Рассказ о музеи астаны на казаском языке

емес  айтар-айтпастан  "астана"  астанасы  стала. 1998жылға  дейін  қала  түрлі  атауларды  тасыды.  олай,  бер1830  дейін  1961  астана  ақмола  аталды,  бер  1961  дейін1992  -  целиноград,  бер  1992  дейін  1998  -  акмола,  жәнеғана  ара  1998  жылы,  қашан  мында  көтеріп  өт-  астанаболды,  оған  айтылмыш  қазірде  ақырғы  атау  -  астана  бол-,не  ара  аудармада  бер  қазақтан  меншікті  және  "астана"немесе  "басты  қала"  означает.  аталған  қала  болған"акмола"  деген  сөз,  аудармада  қазақ  тілден  "ақ  көр"немесе  "ақ  аса  құрметті"  означает. 1998  жылға  дейінқаланың  атауы  ана,  не  жиырма  километрде  одан  белгіліана,  не  анда  аттас  урочище  түсіндірген  бол-,  ақизвестнякового  төбенің  шыңында  көр  жергілікті  пейілді

астанада муражай бар. ол оте улкен жане   кызыкты. 

муражайда экспонаттар бар. мен оларды узак караймын.

.. кабат муражай.

 

в астане есть музей. он большой и интересный.

в музее есть экспонаты. я долго их смотрел(а).

в музее есть этажей.

 

извиняюсь, я не была в музее астаны. просто написала и перевела текст по нейтральному.

Әдеби жанр (фр. тілінде genre - түр, тек, жанр) [] – ауызша және жазбаша шығармалардың көркем даму процесінде қалыптасады.

Шығарма жанры дәстүрлі түрде мынадай негізгі белгісі бойынша анықталады - бір жанрдағы шығармаларды біріктіретін және айтарлықтай тұрақты, әрі тарихи қайталанатын сипаттағы мазмұнына, құрылысы мен түріне қарай.

Көркем шығарманы кеңінен танып білу жанрлар сериясын тудырады. Атап айтар болсақ, тарихи, отбасылық-тұрмыстық, детективтік, ғылыми-фантастикалық және т.б. келтіруге болады. Мұның барлығы көркем шығарманы кеңінен таңып білудің жемісі. Шығарманың танымдық мазмұны көбінесе романның, повестің және әңгіменің немесе пьеса мен көріністің, өлеңнің жеке немесе топтық портреттің жанрлық ерекшеліктерін айқындайды. Суреткердің идеялық-психологиялық бағалау ұстанымы апологиялық және сырттай объективті, ирониялық болуы мүмкін болғандықтан, бірқатар жанр түрлері туындайды. Оларға тоқталар болсақ, әдебиеттегі ода – баллада – эпиграмма – памфлет осының нәтижесі. Сонымен қатар, олардың әрқайсысында өнердің басқа түрлеріне қарағанда жанрлық мүшелену қатынасында өзгешелік бар, яғни өнердің түрі (мысалы, фольклорлық поэзия және әдебиет, поэзия және проза) мен тегіне (мысалы, әдебиеттегі эпос, лирика, драма) қарай бөлінісінде. Көркем шығарма дифференциясындағы олардың қарым-қатынасын зерделеу тұйыққа тірелуде. Өйткені, «Жанр», «Түр», «Тек», «Әр түрлілік» терминдері осыған байланысты нақты анықтамасын тапқан жоқ. Осының салдарынан, оларды қолданыста бірінің орнына бірін пайдалану жалғасуда.

Драма - әдеби, сахналық және кинематографиялық жанр. Ол 18 - 21 ғасырлар кезінде әдебиетте көп кездесетін болды, оны негізінен тұрмыстық сюжетпен және күнделікті шындыққа жақын етіп салыстырды.

Объяснение:

Менің ойымша драма ең танымал жанр

Әр халықтың, ұлттың құрмет тұтар өз ана тілі бар. әрбір өз тілінде, анасының ақ сүтімен дарыған туған тілінде сөйлеуі тиіс. сонау замандағы ата-ң өздері де қазақ тілінің жойылуына аз қалған шақта жан аямай күресіп, қолдарынан келгенше тырысып,бізге, келешек ұрпаққа қазақ тілін аманат етіп қалдырды. осы тілімізді біз ары қарай , жетілдіріп, ұрпақтан-ұрпаққа жеткізуіміз керек. өйткені, қазақ тілі – ұлттық, мәдени, рухани асыл мұра. «өзге тілдің бәрін біл, өз тіліңді құрметте,»-деп аталарымыз бекер жырламаған екен. біз қазіргі таңда тәуелсіз, еңсесі биік мемлекетпіз. осы мемлекетіміздің әрбір азаматы өз тілінде сөйлеп, оны құрметтеуі, жетік меңгеруі – міндет. бірақ, қазіргі кезде ң барлығы да туған тілінде сөйлей бермейді. өз ана тілін біліп жүріп өзге бір жат елдің тілінде сөйлеп жүргендер де аз емес. осы кезде: «неге осылар қаншама қиыншылықпен мұраға қалдырылған тілімізде сөйлемейді? »-деп налисың. осындай жағдайларда қолдан келер шара дүние жүзі бойынша алты мың сегіз жүз тіл болса, солардың ішінде сөз байлығы жағынан қазақ тілі үшінші орынды иемденіп отыр. бүкіл әлемге белгілі шекспир шығармашылық өмірінде он үш мың сөз қолданған болса, ал өзіміздің қазақ халқының ағартушысы ұлы мұхтар әуезов бір ғана «абай жолы» романында он алты мың сөзді керек еткен. міне, осыдан қазақ тілінің қасиетті де қастерлі, асыл тіл екенін ұғамыз. ұлы ақын мұқағали мақатаев: «ал екінші бақытым – тілім менің, тас жүректі тіліммен тілімдедім. кей-кейде дүниеден түңілсем де, қасиетті тілімнен түңілмедім,»-деп жырлағандай, мағжан жұмабаев та: «ерлік, елдік, бірлік, қайрат, бақ, ардың жауыз тағдыр жойды бәрін не бардың алтын күннен бағасыз бір белгі боп, нұрлы жұлдыз, бабам тілі сен қалдың,»-деп толғанады, осы екі ақын да сол кездегі тек тілдеріне ғана үміт артқан еді. сол үміттің ар жағында бізге деген сенім де жатыр. «ана тілі – жүрек үні»деген көркем сөзді мен былай түсінемін: біздің жүрегіміздің түбінен «ана тілім» деген үн шығып тұруы тиіс, анық естілуі керек. «өз тілін сезінбеген ана сүтін татпаған жетіммен тең,»-деп бауыржан момышұлы қаһарманымыз айтып кеткендей, өз тілін қадірлемеген , оны жан жүрегімен сезінбеген ана сүтін де қадірлемеген, оны мүлде татпаған жанмен тең. егер өзіміз сондай болсақ, намысымызға тимей ме? өз намысымызды да, тіл намысын қорғау – біздің иығымызға жүктелген парыз. сондықтан, бабаның үмітін ақтап қалатынымызды, тілімізді биіктен көрсететінімізді дәлелдеп көрсететін нағыз тіл жанашырлары – бізбіз.