Пәні: Қазақстан тарихы Сынып:7 Тоқсан: І Сабақ №6 Тақырып: Біртұтас халық жасағының ұйымдастырылуы Бөлім Қазақ-жоңғар соғыстары Ресурстар Оқулық № 3-4 тақырып 17-19 бет оқу. https://youtu.be/A6VjSsGE3m0 Оқу мақсаты 7.3.1.1. Қарақұм және Ордабасы құрылтайының халықты жоңғар басқыншылығына қарсы жұмылдырудағы рөліне баға беру Терминдермен жұмыс «Құрылтай» , «қолбасшы» Сабақтың барысы: Қысқаша конспект Сыртқы жауларға қарсы тұру үшін қазақтарға ұлт болып күш-жігерін біріктіру өте қажет болды.1710 жылы Қарақұмда қазақ халқының беделді өкілдерінің қатысуымен құрылтай өткізілді. Бөгенбай батыр бастаған бүкілқазақтық жауынгерлік жасақ құру жөнінде шешім қабылданды. Әбілқайыр хан жоңғарларға тойтарыс беруді ұйымдастырушылардың бірі болды. 1723 жылы 20 мың қолмен Еділ бойындағы қалмақтарға қарсы бірнеше жеңісті жорық ұйымдастырды.1724 жылы Қазақ хандығының сол кездегі астанасы Түркістан қаласын тікелей шабуылмен азат етті. Әбілқайыр хан бірлескен 50 мың жауынгері бар қазақ-қарақалпақ әскеріне басшылық етті. Өзін ұйымдастырушылық таланты, ірі әскери қолбасшы ретіндегі қабілеті, жеке өз басының қаһарман ерлігін айқын таныта білді. 1726 жылы Ордабасы тауында (Қазіргі Шымкент қаласының батыс жағында) Бүкілқазақтық құрылтай өткізілді. Хандар, үш жүздің сұлтандары, билері, батырлары қатысты. Ордабасында адалдыққа ант берілді. Бүкілқазақтық әскери жасақтың қолбасшысы болып бір ауыздан Әбілқайыр хан сайланды. Құрылтай жиналысының шешімі әрбір ру өзінің жауынгерлік жасақтарын құрып , бұкілқазақтық үлкен жасаққа қосылуды қасиетті міндетіміз деп білді. Сабақ барысында орындалатын тапсырмалар 1 тапсырма: 1710, 1726 жылдардағы ұйымдастырылған құрылтайларға салыстырмалы талдау жасау. Салыстыру сұрақтары Қарақұм Ордабасы Орналасқан жері Қабылдаған шешімдері Нәтижесі 2 тапсырма: Құрылтайлар өткізудің қажеттілігі жайлы өз ойыңды жаз: 3 тапсырма: Хронологиялық диктант 1710 жылы-- 1723 жылы-- 1724 жылы-- 1726 жылы-- Кері байланыс 1.Қазақтар садақты қалай қолданған? 2. Далалықтар өз отандастарына жаудың қаупі жайлы қалай ескерткен? 4 тапсырма Жоңғар шапқыншылығы қазақ халқының шаруашылығына қандай зардабын тигізді? 5 тапсырма «Қазақ қайын сауғанда » тіркесіне түсініктеме бер

1) создание русской правды

2) 1240-невская битва

1242-ледовое побоище

1380- куликовская битва

1223- битва на р. калке

3) натуральное хозяйство- хозяйство выращенное на земле

сословно-представительная монархия- это монархия при которой монарх управляет ещё с кем-либо, номенее значимым, например: царь-земский собор

оброк- вид дани на Руси

феод- крупный землевладелец

4) Рюрик- призыв варяг на престол, правил в Новгороде, воцарение новой династии Рюриковичей

Олег- перенос столицы из Новгорода в Киев, два договора с Византией, первый письменный договор 911 года

Игорь- два похожа на Византию, сбор дани у древлян и смерть от этого же поселения

Ольга- введение экономической реформы, ввела уроки и погосты, а также отомстила за своего мужа, ознаменовав это так " месть древлянам"

5) 4

6) столетняя война - а

монгольское нашествие - г

образование древнерусского государства-б

образование единого российского государства- в

7) -

8) сложно, не могу точно сказать, но вроде это образование российского государства

9) -

10) вотчину, раздробленность, республики, боярам, Москва, от монгольской зависимости, 13

Рыцарские поединки бывали «один на один» или же в них принимали участие по несколько бойцов с каждой стороны. Тогда они выстраивались в шеренги друг напротив друга, и каждый должен был схватиться с определенным противником. Наконец почетный рыцарь подавал знак начала турнира, и звучал третий клич герольдов. Тотчас веревки, разделявшие рыцарей, опускались, и они устремлялись один на другого в оглуши тельном реве труб. За каждым из рыцарей следовали его оруженосцы, готовые поправить ему доспехи, подать, когда будет необходимость, запасное вооружение, или поднять своего господина с земли, если противник окажется удачливее и выбьет его из седла.  

Одна первая встреча противников редко решала судьбу поединка. Рыцари съезжались снова и снова, преломляя копья, всадники и кони опрокидывались, чаша весов успеха склонялась то на одну, то на другую сторону. Громко гремели трубы, рыцари выкликали имена своих прекрасных дам, кричали, переживая за своих любимцев, зрители. Турнирные судьи тем временем зорко следили за действиями каждого из противников. Успехом считалось, если рыцарь сломил копье, попав е туловище противника между седлом и шлемом. Чем выше приходился удар, тем выше его и оценивали. Если рыцарь ломал копье, угодив прямо в шлем противника, это считалось особенным проявлением мастерства. Ну, а рыцарь, выбитый из седла, лишался возможности принять участие в следующей схватке.Поэтому менее постыдным на турнире считалось упасть вместе с конем, чем быть выбитым из седла. Тот, кто красиво и твердо держал копье, хоть оно и не ломалось ‘от крепкого удара, заслуживал большей похвалы, чем тот, кто наносил меткий удар, но при этом плохо управлял конем. Состязание прекращалось, когда все рыцари успевали в полной мере проявить свою храбрость и воинское искусство. Устроитель турнира опускал свой жезл, и герольды давали сигнал к окончанию турнира. Теперь почетных гостей и участников ждал пир. Рыцари вступали в зал, где были накрыты столы, под громкие звуки труб, облаченные в яркие одежды, и занимали места под знаменами со своими гербами. Самым храбрым и отличившимся рыцарям отводились и самые почетные места.В разгар пиршества делался перерыв, и герольды торжественно представляли дамам самых достойных рыцарей. При этом та из дам, что была выбрана победителем королевой любви и красоты, раздавала призы коленопреклоненным рыцарям и обращалась к каждому из них с особой похвальной речью. Звучали на пиру и песни менестрелей, прославлявших подвиги храбрых рыцарей. Хоть и стали турниры самыми грандиозными праздниками рыцарских времен, но все же находились у них и влиятельные противники.