Сочинение на тему традиции семьи на казахском

Отбасы салт-дәстүрлері отбасы! бұл сөздің мағынасы тереңде жатыр. әсіресе отбасы қылықтары, отбасы дәстүрлері, отбасы ережелері. солардың ішінде ең көп қарастырылатын отбасы дәстүрлері. отбасыда алғаш рет туған жағдайда үшін ырым жасайды. одан кейін оны қырық күннен шығарады. бір жасқа толған кезде ақырындап жүре бастайды. сол кезенде ң тұсауын кестірткізеді. ң тұсауын желаяқ, ақылды кестіреді. себебі кескен ға да ұқсап кетеді деген   үміт бар. содан соң бесікке жатқыздырады. бұл салтты бесікке жатқыздыру деп атайды. бесікке жатқыздырғанда арнайы бесік жырын айтады. ға алты жас тола бастағанда оның тілін ашады. бұл дәстүрді тілашар дейді. одан кейін ьала өсіп азамат болған кезде оны үйінен алыс жақтарға қонақтауға шақырады. осы жағдайда ң үйінен алысқа ұзақтауын қоштасу дейді. ержігіт он сегіз-жиырма келген кезде өзіне болашақ жарын таңдайды. сол кезде қыз ұзату, келін түсіру, құда түсу, беташар салттары алдынғы жоспарға қойылады.  жалпы, тоқсан ауыз сөздің тобықтай түйіні отбасындағы салт-дәстүрлер мәселесі күрделі кезең

Менің өнерім.

Әр адамның өзіндік талғамы мен ішкі дүниесіне сай өнері болады. Біреулер би билеп, өз орнын тапса, енді біреулер ән айтады, басқалары спортпен шұғылданады.

Ал менің бойыма біткен өнер - сурет салу. Сурет салумен мен үш жасымнан айналысамын. Арнайы өнер мектебінде сурет салу бойынша қосымша сабаққа барамын. Сурет салуда бір құпия бар сияқты, өйткені сурет салу барысында өзіннің қиялыңа еркіндік беріп, ойыңдағы нәрсені сурет арқылы білдіресің. Келешекте аты әлемге танылған әйгілі суретші болуды армандаймын.

Сурет салуға бар бос уақытымды арнап, талантымды шыңдауға тырысамын, әлемге әйгілі суретшілердің қаламдарынан шыққан туындыларды тамашалап сусындаймын.

Қаладағы көркемсурет галереясының бірде бір көрмесін жіберіп алмай, міндетті түрде барып тұрамын, себебі белгілі қылқалам шеберлерінің туындылары ешкімді де бейжай қалдырмасы анық, әрі осы арқылы рухани азық алып, сусындауға болады. Сонымен қатар қазіргі таңда аса танымал болған шеберлік сабақтарына қатысып, бұрын білмеген нәрселерімді үйренуге тырысамын.

Алдыма мақсат қойып, болашақта аты әлемге танылған әйгілі суретші болуды армандаймын.

Қырқын мінсе қыр артылмайтұғын осы бір «қырт мақтан» деген бір мақтан бар, сол неге керек, неге жарайды? Ол ар, есті білмейді, намысты білмейді, кең толғау, үлкен ой жоқ, не балуандығы жоқ, не батырлығы жоқ, не адамдығы жоқ, не ақылдылығы, арлылығы жоқ. Мойынын бұрып қойып: «Өй, тәңірі-ай, қойшы әрі, кімнен кім артық дейсің, кімнің басы кімнің қанжығасында жүр, ол менің қазаныма ас салып беріп жүр ме, мен онан сауын сауып отырмын ба?» - деп бұлғақтап, немесе: «аяғаным жаным ба? Өй, енесін ұрайын, өліп кетпей неге керек? Азар болса атылып, я осы үшін айдалып кетсем де көнгенім-ақ! Әйтеуір бір өлім бар ма?» - деп қалшылдайтұғын кісі көп қой.

Өздерің көріп жүрсіңдер, осы айтқан сөз бойына лайық қазақ көрдіңдер ме? Өлімге шыдайтұғын қазақ көргенім жоқ, өлімге шыдамаймын деген де қазақ көргенім жоқ, кеңірдегін ғана көрсетеді-ау: «қиылып қана қалайын» деп. Егер осы сөз бойына лайық кісі көрінсе, ақылы жоқ болса да, қайратыменен-ақ кісі айдындыратұғын адам болғаны ғой! Егер шын айғайды көргенде, кірер жерін таба алмайтұғын дарақы, жұртты осы сөзімен айдындырамын, «мына кәпірден кісі шошитұғын екен» дегізіп айдындырайын деп айтып отырған құр домбытпасы болып, босқа қоқиып отырса, соны не дейміз? Ай, құдай-ай! Жанға мырзалық қылатұғын, ердің жадағайда-ақ сертке тұрғыштығы, малға мырзалығы, дүниені бір тиын есеп көрмейтұғын жомарттығы - әртүрлі белгісі бойынша тұрмас па еді? «Ұялмас бетке талмас жақ береді» деп, көп былжыраған арсыз, ұятсыздың бірі дағы.