Кого древние египтяне считали живым богом

Объяснение:

10 (21) октября 1731 г. вследствие ослабления Казахского ханства в ходе изнурительной войны с джунгарами Хан Абулхаир и большинство старшин Младшего жуза присягнули на подданство Российской империи, тем самым положив начало присоединению Казахстана к России.

В конце XVI в. Казахское ханство разделилось на три жуза (объединения): Младший (Западный Казахстан), Средний (Центральный) и Старший (Семиречье). На территории каждого жуза были образованы самостоятельные ханства, между которыми часто велись междоусобицы. К рубежу XVII-XVIII вв. в связи с ростом феодальных усобиц, набегов джунгар — монгольских племён, населявших район между Тянь-Шанем и Алтаем — города на юге Казахстана пришли в упадок, что нанесло удар по казахской экономике в целом.

В 1726 г. хан Абулхаир от имени старшин Младшего жуза обратился к царскому правительству с о подданстве. Этот жуз находился на границе с Российской Империей, его торговые и политические связи с Россией были наиболее устойчивыми. Однако посольство осталось безрезультатным; не оставляя своих намерений, в сентябре 1730 г., Абулхаир вновь отправил посольство через Уфу в Петербург с письмом к русской императрице Анне Иоанновне и устной о подданстве и покровительстве. 8 (19) сентября 1730 г. посланцы Младшего жуза были приняты императрицей. Их о включении Младшего жуза в состав Российской Империи была удовлетворена указом от 19 февраля (2 марта) 1731 г. Для принятия соответствующей присяги в Казахстан с грамотой к хану Абулхаиру были направлены послы во главе с переводчиком Комиссии иностранных дел А. И. Тевкелевым.

Археологиялық ескерткіш

Біздің еліміздің аумағында көптеген археологиялық ескерткіштер сақталған.

Олардың бірі қазіргі Анапа курортының орнында орналасқан. Екі мың жыл бұрын Горгиппия қаласы — Босфор патшалығының төтенше Оңтүстік-Шығыс форпосты осында тұрды. Горгиппия тек сауда және қолөнер орталығы ғана емес, сонымен қатар шекара бекінісі болды. Ол Босфор патшалығының маңызды қалаларының бірі болды. Мұнда қоғамдық ғимараттар салынып, өздерінің күміс монеталары соғылған, ал қышшылардың шеберханаларында шатыр плиткалары жасалған. Қала III ғасырда жойылды.

Бүгінгі күнге дейін Анапа көшелерінің астында сол кездегі материалдық мәдениеттің көптеген іздері сақталған: ғибадатханалар мен ғибадатханалардың қалдықтары, көпірлер, өлгендерді жерлеуге арналған урналар, ыдыс-аяқ, әшекейлер және т.б. XIX ғасырдан бастап ғалымдар мен энтузиастар көптеген археологиялық ашылулар жасады, Біздің және болашақ ұрпақтарымыз одан да көп нәрсені жасайды.