Мне нужен диалог с врачом вот этот нормальный: или придумайте свой -сәлеметсіз бе.сәлеметсіз бе.-сіздің қай жеріңіз ауырады? -менің тісім ауырады.-тісіңіз кашаннан бері ауырады? -тісім екі күн бұрын ауыра бастады-сіз ем іштіңіз бе? -жоқ , мен дәрі ішкен жоқпым .-жарайды , мен сізге дәрі жазып беремін-үлкен рақмет ұл дәріні күніне 3 рет ішесіз.-сау болыңыз.

Саламатсызба даригер! -амансыз ба! -даригер,мени умыткан жоксызго? -жок, арине умытпадым. - даригер мен откенде тисим айырган, казр таг ауырып тур неге? - сиз муздай бирдене жеген шигарсыз - жок, муздай ештене жемедим. -онда, отырыныз -жарайт - массаган, пломбаныз кайда? -даригер полбага не болыпты? - пломбаныз жоккой! ? - даригер, сосын екенго тисим ауырып турган. -арине, отырыныз, баска пломба саласызба - арине. -ал болды, тисинизди айнадан караныз! -керемет, рахмет даригер! - акшанызды кассага колениз, казр мен сизге гарантия берем. - сау болыныз - сау бол.

Сәлеметсіз бе сәлеметсіз бе қандай көмек көрсете аламын?   мен қолымды жарақатап алдым                 осылайша ол емдеді мен сізге дәрі жазып берейін жарайды оны қанша күн қабылдаймын? күніне 2 рет қабылдайсыз сізге көп рахмет! оқасы жок! сауболыңыз сауболыңыз!

Ақтамберді Сарыұлы (1675, қазіргі Оңтүстік Қазақстан, Қаратау, — 1768 — қазіргі Шығыс Қазақстан облысы Абай ауданы Жүрекжота мекені)[1] — жырау, қолбасы, қазақтың көне жыраулық мектебінің белді өкілі, дипломат. Найман тайпасының қаракерей руының сыбан тармағынан[2].



Ақтамберді жырау

“Он екіде аттанып, қылыш ілдім білекке” дегеніне қарағанда күреске ерте араласқан жауынгер жырау санатына жатады. Тұрмыстың қыр-сырын, отбасы, елдік, ерлік, жер мәселелерін жырларында жақсы бейнелейді. Қысқа нақыл, шешен сөздердің шебері. 1742 жылы Орта жүз ру басшыларының Орынборда ант беру жиналысына өкіл болды. 1738 — 1752 жылдары қазақ-қалмақтың қанды қақтығыстарының барлығына дерлік қатысқан. “Ақтабан шұбырынды” оқиғасының зұлмат қан кешуін бастан өткерген. Ес білгеннен бастап 70 жыл бойы ат үстінен түспей, елі мен жерін қорғаған қас батыр, айтулы шешен, қабырғалы би, атақты жырау. Қазақ жауынгерлерінің азаттық, құлдық жөніндегі түсініктері, көшпелі халықтың тыныс-тіршілігі, болашаққа деген сенімі, адалдық-жауыздық, қиянат, әділетсіздік хақындағы таным-түсініктері Ақтамберді талғамынан өтіп жыр-толғауға айналған.[3]

Өмірдің өзі де ұстаз. Бірақ осынау «ұстаз» сөзінің астарында мыңдаған білім мен ғылым, махаббат пен сүйіспеншілік жатқанын байқай бермейміз. Ұстаз болу кез келгеннің қолынан келе бермейді. Шәкірт тәрбиелеу, оны биікке жетелу, қанаттандыру, жаны мен тәнін, болмысы мен барын беру тек ұстаздың қолынан келетін қасиеттер.

Тарыдай болып кірген күніңізден бастап мектеп қабырғасында сіздің еркелігіңізді көтеретін де, қателіктеріңізді кешіретін де, сабақ бере отырып сүйіспеншілікке баурайтын да, махаббатқа тәрбиелейтін де, өмір сүрудің қыр-сырын үйрететін де ұстаздар қауымы. Таудай болып шыққан күніңізде де талабыңызға тілекші болып отыратын тағы да ұстаз.

Ұстаздардың еңбегін ұлы ететін өздері емес, шәкірті. Білім нәрімен сусындатып, үйретуден талмаған ұстаздың сан жылдар бойғы еңбегінің жемісі – аяулы әрі білімді шәкірт. Бәйгеден оза шауып, мыңнан тұлпар, жүзден жүйрік келген шәкірт үшін ұстаздың қуанышы сіз бен бізге елестетуге келмейтін сезім.

Алғаш мектеп табалдырығын аттаған күні сізді құшаяқ жая қарсы алған аяулы жанның екінші анаңыздай болып кетерін сезініп көрдіңіз бе?! Әрине, жоқ. Бірақ әрбір күн өткен сайын жаныңыздан табылып, әр аптаның жеті күнінде жеті рет көрісіп, көңіл ұясына тұрақтап қалған ұстазға деген махаббат өлмек емес.