Пословицы поговорки на казахском языке о хотябы

Екі тышқан бір байдың жұртына таласыпты. берген жомарт емес, алған жомарт.

Бірнеше күннен бері ауа-райы жауынды болып тұр. табиғаттың әр жылдары қилы мінез танытатыны өзіне ғана тән дүние. шығыс өңірінде биыл қар қалың болды, есесіне жауын да көп. елге тұтқиылдан шабуыл жасаған дағдарыс уақытында табиғат-анадан сыбағамызды да алдық. жалпы қара халық қой басынан өткеретін. үлкен кісілер «өзіңде жоқ болса да,елде болсын» деп жатады. не көрсек те, «көппен», «елмен» көрген жақсы. …бүгін таңертең үйден шықсам, тағы жауын себезгілеп тұр екен. сыртқа жиналып жатқанда сіңлім «машинамен жүрмін ғой, үстің су болады,менің қолшатырымды ал» деген. бір қызығы, 3 сынып оқыған кезде әкем құлпынайдың суреті бар кіп-кішкене қолшатыр сатып алып берген, одан кейін қолданған емеспін. жылы жауынның астында малмандай су болсам да, салқын өтсе де… қолшатырсызбын. жауынды жақсы көретіндігімнен шығар. ға қарай тез-тез қ басып келе жатырмын. кешеден бері томсырайып тұрған бұлтты аспан төгіп-ақ жатыр. ал іште… белгісіз бір жанталас, тоқтаусыз аққан ағын судай, менімен арпалысып келеді… не ойлап келе жатқанымды өзім де білмеймін… өткінші жауындай жалған әсер ме…? ақын қалқаман сариннің жаңбыр туралы бір өлеңіндегі «жаушы, жаңбыр,жауа түс,жаушы,жаңбыр, періштелер қондырған қанатымен, о, құдірет! тамып тұр тамшыдан нұр! … деген жолдарын есіме алдым.рас,нұр болып жауған мына тамшылар жүрек түбіне мәңгілік сіңеді ғой. осыдан кейін біртүрлі көңілім көтерілді. анығында, жақсы ой жинақтап, аузыңнан шыққан әр сөзге мән беріп сөйлей білсең, әр дұрыс сөз алдыңнан жақсылық әкелері хақ.

Мұқағали мақатаев түнгі алматы тұманы ашылғанда, алатауға ай келіп асылғанда нұр жанады, аспанның жұлдыздары, алматының үстіне шашылған ба? ! сүйіседі көшелер көшелермен,. бір рақат сезесің еселенген. осы сиқыр қалада өскеніңмен, таңданасың туристей кеше келген. емен, терек еркімен қауышады, қайың менеи қарағаш танысады. алатаудан басталған ақ бұлақтар, алматыға жеткенше жарысады. алматыға жеткенде аң-таң болып, арықтармен ақырын тартар жолын. ашуланып бір сәтте тұра қалып, ағылады аспанға фонтан болып. судың аты - су ғой, ол бұғына ма, тау бұлағы көлшікке тығыла ма? ! су сәулеге ұмтылып, сәуле суға, айналады ғажайып шұғылаға, сонда алматы ұқсайды құбылаға. ұзатылар қыздайын үлпілдеген, шақырасың назыңмен, күлкің қ! алматы - жүрегі алатаудың! тау ұйқыға кеткенде бүлкілдеген.