Охарактеризуйте основные направления внешней политики России в 17 в.

Основные направления политики :

1) западное- вернуть смоленские земли, потерянные во время смуты.(1632-1634 г русско- польская война, 1654- 1667 г  смоленская война) 

2) северно- западное направление- обеспечить выход к Балтийскому морю ( 1655-1661 русско- шведская война)

3) южное направление- защита южных границ и выход к морям (1635- 1646г "Азовские сидения" ,уничтожение Крымского Ханства и завоевание Причерноморья)

4) восточное направление- освоение земель ( Восточной Сибири)  и установление связей со странами Востока( Китая) 

Вывод : Вся политика велась для того, чтобы восстановить авторитет  России, расширить границы и восстановить хозяйства за счёт присоединения богатых земель. 

Жап аузынды табыс қаласы мен саған жауап бердім болд табыс қаласы және табыс қаласы мен саған жауап бердім бердім болд табыс қаласы және табыс қаласы мен саған жауап бердім болд табыс қаласы және табыс қаласы мен саған жауап бердім болд табыс қаласы және табыс қаласы мен мен саған жауап бердім болд табыс қаласы және табыс қаласы мен саған жауап бердім болд табыс қаласы және табыс қаласы мен саған жауап бердім болд табыс қаласы және табыс қаласы мен саған жауап және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және денсаулық тың және

Объяснение:

По одной из теорий, Кушанское царство было основано кочевым индоиранским народом тохаров (кит. юэчжи), пришедшим с территории, на которой сейчас находится Синьцзян-Уйгурский автономный район[2][3][4][5][6]. Государство имело дипломатические связи с Римом, Персией и Китаем.

Несмотря на то, что на Индийском субконтиненте проживала чуть ли не половина населения Земли (140 из 300 млн человек), его часть, подконтрольная Кушанскому царству, была заселена слабо в сравнении с остальной древней Индией.

Сам факт наличия огромной Кушанской империи был осознан историками не ранее середины XIX века. Сведения, сохранившиеся о Кушанской империи — эпизодические, разнородные и противоречивые. Хронология и история восстановлены преимущественно по сохранившимся монетам, китайским летописям (в частности «Хоу Ханьшу» — «История империи Поздняя Хань»), а также отдельным индийским и греческим свидетельствам. По поводу имён царей и хронологии продолжаются споры.