Есим дегенимиз не? етичтик дегенимиз не?

Етистик заттын ис кимылын билдиреди сынын сапасын .не истеди ? кайтти ? суракка жауап береди.

Лексикалық мағынасын айырыла бастап, сөйлемде екінші бір сөздің жетегінде  ғана қолданылатын зат есімдер бар. осындай сөздерді көмекші есімдер дейді. заттардың қимылын, іс-әрекетін білдіретін сөздерді етістік дейміз.

Қазақ халқының ұлттық киімдері  – киім үлгілері.  этникалық,қ  және климаттық жағдайлар ескеріліп, ежелгі дәстүрлер бойынша тігіледі. қазақтарда ішкі, сырттық, сулық, бір киер, сәндік және кейбірінде салтанат-ғұрып киімдері болады. бір киер киім деп қымбат маталардан әшекейлеп тігілген, той-думандарға, жиындарға барғанда, жат елге сапарға шыққанда киетін сәнді киімдерді атаған.  қазақ  салтында ер жігіт егеске түсерде, соғысқа барарда киімдердің ең жақсы, таңдаулысын киген. ішкі киімдері:   көйлек,  ,  желетке,  кәзекей; сырт киімдерге:   шапан,  күпі,  кеудеше,  тон,  шидем; сулық киімдерге:   шекпен,  қаптал шапан,  кебенек кенеп,  сырттық  жатады (қазақ киім). киім мәуітіден, жүн және жібек матадан, киізден, аң терісінен тігіледі. қазақтар құланның, ақбөкеннің, жолбарыстың, жанаттың, бұлғынның, сусардың, ақ тышқанның терілерін ерекше қымбат бағалайды. бұл аңдардың терілерінен тондар тігілді. астарына құнды аң терісі салынған тон – ішік деп аталды. осы аң терісіне сәйкес  бұлғын ішік,  жанат ішік,  қасқыр ішік,  күзен ішік  болып бөлінеді. ішіктердің сыртын  шұға,  мәуіті,  үш топ барқыт,  атлас,  көк берен,  манат,  қырмызы,  торғын,  ләмбек  сияқты бағалы ширақы маталармен тыстаған. ішіктер кейде әдепті, оқалы, шет-шеті жұрындалған қайырма жағалы болып тігілген.

Қазақ шапандары алдыңғы екі өңірі, артқы бой, екі жең және жағасын ойып пішіледі. артқы бойдың екі жақ шеті алдыңғы өңірге қусырыларда оның екі жақ етегіне, бел мықынға жеткенше, екі үшкіл қойма қойылады. оның етек жағы енді, бел жағы енсіз келеді (“шабу” деп атайды). шапан жеңінің екі беті бір-ақ қиылады.  ұлы жүз  қазақтарының шапандары көбінесе жолақты, сырмалы, етек-жеңдері ұзын, әшекейлі келсе,орта жүз  тұрғындарының шапандары көбінесе бір беткей матадан, сырусыз, сирек қабылып, етектері шалғайлы, жеңдері кең, жағалары шолақ оймалы немесе түймелі болған.  кіші жүздің  шапандары да шалғайлы, жеңдері ұзын және кең, жүн тартқан, бидайлаған қалың, қайырма жағалы болып тігілген. қазақтар шапанға шабу, жең түптеріне ойынды, қолтырмаш қояды.