Тройственный союз, в который вошли Германия, Австро-Венгрия и Италия, складывался в период с 1879 по 1882 годы. Образование Тройственного союза имело своей целью достижение гегемонии в мире. Блок Антанта был создан как противовес Тройственному союзу. С французского название «Антанта» переводится как «согласие». В него вошли Россия, Франция, Великобритания.
Попытки ослабить Антанту предпринимались Тройственным союзом не единожды. Удобным поводом стали противоречия России и Англии в Иране. Однако военные кампании России на Балканах, совершенные в период с 1912 по 1913 годы позволили значительно укрепить отношения между странами этого военно-политического блока. Но, нужно отметить, что отношения между странами-участницами Антанты периодически обострялись. Тройственный союз и Антанта представляли собой мощные противодействующие силы.
Окончательно союз Антанта сложился не за долго до 1 мировой войны. После революционных событий 1917 года он представлял собой союз на много большего количества стран. В Антанту входили: Япония, Бельгия, Греция, Сербия, Румыния и так далее. Основную роль играли Франция, США и Англия.
Руководство Антантой выполнялось в ходе конференций между странами-союзницами в период с 1915 по 1918 гг. Но, этого было недостаточно для создания единого руководства союзом. Причинами отсутствия единого руководства стали: несхожесть интересов стран участниц союза, различная удаленность от театров военных действий, различные военные возможности.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
1. Көшпелі Жоңғар хандығының күшею себебін қалай түсіндіресіңдер? Олардың қазақ жасақтарынан басым түсіп отыруының себептерін талдаңдар.2. Жоңғар шапқыншылығының негізгі мақсаты қандай?3. Жоңғар шапқыншылығының зардаптары туралы айтып беріңдер.4. Қазақ жеріне тағы кімдер көз салды?5. Жоңғар шапқыншылығының демографиялық жағдай мен көші-қонға әсеріқандай болды?
Объяснение:
, ұрысқа әзірлене бастады. Бұл кезде жоңғарлар қазақ жерін тұтастай иелену ниетінде еді. Қазақтардың әрекетін сезген олар да Шу мен Балқаштың оңтүстігінде үлкен шеп құрды. Үш жүз жасақтары шешуші шайқас алдында Хантауында, Сұңқар тауында (кейін бұл жер Әбілқайыр тауы аталды) жиналды. Шайқас солтүстігі Балқаш, оңтүстігі Отар даласы, батысы Шу, шығысы Күртіге дейінгі аралықтағы жерлерде өткендігін осы өңірлерде жиі кездесетін қазақ, қалмақ қорымдары дәлелдейді. Аңырақай аталатын да осы өңір. Бұл шайқаста (40—45 күн) қазақтар ірі жеңіске жеткен. Үш жүз жасақтарының қимылын үйлестіру міндетін бас қолбасшы Әбілқайыр хан жүзеге асырды. Көптеген қазақ батырлары соғыс өнерін жетік білетіндігін көрсетті. Ұлы жүз қолын Жолбарыс хан мен Төле би, Орта жүз қолын қанжығалы Бөгенбай, шақшақ Жәнібек, қаракерей Қабанбай, Кіші жүзді тама Есет, шекті Тайлақ т.б. батырлар басқарып, үлкен ерлік көрсетті. Қазақ садақшыларының жеке жасағын ошақты Саурық батыр басқарды. Шайқасқа болашақ қолбасшы шапырашты Наурызбай да қатысқан. Бұл шайқаста көптеген батырлар жекпе-жекке шықты. Бұл соғыста көптеген атақты батырлар қаза тапты. Соққыдан есін жия алмай қалған қалмақтар сусыз сортаң жерде шөлге ұшырап, одан әрі соғыса алмай Аягөз, Шарға қарай жөңкіле қашты. Қазақтар бұл соғысты әрі қарай дамыта алмады. Оған шайқастың соңында Болат хан жараланып, қайтыс болғаннан кейін басталған тақ үшін талас кедергі келтірді. Көпшілік Болат ханның баласы жас Әбілмәмбетті қолдады. Бұған наразы болған Әбілқайыр майдан даласын тастап, Кіші жүздің қолын Ырғыз арқылы батысқа алып кетті. Орта жүз қолы Сәмеке хан соңынан солтүстікке бет алды. Бірақ Аңырақай шайқасындағы жеңіс қазақ халқының рухын көтеріп, болашаққа деген сенімін бекітті. Халқымыз үшін Аңырақай шайқасының маңызы орыстардың Бородино даласындағы, Еуропаның біріккен қолының Ватерлоо, КСРО халықтарының Ұлы Отан соғысындағы Сталинград түбіндегі жеңістерімен бірдей.