Проанализируйте данные таблицы и запишите краткие выводы выплавка чугуна на уральских заводах в тыс.пудов 1860г 14500 1861г 14200 1862г 10400 1863г 11400 1867г 12400

по таблице мы видим,что произошел спад выплавки чугуна  особенно это заметно в период с 1860-1863 гг.  реформа 1861 г. (отмена крепостного права) вызвала обвальное сокращение выплавки чугуна на уральских заводах  наверное потому,что крестьяне хотели "отдохнуть" и уходили с заводов  в последующие годы российская промышленность развивалась довольно быстро, особенно в последнее десятилетие xix века. однако темпы её роста были недостаточны, чтобы наверстать отставание от развитых стран.

Вобраз князя вітаўта не мог не адбіцца і ў народнай памяці. апошнім часам у друку з’явіліся публікацыі, якія закраналі тэму народнай памяці пра вітаўта: у артыкулах «беларусы ведалі сваіх герояў»[1]   э. зайкоўскага і «образ князя витовта в народной культуре белорусов»[2]ю. гурскай.

жыццё вітаўта ў чымсьці нагадвае жыццёвы шлях полацкага князя усяслава брачыславіча (блізу 1029 — 1101 гг.) абодва князі іся найбольшага ўздыму для сваёй дзяржавы, уладарылі доўгі час, абодвух лёс вымушаў уцякаць з айчыны, пакідаць пасад, а потым зноў узносіў на вяршыню славы. адзін з іх нарадзіўся ад «валхвавання», а другі быў сынам вайдэлоткі біруты. усяслаў і вітаўт ёсць самымі вядомымі гаспадарамі ў гісторыі беларусі. абодва пакінулі след у літаратурнай спадчыне: усяслаў — у «слове пра паход ігаравы»; вітаўт — у «пахвале вітаўту», «песні пра зубра» м. гусоўскага, «прускай вайне» я. вісліцкага. народная памяць таксама захавала вобразы князёў: лічыцца, што усяслаў быў апісаны ў быліне пра вольха усяславіча. а вітаўт? пра вітаўта захаваліся легенды і паданні, і, як трапна заўважыў э. зайкоўскі, па колькасці прысвечаных вітаўту тапонімаў ён бясспрэчна стаіць на першым месце сярод асобаў беларускай гісторыі[3]. у паданнях вялікі князь літоўскі вядомы пад імёнамі вітаўт, віт, віток, вітыўт, вітоўт, вытыў, вітольд, вітулт, вітэлт. дык як жа ўспрымала насельніцтва князя вітаўта, які след ён пакінуў у памяці народу? на гэтыя пытанні мы і паспрабуем адказаць у нашым артыкуле.

Сеньор имел достаточно широкие права на своих крестьян и значительно меньшие - на своих вассалов, однако и он сам должен был выполнять целый ряд определенных обязанностей. во-первых, он должен был всесторонне защищать как своих крестьян, так и своих вассалов. это касается как военной защиты от внешнего или внутреннего врага путем организации обороны замка, города или феода,так и юридической защиты от посягательств другого сеньора, церкви или даже короля. кроме того, за службу сеньор был обязан предоставить вассалу феод, а крестьянину - надел земли, и отобрать их при условии добросовестного выполнения вассалами и крестьянами своей службы, он не мог. также сеньор должен был своим вассалам выкупиться из плена и дать рыцарское воспитание их сыновьям.