Жоңғарлардың Ташкент, Сайрам, Түркістан қалаларын басып алуы​

XVIII ғасырдың 20- жылдарының бас кезінде жоңғарлардың Қазақстан аумағына кезекті ірі жорық жасауына қолайлы жағдай қалыптасты. 1722 жылы жоңғарлармен ұзақ уақыт бойы соғыс жүргізіп келген Қытай императоры (боғдыханы) Канси қайтыс болды. Сөйтіп қалмақтардың Қытаймен бейбіт келісім жасасуға колы жетті. Жоңғар хандығының шығыс шекарасы ендігі жерде қауіпсіз болды. Жоңғар билеушілері Еділ бойындағы қалмақтардың ханы Аюкеге елші жіберіп, қазақтарға қарсы бірлескен соғыс қимылдарын жүргізу мақсатын көздеді. Ертіс бойында жақында ғана бой көтерген әскери бекініс желісін нығайтумен әуре болып жатқан Ресей Жоңғар мемлекетіне бәлендей қауіп төндіре алмайтын еді. Оның үстіне, Ресей көрші жатқан екі көшпелі мемлекеттің өзара қарым-қатынасына байланысты бейтарап саясат ұстауға тырысты.Қазақ мемлекетінің де, Жоңғар хандығының да өзара шайқаста әбден әлсіреп, қансырағанын күтті. Өйткені оған осылай болғаны тиімді еді.

1723 жылдың көктемінде алдағы болатын жойқын соғысқа мықтап әзірленген, әрі қазақ хандықтарының алтыбақан алауыз болып ыдырап бара жатқанын пайдалана қойған Цеван-Рабтан өз әскерінің қалың қолын Қазақстанға қарай аттандырды. Жау жеті бағытта шабуылға шықты. Жоңғар шапқыншылығының алғашкы соққысына ұшыраған Жетісу мен Ертіс бойының қазақтары болды. Жоңғарлар ауылдарды өртеді. Малды айдап әкетті, бейбіт халықты қара шыбындай қырып салды. Өйткені жоңғарлардың шабуылы күтпеген жерден бірден төтенше басталған болатын. Сондықтан да амалы қалмаған Қазақтар малына да, үй-жайларына да, дүние-мүліктеріне де қарай алмай, бас сауғалап қашуға мәжбүр болды.

Жау әскерлерінің сан жағынан тым басым болғанына қарамай, қазақ жауынгерлері кескілескен ұрыс салып, қатты қарсылық көрсетті. Жау қолына ешкімнің де берілгісі келмеді. Әр қазақ өзімнің туған жерімді, туған-туыстарым мен жақындарымды жауыз дұшпаннан қорғауға міндеттімін деп ұқты. Қазақ жауынгерлері шегіне түсіп, қорғаныс соғыстарын жүргізді. Олар әйелдерді, балаларды, карттарды жаудың өкшелеп қууынан құтқару үшін қырғын соғыс салды. Ташкент қаласының тұрғындары қазақ әскери жасақтарының басшылығымен қаланы жаудан бір ай бойы дерлік қорғады. Жоңғарлар Ташкенттен кейін Сайрам, Түркістан сияқты басқа да қалаларды басып алды. Жаудың жойқын соғыс қимылдарын жүргізуі нәтижесінде Қазақстанның шөлді және таулы аймақтарынан өзге бүкіл аумағы іс жүзінде жоңғарлардың қолына қарады. Салыстырмалы түрде алғанда Қазақстанның батысындағы алыс аймақтар ғана аман қалды.

Объяснение:

Однажды мне пришлось посетить древнюю Александрию и сейчас я расскажу вам о ней. Плыл я туда на корабле. Ещё издали я увидел достаточно большой маяк на острове Фарос, он был лишь на чуть-чуть меньше пирамиды Хеопса. Надобность в этом маяке была велика! По ночам над его куполом, увенчанным статуей Посейдона, пылал огонь, который освещал всё в округе. С вершины этого маяка наблюдали за морскими просторами: не приближается ли вражеский флот.

Наконец я прибыл в саму Александрию. Город был выстроен по единому плану, все его улицы пересекались под прямыми углами. Главная улица, вымощенная мраморными плитками, была самой широкой и тянулась более чем на 6 км. С утра до позднего вечера все улицы Александрии были заполнены людьми.

Крупнейшим центром науки являлся Музей, занимавший целый район. Ученые и поэты съезжались туда, по приглашению царя Египта, из разных стран. В музее им предоставляли бесплатное жильё, питание и помещения для занятий. По вечерам обитатели музея встречались в красивом портике, где вели научные споры и знакомили друг друга со своими открытиями. При Музее так же находилась знаменитая Александрийская библиотека, которая насчитывала около 700 тысяч папирусных свитков.

Александрии я пробыл несколько дней, после мне пришлось оттуда уехать. Но этот прекрасный город я не забуду никогда!

Наш корабль остановился в гавани Александрии.Там было очень много больших кораблей с торговцами.Сперва я ничего не смогла разглядеть из-за высоких стен,что бы я могла рассмотреть красоту,мне надо было пройти множество ворот.Немного пройдя ворота,я увидела множество дворцов и храмов.Весь город был покрыт цветами,что напоминал большой весенний сад.Запах был очень приятный и нежный.Было так же много красивых улиц и огромных музеев,я немного и решила вернуться назад к гавани.Я пошла гулять по набережной где увидела театр Эмпориум,в нем было очень много торговцев.А за театром стояли два обелиска  "Иглы Клеопатры"Они стояли перед Великим Цезариумом. Этот город я запомнила на долго,ведь он был настолько не описуем своей красотой и чудесными людьми населявшие его.