX-XI века) . 

Франкская знать сначала поддерживала королей: они ей захватывать земли и крестьян. Но теперь она не нуждалась во власти императора. Ее власть над крестьянами была уже сильной. На восстание решались одна или несколько деревень. Феодалы могли справиться с ними и без короля. 

«Нет войны без пожаров и крови» . Королям пришлось примириться с независимостью феодалов и уступить им часть своих прав. Владение крупного феодала стало как бы «государством в государстве» . Феодал собирал налоги с подвластного населения, судил его, мог объявлять войну другим феодалам и заключать сними мир. Во времена раздробленности феодалы почти постоянно воевали между собой. Такие войны назывались междоусобными. Феодалы стремились отнять друг у друга земли вместе с крестьянами. Порой феодал затевал войну, чтобы захватить в плен соседа и получить с него выкуп. Во время междоусобиц сжигались деревни, угонялся скот, вытаптывались посевы. Больше всего от этого страдали крестьяне. 

Сеньоры и вассалы. Каждый крупный феодал раздавал часть земель с крестьянами мелким феодалам в награду за службу, они же давали ему присягу верности. Он считался по отношению к этим феодалам сеньором (старшим) , а феодалы, которые как бы «держали» от него земли, становились его вассалами (подчиненными) . 

Вассал был обязан по приказу сеньора выступать в поход и приводить с собой отряд воинов, участвовать в суде сеньора ему советом, выкупать сеньора из плена. Сеньор защищал своих вассалов от нападений других феодалов и восставших крестьян, награждал их за службу, обязан был заботиться об их осиротевших детях. 

Случалось, что вассалы выступали против своих сеньоров, не выполняли их приказов или переходили к другому сеньору. И тогда только силой можно было заставить их подчиниться, особенно если сеньор вынуждал вассалов слишком долго участвовать в войне или плохо награждал за службу.

Дөңгелек үстел жұмысына Нара ғылыми-зерттеу инс­титутының профессоры Са­дакацу Кунитаке, Жапонияның Қазақстандағы Төтенше жә­не өкілетті елшісі Итиро Кава­бата, Мәдениет және спорт минис­трлігінің жауапты хатшысы Қуатжан Уәлиев, Ұлттық музей директорының орынбасары, экспедиция жетекшісі, тарих ғылымының докторы, профессор Жәкен Таймағамбетов және осы салада қызмет етіп жүрген ғалымдар мен жетекші мамандар қатысты.

Бес жылдық «Paleo Silk Road» бағдарламасы аясындағы Ұлттық музей мен Тюбиген университетінің (Германия) бір­лескен халықаралық экс­педи­циясы бірінші жылғы жұмысын қорытындылады. Страфикацияланған палеолит ескерткіштерін іздеу бойын­ша жүргізілген Майбұлақ кейінгі палеолит тұрағы және Шығыс Қазақстан өңіріндегі қазба жұмыстарына Ұлттық музей ғалымдары, Германия, Ұлыбритания, АҚШ, Канада, Үндістан, Чехия ғылыми меке­мелерінің өкілдері қатысқан. Дөңгелек үстел барысында 2016 жылы Ұлттық музей мен Ресей ғылым академиясының Сібір бөлімінің Археология және этнография институтының мамандары ашқан Үшбұлақ палеолит тұрағына жүргізілген Қазақстан-Ресей, Қаратау өңіріне жүргізілген Қазақстан-Жапония, Шығыс Қазақстан өңірін зерттеген Қазақстан-Германия археологиялық экспедициясы жұмыстарының нәтижелерін профессор Жәкен Таймағамбетов таныстырды.

«Бес жылдықтың алғашқы бірінші жылында атқарылған жұмыстардың көбі басталды. Кейбір аймақтар жеке­шеленіп, я табиғи өзгерістерге қатты ұшырағандықтан зерттеу жүргізуге қолайсыз болды. Ендігі жылдардың жұ­мысы бұдан да зор тарихи табыстарға әке­леді. Өйт­кені бұл біздің өткені­міз. Әлі зерт­телмеген обалар да өз ға­лымын күтіп жатыр» деді ол алдағы күндерге үлкен үміт артып.

Тас ғасырының жаңа жиырма ес­керт­кішінің ашылуы археология экспе­ди­циясының жемісі. Қазақстан тарихына өзге мемлекеттердің ғалымдары да аса қызығып отыр. Өйткені өткен дәуір­лер бізді жақындатады. Нара ғылы­ми-зерттеу инс­ти­тутының про­фессоры Садакацу Кунитакенің айтуынша, Афри­каны а ң мекен­дегеніне алпыс мың жыл болса, Жапо­нияға адам аяғының тигеніне отыз мың жыл болған. Жапондардың арғы аталары Қазақстанның Оңтүстік айма­ғынан барған, я сол жерлерді басып өткен деп есептейді. Ғалымның аса қызу­ғы­шылығын оятқан себептердің бірі осы болса керек.

Қолданылған материалдарға міндетті түрде www.egemen.kz сайтына гиперсілтеме берілуі тиіс / Любое использование материалов допускается только при наличии гиперссылки на egemen.kz: https://egemen.kz/article/160032-arkheologiyalyq-zertteuler-dgemisin-berdi

© egemen.kz

Кіріспе Түркі этнонимінің алғаш рет аталуы қытай Жылнамаларында кездеседі және ол 542 жылға жатады . Қытайлар түріктердіғұндардың ұрпақтары деп санаған . Шежірелерде бұл кезде қытайдың Вэй князьдігінің солтүстік өңірлеріне солтүстік - батыс жақтың бірінен келген түріктер жыл сайын шапқыншылық жасап , ойрандап кететін болды деп хабарланады . Олар туралы келесі бір мәліметтер бүкіл құрлықтағы тарихтың талай ғасырлар бойғы дамуына өзек болған оқиғаларға байланысты . Қытайлар түріктерді сюнну - ғұндар деп атаған . Ұлы қоныс аудару дәуірі ( II - V ғасырлар ) Қазақстанның , Орта Азия мен Шығыс Еуропаның этникалық және саяси картасын едәуір дәрежеде өзгертті . V ғасырда түркі тілдес теле ( тирек ) тайпалар Одағының саны көп топтары СолтүстікМоңғолиядан Шығыс Еуропаға дейінгі далалық өңірге қоныстанды , оңтүстігінде олардың көшіп жүретін жерлері Әмударияның жоғарғы ағысына дейін жетті .

VI ғасырда Қазақстан жерлері құдіретті держава - билеушілері түрік тайпасының әулеттік Алшын руынан шыққан Түрік қағанатының билігіне түсті . Түрік этносының өзі қағанаттың құрылар алдыңдағы кезенде Ганьсу , Шығыс Түркістан және Алтайаудандарында II ғасырдан VI ғасырға дейін кезең - кезеңмен қалыптасты .

Түркі қағанаттың саяси - әскери бірлестік ретінде қалыптасқан мекені – Жетісу . Жетісу мен Шығыс Қазақстан жужан мемлекеттің шет аймақтары болатын . Осы аймақтарда орналысқан тайпалар - теле - 492 ж жужаньдарға қарсы шығып , Тәуелсіздік мемлекет құрады . Дегенмен де , 51бЖ . жужаньдар жаңа құрылған мемлекетті тағы да өздеріне бағындырады . 545 ж . теле тайпасының Ашина руы жужаньдарға қарсы күресті басқарады . 551 ж . батыр Бумын Қытайдағы Батыс Вэй патшалығымен бірігіп , жужань мемлекетінің талқандайды.

негізгі,кіріспе,қорытынды