Загадки про лето на казахском языке с переводом

Күн, үйеңкі гүлдері пісіреді. сөйтсек кезде бидай сақтауға? (жаз) мен жылу, олармен жылу асырады, жүзеге бөлінетін болды мен «жүзе! », өзен жылытылған - шақыру. мен оған барлығы үшін өзім сені сүйемін (жаз) есік көтеріледі кезде түтік келіңіздер. (жаз) жасыл шалғындар, кемпірқосақ доғасы - аспанда. sun lake жылытылған: барлық өзгермелі шақырады (жаз) оның жоқ, жылап, қандай пайда болған, оған жасыру. (күн)

"алаш"

осуждая меня со стороны,  считая, что принадлежу к элите богатых,  презирая меня и не желая беседовать по душам,  бежит от меня юное племя.  "слух в народе (про меня): что, мол, "выжил из ума".  муллы твердили, что я нарушитель канонов религии.  нашлись и такие, что в "вознесении  прошлого, отжившего".  "остался я теперь перед всем миром нагой.  все перекочевали, я - одинок,  скажи, мой народ, чем тебе я не угодил,  и какую беду я тебе принес?   ведь товарищи мои только карандаш и бумага.

 

о себе  кану я, но будут жить мои стихи,  молодые все запомнят до строки.  кто-то с верой примет это, кто-то нет,  нет, не каждому стихи мои близки.  так ушедших обсуждаем мы порой,  все плохое, наносимое молвой,  отвергаем, чтобы память добрых дел  не тускнела в стороне его родной.  после смерти отстоять я не смогу  чувство жизни, что легло в мою строку.  это мненье в своем сердце сохранив,  вот что высказать хочу, пока я жив:   не суди о человеке, не познав,  не суди, в кругу его не побывав.  и над путником не смейся, тяжкий груз  на свои в дороге плечи не приняв.  словно в лодке, что на море, - в те   не забыть эпоху эту никогда.  мое время не похоже на твое,  если сядешь в эту лодку, что сам отсек я пуповину, выбрал путь,  тьму раздвинул, никуда мне не свернуть.  так что полностью судьбу мою познай,  верю, что поймешь меня когда-нибудь. 

дәрігердің кәсібі - сол бір ең ескі және абадан кәсіптерден. арада терең қадімде қадірледі және бағала- ана, кім ауру шешу білді, қыңқыл-сыңқылдың шипасының ақы-пұлдарын біле. орыс әдебиетте доктордың бейнесі көрікті мес- ана қарызға алады. айрықша терең әсерді а. п. әңгімеле- чеховтің жасайды. туралы жас ң а. п. қ паденьесінде чехов оқырмандарға "ионыч" әңгімеле- поведал. қандай абзал ниеттермен, биік аусарлықтармен қарияның жас докторы губерниялық қалаға с. деген келді! басында ол бұдан әрі на қысқа уақыт қалдыр- аурухана қорықты. бірақ ақырын-ақырын, пасық тоғышардың сәрсенбісінің ықпалының астында, ол өзгерді. ақшаларға деген әуестік, наживы зары барлық онда погубили. ол көмектес- ға бескорыстно туралы дәрігердің қарызының ұмытты. оның өмірінің мақсатымен ақшалар стали. сырттың чеховтің әңгімеле-, "попрыгунья", біз өзге дәрігерді көреміз. түтіннің докторының, ша пікір жолдас, ұлы ғалым, келешек ғылымның шам-шырағының. алайда ол тек ғылым өзі ша себе, бірақ және нақты ң өмірі маңызды бол-.