Перевиде мне на казахском здесь есть высокие горы, обширная степь, прозрачные озёра.

Мұнда асқар таулар, кең дала, мөлдір көлдер бар.

Бүл жерде ұзын таулар, кең дала, молдір озен бар

туған жер – алтын бесік

менің туып-өскен жерім, кіндік қаным тамған жерім – ауылым. ауыл деген, ойпырым-ай, еске түссе, көзден жас шығып, бетіңнен күлкі кетпес! ң у-шуы, кемпір-шалдың дүбірі, сарқыраған су, табын-табын жылқы шабуы әлі де есішіркін, әжем айтқандай, «өткен өмір - соққан жел» деп, биыл, міне, мектеп бітіріп, азамат болдым. енді бірнеше жылдан соң жоғары білім алып, өз мамандығым бойынша жұмыс істемекпін. міне, кешегі көбелек қуған қазақтың қара домалақ бүгін ер жетіпті.мен атам мен әжемнің қолында өскендіктен бе, әлде кім білсін? ! туған жер дегенде кешегі шал-кемпірлерім есіме түседі.жаздыгүні бір қызық атам таң атпастан ат жегіп, бізді оятатын. мен сіңлім екеуіміз созылып-керіліп оянғанша, күн сәскеде. әне-міне дегенше киініп, ат үстінде (яғни ат арбаның үстінде) саяхатқа дайын отырамыз. атамыз өзінше жоспар құрып, ауылдың ана шеті мен мына шеті бойынша карта жасайды. ең бірінші біз жидек жинауға барамыз. жол-жөнекей ән айтып, жолда кездескен зираттарға құран қайтарып, шілікке де жетеміз. шілік дегеніміз жидектің тұнып тұрған жері еді. сол жерде қымыз дәмін шығаратын шөптен де аламыз. жидек жинаған тағы бір қызық. менің анам қатал . неге екенін білмеймін, мүмкін сіңлім екеуімізді жалғыз өсіргендіктен. әйтеуір бір жидекті аузымызға түсірмейді. сонда марқұм атам жидекті тақиясына жинап, шөптің арасына тығып қояды. түгеліміз жиналып, енді атқа отырар кезде, ол тақиясын алып шығып бізге беретін.

 

келесі карта бойынша қарақат теруге барамыз. бұл жерде, әрине, аузымызға біраз нәрселер түсетін. себебі, қарақаттың биіктігі жидекке қарағанда тығылуға болатын. мен тығылып, қарақатқа жақсылап тұрып, тойып алып қып-қызыл аузыммен шығамын. сонда қарақат жинаған шелегім тап-тақыр бос. әрине, анамнан біраз сөз еститінмін, бірақ қарын тоқ болғасын, оны уайымдайтын медресегүл қайда? ! сонымен одан әрмен жылжығасын біз үш құдыққа да жетеміз. сонда үш құдық дегеніміз қазіргі артезиан, бірақ үшеуі де бір өзенге тоғысқан. сол жерде шомылып (атам да жасы сол кезде 78-де болса да, бізбен бірге шомылып), доп ойнайтынбыз.шынымен, «жас кезінде бір , қартайғанда бір » деген осы. атамның бетіндегі күлкісі әлі есімде.кеш бата біз ауыл сыртына жақын келгенде, атам шалғысын алып, малға шөп шауып алатын. сонымен күн ұясына батқасын үйге өлердей шаршап қайтамыз. бағанағы тақиясын шешкен атам түгелімізді күлдірді. өйткені жидек тергенде, жидектің қызыл түсі тақиясында қалып, атамның басы қып-қызыл болды. көрші-қолаң, көшедегі атамды «қызыл бас» деп атап кетті.міне, бұл менің өмірімдегі және ауылымдағы бір күндік оқиғасы. сондықтан ауыл, қария, кемпір-шал деген сөздер менің есіме бүкіл өмірімді, туған жерімді түсіреді. бұл менің тәтті кезім. туған жерге деген ыстық сезім, ауылымның елесі, алтын бесіктей табиғаты әлі де көз

Бірде бар, көгілдір таулар мен батпақты батпақтар арасындағы тығыз қарағай мен қайың ормандары өсті. батпақты өзен ағып чаглинка қасында арнайы қазып канал әскери органдарының тапсырыстары бойынша 19 ғасырдың соңында су сулы-сазды жерлердің жіберілді. осылайша көкшетау қаласы жатқан жағасында, copa көлі пайда болды. қалалық әскери бекініс ретінде көкшетау 1824 жылы құрылған. алғашында ол 60-шы жылдардың соңына қарай казак ауылы, болды. ол аудан орталығы болды. 1863 жылы халық саны қазірдің өзінде 72 бөлшек дүкендер және 10 сүт және 11 үйлердегі жұмыс істеді қаласында қажеттіліктерін қанағаттандыру үшін сонша болды. қазақ және станичная - екі мектеп бар еді. 1944 жылдың наурыз айында құрылған көкшетау облысы, көкшетау тағайындалды қаласының өңірлік орталығы болды. ел тәуелсіздігін қол жеткізген соң, 1993 жылы, билік органдары өздерінің бастапқы атауларының қазақ қаласы қайтаруға бастады. болып өзгертілді және көкшетау болды: орыс нұсқасы бетінде айтылу рельеф «синегорье» дұрыс этимологиялық қазақ өзгертілді - көкшетау. 1997 жылы көкшетау облысының нәтижесінде таратылды, және қалалық ақмола облысында өзгерді шекараларын облыс орталығы болды фактісі әкелді әкімшілік қайта құру сериясын бастады. қала ішінде ескерткіштер, өнер және атақты тұлғалардың қайраткерлері лайық жатыр. олардың арасында, ескерткіш шоқан уәлиханов vi даңқ аллеясында кеңес одағының, талғат бигелдинов, екі мәрте батыры ленин мүсіні. қаласында соғыс жылдары төмендеді болғандардың құрметіне орнатылған: ұлы отан соғысы 1941-1945 жылы қайтыс жауынгерлері мемориалдарына, gg, кеңестік жауынгерлердің ескерткішекінші дүниежүзілік соғыс кезінде көкшетау әскери ауруханасында оның жаралар қайтыс болған сарбаздар жерленген (barmashke бойынша) зират. кеңес одағының батыры ғабдуллина мәлік мұражайы 1995 жылы ашылды. 1996 жылы қазақ музыкалық-драма театры құрылды. ш. құсаинова. қаласында қолжетімді орындарының базасында сол жылы: ауыл шаруашылығы, педагогикалық, қарағанды ​​политехникалық институтының филиалы шоқан уәлиханов атындағы көкшетау мемлекеттік университеті құрылған. көкшетауда жергілікті тарихының ақмола облысы мұражай жұмыс істейді. оның қызметі айқын облысы, өмірі мен аумақты мекендеген халықтардың салт-дәстүрлері нақты сипаты мен тарихын білдіруге, экспонаттар көрсетіп бағытталған. 1904 жылы салынған мұражай ғимараты, сәулет өнері мен тарихының ескерткіші болып табылады. мұражай м. ғабдуллина, қала тарихы мұражайы, әдебиет және өнер мұражайы «мұражай бірлестігі» көкшетау «қаласында орналасқан мұражай біріктіреді. көкшетау қатар 6 ведомстволық мұражайлар, сарайлар және мәдениет, қала филармония, кітапханалар, клубтар, кинотеатрлар үй бар. көкшетау орыс драма театры мен қазақ музыкалық-драма театры: екі театр жұмыс істейді. sh.kusainova.