Соз курамына талдау колымда калагым уйлер курылысшы

Колым түбір да жатыс септігі уй тубір лер коптік жалгау курылыс тубір шы журнак

Жазғытұры (или коктем)  жазғытұры қалмайды қыстың сызы,  масатыдай құлпырар жердің жүзі. жан-жануар, анталаса, ата-анадай елжірер күннің көзі. жаздың көркі енеді жыл құсымен,  жайраңдасып жас күлер құрбысымен. көрден жаңа тұрғандай кемпір мен шал,  жалбаңдасар өзінің тұрғысымен. қырдағы ел ойдағы елмен араласып,  күлімдесіп, көрісіп, құшақтасып. шаруа қуған жастардың мойыны босап,  сыбырласып, сырласып, мауқын басып. түйе боздап, қой қоздап – қора да шу,  көбелекпен, құспенен сай да ду-ду. гүл мен ағаш майысып қарағанда, сыбдыр қағып, бұраңдап ағады су. көл жағалай мамырлап қу менен қаз,  жұмыртқа іздеп, жүгіріп мәз. ұшқыр атпен зырлатып тастағанда, жарқ-жұрқ етіп ілінер көк дауылпаз. құс қатарлап байлаған қанжығаға қыз бұраңдап жабысып, қылады наз. жазға жақсы киінер қыз-келіншек, жер жүзіне өң берер гүл-бәйшешек. қырда торғай сайраса, сайда - бұлбұл,  тастағы үнін қосар байғыз, көкек. жаңа пұлмен жамырап саудагерлер,  диханшылар жер жыртып, егін егер.  шаруаның бір малы екеу болып, жаңа төлмен көбейіп, дәулет өнер. безендіріп жер жүзін тәңірім шебер,  мейірбандық дүниеге нұрын төгер.  анамыздай жер иіп емізгенде, бейне әкеңдей үстіңе аспан төнер. жаз жіберіп, жан берген қара жерге  рахметіне алланың көңіл сенер. мал семірер, ақ пенен ас көбейер,  ң көңілі өсіп көтерілер. қара тастан басқаның бәрі жадырап, бір сараңнан басқаның пейілі енер.  тамашалап қарасаң тәңірі ісіне, бойың қып, ериді іште жігер. күн жоқта кісімсінер жұлдыз бен ай, ол қайтсін қара түнде жарқ, таң атқан соң шығарын күннің біліп, өңі қашып, бола алмас бұрынғыдай. күн – күйеу, жер – қалыңдық сағынышты, құмары екеуінің сондай күшті. түн қырындап жүргенде көп қожаңдап, күйеу келді, ай, жұлдыз қысты. ай, жұлдызға жылы жел хабар беріп, жан-жануар қуанар тойға елеріп. азалы ақ көрпесін сілке тастап, жер күлімдер, өзіне шырай беріп. күн – күйеуін жер көксеп ала қыстай, біреуіне біреуі қосылыспай, көңілі күн лебіне тойғаннан соң жер толықсып, түрленер тоты құстай. тіктеп көре алмас күннің көзін, сүйіп, жылып тұрады жан лебізін. қызыл арай сары алтын шатырына, күннің кешке кіргенін көрді көзім.

Қазір мектеп ат қою болады менің екі үйіммен. ол маңызды жерді менің өмірімде қарызға алады. тап мектеп неғұрлым барлық менің күнімнің жөн-жосықына деген әсер етеді, ана, немен мен шұғылданушымын. тап мен достармен-сабақтастармен араласамын, сабақтарда көп жаңа және қызықты танимын мектепте. менің мектебім жаңа, оған больше жиырма бес жастың. тіктөртбұрыштың пішінінің сол трехэтажное боз ғимараты. кіші сыныптар бірінші және екі қабатта оқиды, ал старшеклассники арада негізгі екі және үште. класс бөлмелер менің мектебімде кең ақшыл, кесек-кесек терезе және ыңғайлы парталармен. оның қабырғалары түспен, суреттермен, кестелермен және үздік ғалымның суреттерімен жез. басты кіре беріске биік кіре беріс қатар-қатар вело және множеством тепкішектердің. осы кіре берістен бас-басы жылды күздігүні және жазғытұры және бірінші соңғы қоңыраумен бізді директор, завучи және бөлек-бөлек қонақтар құттықтайды. ша осы желеуге кіре берісті түс және әуе шарлармен безендіреді. бірінші қабатта үлкен кәсіптің кестесінің ілулі тұр- кең холл болатын, қарамастан