Моя любимая учительница на казахском языке мини сочинение

Өлмейді ісі мәңгілік, Өшпейді абзал есімдер. Ұрпаққа жетіп мәңгілік Кетпейді естен асыл ер,- деп ақ жалын ақын Жұбан Молдағалиев жырлаған. „Ерлік – елге мұра, ұрпаққа - үлгі” бабаларымыздың әрбір жүріп өткен жолы – біз үшін үлгі, шежіре, тағдыры – тарих деп есептеймін. „Ел ерімен еңселі”, „Елім” деп еңіреп туған ерлердің есімі еш уақытта елеусіз қалмайтыны ақиқат, халық мұндай қаһарман ұлдарын жыр аңызға айналдырып, өшпес ерлігін ауыздарынан тастамай, жан жүрегінде сақтайды. Бүкіл бір елдің қасиетін өз бойына дарыта алған, туған ұлтын шексіз сүйіп, терең қадір тұтқан халқымыздың қаһарман ұлы – Бауыржан Момышұлы. Туған жерім Мыңбұлақ, арналы Ақсай, Ішсем суы татиды шекер, балдай Қызғалдақ, қалың егіс, көк жоңышқа Сенен артық жер, шіркін, өтер қандай, – деп өзі жырлағандай Бауыржан Момышұлы 1910 жылы Жамбыл облысы, Жуалы ауданы, Мыңбұлақ ауылында дүниеге келген. Кейін „Ұшқан ұя” атты кітабында баяндағандай, Бауыржан атаның әкесі Момыш пен көкесі Момынқұлдың тәрбиесінен көп өнеге алған. „Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілесің”,- деп, дана халқымыз айтқандай, оның бойындағы адамгершілік – асыл қасиет, алдымен анасының ақ сүтінен дарыса, екіншіден, өскен ортасының тәрбиесінен дарыды деп ойлаймын. Қаршадайынан-ақ жігерлігі, қайтпас қайсарлығы, бойында бір жұмбақ күштің жасырынып, жанартаудай өз кезегін күтіп жатқандығы аңғарылады. Жеті жылдық білім алған Бауыржан ата алғаш еңбек жолын мұғалімдіктен бастайды, кейін қаржы саласында екі жылдай жұмыс істейді. 1932 – 56 жылға дейін үзбей әскери қызметте болған Бауыржан атаның жолы - өзінше бір ерлік дастан. Ол Ұлы Отан Соғысының жан беріп, жан алысқан қиян-кескі майданында-ақ асқан ер жүректілігімен, әділетсіздікке қаны қас, қиындыққа қайы қайсарлығымен, соғыс тактикасын жете меңгергені, дарынды қолбасшылығымен аңызға айналып, қаншама өнер туындыларының басты кейіпкеріне айналды.

В исторических источниках отмечено, что на территории нынешнего Каракалпакстана люди проживали еще в период неолита.

Во II—VIII веках в Приаральские степи переселился и там обосновался ряд тюркских племен. В результате ассимиляции местного населения с перекочевавшими племенами в Приаралье сформировались печенеги и огузы. В VIII—X веках печенежские племена заложили основу формирования каракалпакского народа.

В начале X века часть печенегов была вынуждена переселиться за Волгу, в южные русские степи. Их вытеснили огузы и кипчаки.

В русских летописях XII века есть сведения о племенах под названием „черные клобуки “. Этот термин относится к названию народа — каракалпакам. Слово „каракалпак“ восходит к названию „в черных колпаках“.

Территорию между двумя реками — Волгой и Уралом, куда переселились печенеги, завоевывают племена кипчаков, пришедшие из прибрежьев Иртыша. Так печенеги ассимилировались с кипчаками и переняли их язык. Печенеги (каракалпаки), вошедшие в родовоплеменной состав кипчаков, упоминаются в источниках как „кара буркли“.

Вы знаете как в начале XIII века Чингисхан после завоевания столицы государства хорезмийцев Ургенча разрушает дамбу Амударьи, чтобы оставить город под водой. После разрушении дамбы Амударья изменила 102 свое русло. Часть каракалпаков Приаралья, оставшись без воды, была вынуждена переселиться на прибрежья Волги и Урала (Яик), на оазис Сырдарьи.