Нужно сочинение на казахском на тему "я люблю жизнь"

Мен  өз  отанымды және  ата-анамды  және  қасымда әрдайым қолдау беретін достарымды жақсы  көремін  .

Отырар мен отырар алқабының тарихи-мәдени маңызын келесі себептермен көрсетеді. біріншіден. отырар алқабы мен жапсарлас аймақтар қазақстанның ежелгі отырықшылықтың, суармалы егіншілік және қалалық өркениеттің орталығы болды. бұл мәдениеттің бастауын іздеу, б.з.д. бірінші мыңжылдықта өмір сүрген, сырдария бойының кейінгі қола дәуірінің тайпалары мен отырықшы сақтарыдың ежелгі мәдениетіне әкелді. сырдарияның төменгі ағысында, жаңадария мен іңкәрдария өзендерінің атырауларында сақтардың, б.з.д. 8-3 ғ.ғ. жататын монументалды көпкамералы кесенелері табылып қазылды. кесектен тұрғызылып, күмбезделген түгіскен, – 2, шірік-рабат, бәбіш-молда-2 сияқты ежелгі мавзолейлер оңтүстік қазақстанның көне тұрғындары кесек жасау техникасын біліп қана қойма, одан да күрделі шешімді құрлыстар салуға мүмкіндік беретін техникалық тәжирбесі болғанының куәсі бола алды. бұл тәжірбие тұрғын және шаруашылық жайларды тұрғызу, мекендер мен қалаларды архитектуралық көркемеу нәтижесінде жинақталғаны даусыз.  екіншіден. отырар ұлы жібек жолындағы, қытай, еуропалық, шығыс мәдениеттері мен өркениеттері; христиан, мұсылман, зароастризм діндері тоғысқан ірі орталық. фараб аймағы қа әл-фарабиды берді. кей деректерде кітап қоймасы болған деп болжауға мүмкіндік берді. отырар отарғасырлық қазақстанның тек қ және мәдени өмірінің орталығы ғана емес, ғылыми ойынның орталығы болды. отырар мен отырар алқабының мәдениеті сырдария бойындағы аймақ өміріне әсерін тигізіп тұрды. үшінші себеп. отырардың орта азияның жер өңдеуші алқабтары мен көшпелі мал шаруашылығындағы дешті қыпшақ арасында орналасқан қ жағдайында. тайпалардың инфильтрациясы, араласуы және мәдениеттердің бір-біріне әсер етуі ежелгі дәуірлерден бастап, осы аймақта басқа жерлердегіден артықырақ жүрді.

Бердібек Ыдырысұлы Соқпақбаев (15 қазан 1924, Алматы облысы, Нарынқол ауданы, Қостөбе ауылы - 1991, Алматы) — қазақ балалар жазушысы.[1]

Бердібек Ыдырысұлы Соқпақбаев

Албан тайпасы Құрман руының Беснайза тармағынан шыққан.[2]

Қазақтың Абай атындағы педагогикалық институтын бітірген (1949).

Нарынқол ауданында мұғалім болды.

"Жұлдыз" журналында жұмыс істеген.

"Балдырған" журналында қызмет атқарады.

Қазақстан Жазушылар одағында түрлі қызмет атқарды (1952-70).

Шығармалары Өңдеу

"Бұлақ" (1950) өлеңдер жинағы

"Он алты жасар чемпион" (1951)

"Бақыт жолы" (1952)

"Алыстағы ауылда" (1953)

"Балалық шаққа саяхат" (1960). "Балалық шаққа саяхат" атты повесі бойынша жазылған киносценарийі де фильмғе түсірілді (1965).

"Дала жұлдызы" (1960)

"Аяжан" (1963, орыс тілінде 1965)

"Гауһар" (1966) повестерін жазды.

"Менің атым Қожа повесті" (1957) кітабы балалардың сүйіп оқитын шығармасына айналып, орыс, украин, француз, литва, латыш, өзбек тілдеріне аударылды. 1963 жылы "Қазақфильм" студиясы сол кітап бойынша жазылған киносценарийді экранға шығарды. "Менің атым Қожа" фильмі француздың Канн қаласындағы жастар мен балаларға арналған кинофильмдердің халықаралық фестивалінде (1967) арнайы сыйлыққа ие болды.

"Бозтөбеде бір қыз бар" (1958)

"Әпенденің айласы" (1960)

"Менің атым Қожа" (1967) т. б. драмалық шығармалар жазды.

Б.Соқпақбаевтың қырқыншы жылдардағы жастар өмірінен жазған "Өлгендер қайтып келмейді" романы (1940-1974) орыс тіліне аударылып басылды (1969)[3]