Еліміз тәуелсіздіктің бесігінде тербелгелі 30 жыл. Жиырма бес жыл ішінде Қазақстан етек-жеңін жиып, шекарасын бекітіп, өз алдына дербес зайырлы ел болды. Бұл атадан келе жатқан ұлы жеңістің жемісі. 1991 жылы 16 желтоқсанда егемендігін алған еліміздің өз президенті, ұлты мен ұлысы, салты мен дәстүрі, мәдениеті мен экономикасы болды. Желтоқсанның желі мен ызғарына қарсы тұрған жастардың жалынды рухы мен ерліктерінің арқасында шаңырағы биік, керегесі кең мемлекет болып қалыптастық.
1991 жылы ел тәуелсіздігін алған кезде халық болып қана қуанған жоқпыз. Қазақ елінің өз алдына республика болуын қалаған әрі ең бірінші болып мойындаған Түркия. Бұл тәуелсіздікті бір ел ғана емес, бүкіл ел болып қолдайды деген сөз. Ал іргесі қаланған жаңа республиканың әрі қарай өмір сүруі үшін ерен еңбек керек. Ол оның ішкі және сыртқы әлемі, экономикасы, ақшасы деген секілді көптеген құндылықтарға келіп тіреледі. Аталған құндылықтарды отыз жыл ішінде үлкен мақсатқа айналдырған еліміз астанасын да бекітті. Тіпті бүгінде Астана арман қалаға айналды. Апортына бүкіл ел сүйсінген Алматының өзін мәдениет пен әдебиеттің қаласына айналдырды. Өзінің ішкі туризмі, теңгесі, ұзын сонар қара жолдары тарамдалып жатты.
ладно..
Менің ойымша, 20 жылдан кейін көптеген машиналар мен жабдықтар пайда болады, бірақ жабайы табиғат болмайды ... Бұл өте нашар! Барлық ағаштар кесіледі, таза ауа болмайды. Олар бұдан да көп чипсы, түрлі қоспалары бар киришек ойлап табады. Мал да, ет те болмайды.
Мен жер бетіндегі әрбір адам кем дегенде бір ағаш отырғызғанын қалаймын. Адамдар мал өсірер еді. Ал бізде консерванттар емес, ет көп болар еді.
Адамдар көлікті көп жасаса, біз пайдаланылған газдан тұншығып қалатын сияқтымыз. Ал адамдар бірте-бірте өле бастайды, жойылады. Барлықтарыңызға кеңес беремін! Көп техника, көлік ойлап табуды доғар! Әйтпесе, біз жойыла бастаймыз!
Адамдар көп көлік құрастырады
Неге біз олармен біргеміз.
Шығарылған газдарға жоқ дейік.
Гүлдерді вазада тұруға рұқсат ету жақсы.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Менин казакстаным такырыбына ангиме курау
өз отаныңын, өз еліңнің патриоты болғанға не жетсін! сайын дала — атажұрт ң көздің қарашығындай сақтап, найзаның ұшы, білектің күшімен қорғағанының арқасында бізге жетіп отыр. ендеше осындай алып отанды сүйіп өту кімге де болсын парыз әрі қасиетті міндет. отанды сүю оның әрбір тасын сүюден басталады. яғни, туған анаңа, туған жұртыңа деген махаббат отанға деген махаббатқа ұласпақ.менің туып өскен жерім - егеменді қазақстан. қазақстанның байлығы өте көп және қазынаға бай ел. біздің еліміздің табиғаты өте сұлу. биік-биік асқар тау, мөп-мөлдір көлдер, неше түрлі өсімдіктер мен дәрілік қасиеті бар шөптер өседі. қазақстан жерінде аңдар мен құстар, не ше түрлі жануарлар жасайды. сол жерде біздің ата-, батырларымыз, ақындарымыз, ғалымдарымыз туып өскен.
қазақстандай жері шұрайлы, шөбі шүйгін өлкені мен әрқашан да мақтан тұтамын.қазақстанның кең даласындай байтақ дала еш жерде жоқ шығар. «отаның-алтын бесігің», «отаны жоқтық – нағыз жоқтық»- деп дана халқымыз бекер айтпаған. өз отанын сүю, өз ана тілін ардақтау - әрбір азаматтың бірінші міндеті. ал біздің халқымызда атамекенді ардақтау сезімі өте терең деп ойлаймын. халқымыздың басынан қандай қиын кезеңдер өткенде де ата- елімізді сыртқы жаудан қорғай білген. өз елі үшін жанын да, барын да аямаған. халқымыздың осы бір қасиеті жанымызға ана сүтімен тарап, ана тілімен дарып, ақ нанымен бекуі тиіс. өйткені отан біз үшін оттан да ыстық.қазақстан жерін ежелден қоныстанып келе жатқан ел — қазақ халқы.