Нужен текст про свою ! на казахском ! с переводом на ! !

Бас менің екі әже, бірақ бір олардан мен кемде-кем көремін, ғана қашан жаздыгүні арада қонақтар оған деген келемін. мен оны сүйемін, бірақ жазып қой- маған туралы бізбен тұратын әжеде тоне қала-.  аласалау өсудің менің в шараны толық әжем, оның тұрпаты мүсінділікті тағы утратила, себебі арада жастықта әже малту және жеңіл атлетикамен шұғылданушымын. бет бас оның жай, ашық, айтар-айтпастан терең әжімдермен биік маңдай және түзу мұрын белгілі. астынан қара қоңыр қастардың көгілдір, уже аз выцветшие көздер қарайды. оның сөйлемшесі өзгереді, ол: олар ана грамм әженің көңіл-күйінен деген тәуелді боладыу меня две бабушки, но одну из них я вижу редко, только когда  летом   приезжаю к ней в гости. я люблю ее, но написать мне хочется о бабушке тоне, которая живет с нами.  моя бабушка невысокого роста, в меру полная, ее фигура еще не утратила стройности, потому что в молодости бабушка занималась плаванием и легкой атлетикой. лицо у нее простое, открытое, сразу заметен высокий лоб с глубокими морщинками и прямой нос. из-под темных бровей смотрят голубые, уже немного выцветшие глаза. их выражение меняется, оно зависит от настроения бабушки: они то грустные, то серьезные, то лукавые, то насмешливые, но чаще всего ласковые и внимательные. я так люблю вглядываться в них: бабушка все понимает, ей хочется доверить свои тайны. и еще мне правится трогать руками бабушкины мягкие волосы. они темно-русые с проседью, зачесаны назад и красиво уложены в небольшой узел на затылке. одевается моя бабушка просто, но со вкусом. особенно идет ей темное строгое платье с кружевным белым воротником, которое она надевает по выходным дням и в праздники. а обычно на ней теплый опрятный халат, ей, видимо, удобно в нем работать. все лицо моей милой бабуси светится какой-то внутренней красотой, которая, может, и незаметна на первый взгляд. но я-то ее вижу, поэтому так люблю свою бабушку и горжусь ею. 

Қазақ жерінде көптеген танымал ақындарымыз, домбырашыларымыз, әншілеріміз, ежелден аты шығып келе жатқан хандарымыз бар. олардың қатарына абай құнанбаев, шоқан уалиханов, жанар айжанова,дина нүрпейісова, фариза оңғарсынова деген сияқты аталарымызбен әжелеріміз бар. біз сондай беделді ң ізін қуып келе жатқан ұрпақпыз. осы танымал кісілер қазақстанға көп еңбекткрін сіңірді. елімідің атын шығаруға көмектесті десем артық айтқаным емес. шоқан уалиханов ағамызды алатын болсақ, ол өте оқуға қатты қызыққан. кішкентай кезінен үлкендердің кеңестерін шешен сөздерін тыңдап өскен. оны бұл жолға кіші кезінде әжесі жетелеген. айта берсек өте көп. менің айтарым әр қазақ азаматы қазақстанның белгілі танымал болуға лайық.

біз, көбіне «бақыттымын» деп айтпаймыз. сол сәт біздің бақытты шағымыз екенiн де біле бермейміз. уақыт өте келе барып, сол күндердің бақытты шақ екенін байқаймыз. көңілімізге сәл қаяу түссе, өзімізді бақытсыз сезінеміз, өз өміріміздегі, жеке басымыздағы шешімі табылмай жүрген маселелерді ғана ойлап, абыржу хәлін тудырамыз. осы тұста жиырмасыншы ғасырдың көрнекті жазушысы, психолог дейл карнегидің афоризміне тоқталсақ: «өзімізді бақытсыз деп сезінуіміздің себебi, басымыздағы бақытымызды тіршілікпен алысып жүріп, байқамауымызда». бақыт - атақ та емес, мансап та емес. байлық, әр жанның түсінігінше әрқалай. мысалы, ата-ана үшiн - ң амандығы, мүгедектер үшін - денсаулық амандығы, зағиптар үшін - әлемнің жарығын бip көру. ал, мен ушін бақыт - ата-анамның және бауырларымның амандығы, үміттерін ақтап, оқуымды аяқтап, өз бетіммен жұмыс жасап, еңбегімнің жемісін ата-анама таттыру. міне, осының өзі мен үшін бip бақыт болып саналады. сондыттан, д. корнегидің мына сөзін ұмытпағанымыз абзал: «бақыт тапқыңыз келсе, өзгелердің сізді мойындауы туралы ойламаңыз. қуанышты өз ішіңізден табуға тырысыңыз. өз-өзіңізбен бақытты болыңыз». иә, өзімізді бақытты кылатын өзіміз. бақытты болыңыз!