Тауледык жалгаулардын кандай турлеры бар

ответ:

әлем таныған-абай. әлем абайды танымаса, абай әлемді танытқан жоқ.

осы дәрежеге абай қалай жетті? абай қалайша даралана түсті? абайды-абай қылған не нәрсе? деген сан қилы сұрақтар абай әлемін оқымаған қауым өкілдеріне жасырын болып қалыптасқан секілді.

абай кім? деген сұраққа біз әдетте жәй оңай көз қараспен жауап береміз. негізінен бұл жаттанды сөздер қате, себебі қазақ бола тұра абай сынды ұлы тұлға иесін сөз астары мен шектемей, керсінше әр ауызға алған сайын жаңа ойға серпіліс беретін, оқушы жамағаттың денесін тітіркендіретін әсер қалдыру біздің бүгінгі күнгі миссия болып саналады.

"- одан асқан бұрын-соңғы заманда қазақ даласында біз білетін ақын болған жоқ" деп пікір қалдырған екен а.байтұрсынов.

кез-келген ң абай алдындағы борышы үлкен, оны сезіне білген тұлға өзгелерден ерекше болып қалыптасқанына кәміл сенемін. әр ң, әр қазақ ң жүрегіңде абайға деген орын болу қажет,әр ң абайға деген түпкілікті пікірі болу қажет. сол себепті абай жайлы санамызда дұрыс пікір,зор құрмет қалдыруға тырыссақ нұр үстіне нұр болар еді.

Объяснение:

адамдар мен әр түрлі топтардың іс-әрекеттеріне, әлеуметтік құбылыстар мен қатынастарға адамгершілік тұрғысынан берілетін этикалық баға. Жақсылық деп белгілі бір қоғам (не белгілі бір топ) адамгершілік деп танып, жалпыға өнеге ететін іс-қимылдарды айтады. Жамандық деп, керісінше, адамгершілікке лайықсыз деп танылатын іс-әрекеттерді айтады. Осы екі ұғымның мәнін түсіндіру, олардың арақатынастарын айыра білуді іздеу барлық халықтар арасында ерте кезден-ақ басталған. Ислам дінінде Жақсылық пен жамандықтың адамның өз ниетіне байланыстылығы айтылады. “Мұхаммед (с.ғ.с.): ...кімді қаласаң ардақтайсың да, кімді қаласаң қорлайсың. Жақсылық сенің қолыңда” (Құран Кәрімде 3:26) Әйтсе де адамдардың қаперсіз жүруі қошталынбайды: “Жақсылық істеңдер. Шын мәнінде Алла игілік істеушілерді жақсы көреді” (4:36). Жалпыға бірдей қабылданған адамгершілік қағидаларға жат жамандық іс-әрекеттер қай уақытта да этикалық тұрғыдан айыпталынады. Солай бола тұра бұл категориялардың белгілі, тұрақты өлшемі де жоқ, әсіресе, жеке адамның субъективті ой-пікірі тұрғысынан келгенде Жақсылық пен жамандықтың аясы бірде тарылса, бірде ұлғайып отырады. Қатыстылық жағынан біреуге игілік болып көрінген іс-әрекет өзге біреуге қиянат болуы, сондай-ақ, керісінше, біреуге қиянат болып көрінген әрекет, біреуге игілік болуы ықтимал. Мұндай салыстырмалы түрдегі Жақсылық пен жамандықтың неғұрлым айқын да анық бағасы қалай болғанда да жақсылықтың — жағымды, жамандықтың — жағымсыз құбылыс екендігінде. Сондықтан жағымды жақсылыққа адам жаны әрдайым құштар. Қазақ халқының дәстүрлі дүниетанымында Жақсылық пен жамандық мәңгілік тақырыпқа айналып, өнегелі іс пен өмірлік мәселелерде жақсылық алғы кезекке қойылған. 19 ғасырда өмір сүрген қазақ шайыры Майлықожа бұл туралы былай дейді: “Жақсылық отқа күймес, суға батпас, Гауҝар тас жарық қылмай жерде жатпас, Қолдан келсе етіңіз жақсылықты, Жақсылықты еткендер жаман таппас”. Қазақ даласынан шыққан ұлы ойшылдар: Қорқыт ата, Әбу Наср әл-Фараби, Қожа Қожа Ахмет Ясауи, Жүсіп Баласағұн, Абай, т.б. халқымыздың дәстүрлі дүниетанымындағы жақсылық, ізгілік ұғымдарына терең мән беріп, оларды әлемдік философиядағы түсініктер деңгейінде қарастырады. Олардың пікірінше, жеке адамның жақсылыққа ұмтылуы, ізгі іс-әрекеттер жасауға құштарлығы — әділетті қоғам құрудың басты шарты.