Бакша салумен айналысатын ким деп атайды

Баглан деп атау керек

Бағбаншы деп атау керек менің ойымша

Ата-ана – отбасының негізгі діңгегі, бастапқы дәнекері. дәстүрлі қазақ отбасында ата-ананың қадірі ерекше әспеттелген. әсіресе, тіршіліктің қайнар көзі, махаббаттың шуақ күні, мейірімнің кәусәр бұлағы – ана есіміне қатыссыз дүниеде қасиетті ештеңе жоқ. сондықтан ананы ардақтамайтын халық та жоқ. ана тоғыз ай көтеріп, толғатып, дүниеге келтіріп қана қоймайды. , , деп, түнде шошып оянған. түн ұйқысын төрт бөліп, мұзды бесік таянған, - да ана, көзінің қарашығындай қорғап, аялап өсіріп, аяғынан тік тұрғызатын да ана. халықтың халықтығының басты нышаны – туған елінің тілін үйретіп, сазына қандыратын да ана. сондықтан әрбір ұлттың рухани өзегі, қан тамыры болып табылатын тілі – ана тілі деп аталады. « – жастан» дегенге мен де толық қосыламын. бірде бернард шоудан: «маған ақылыңызды айтыңызшы, қай жастан тәрбиелеген қолайлы? » деп сұрамай ма, сонда атақты драматург қарсы сауал қойыпты: «ңыз қанша жаста? ». «өмірге келгеніне екі апта болды», депті оған сауал қоюшы. сонда б.шоу: «сіз дәл екі аптаға кешіктіңіз» деген екен. мұның өзі достық нақышта айтылғанмен, астарында шындық жатыр. өмір есігін жаңа ашқан нәрестенің бойына туған елінің рухын сіңіретін, уататын тұңғыш тәтті сазы, жылауын қойғызатын ән өлеңі де сол ғазиз ана бесікке сүйеніп отырып, емірене айтатын бесік жыры. ал нәресте өмірінің нәрі - ана сүті. халқымыздың байырғы ұғымында ң анасы алдындағы парызын өтеуі «ана сүтін ақтау» деп аталады. оның жөнін халық: «ана сүтін анаңды меккеге үш рет арқалап апарып келсең де, өтей алмайсың»,- деп түсіндіреді. атақты орыс жазушысы м. горькийдің: «дүниедегі асыл атаулының бәрі күннің нұрынан, ананың ақ сүтінен жаралған»,- деуі де сол шындықты айқындайды. әрине, сондықтан да дүние жүзінің барлық елдерінде отанға

Арал теңізі ғасырлар бойы планетамыздың ең үлкен континенттік сутоғаны ретінде белгілі еді. ол қазіргі қазақстан мен өзбекстан шекарасында жатыр. бірақ бүгінгі күні оның тартылып бара жатқандығы бізге сабақ болуы тиіс. ақырзаман деген тура осындай болар, – дейді юсуп камалов, алдымызда ұзыннан-ұзақ созылып жатқан, тал-шілік басқан шөл даланы қолымен нұсқай отырып. – ерте ме, кеш пе, ақыр­заман бола қалса, тек қарақалпақстандықтар ғана одан аман қаламыз, өйткені біз қазірдің өзінде-ақ ақырзаманды бастан кешіріп отырмыз. төбе-төбе болып жатқан ұлу қабыршақтары мен құмда қайраңдап қалған, тозығы жеткен қайықтар болмаса, өзбекстанның солтүстігіндегі өзіміз тұрған құмдақ жартастың үстінен қарағандағы көрініс нағыз бір шөл далаға тап болғандай әсер қалдырады. бұл ара кезінде арал теңізіне сұғына орналасқан түбектің шеті еді. ол 1960 жылы ауданы жағынан әлемде төртінші орынды иеленсе, оның аумағы шамамен 67 000 шаршы шақырымды құрайтын. бұл дегеніміз, батыс вирджиния штатының аумағынан да үлкен деген сөз. ал арт жағымызда мойнақ қаласы жатыр. ол бір кездері қ консервілеу зауыты бар, қанатын кеңге жая ған орын еді. тіпті, бертінде, 1980 жылдардың өзінде ол жыл сайын мыңдаған тонна қ өндіретін. елу жыл бұрын арал теңізінің оңтүстік жағалауы тура біздің табанымыздың астында жатты. ал қазір ол солтүстік-батысқа қарай 90 шақырымға дейін тартылып кеткен.