Надо стих про весну на казахском языке 4-ех стишье

Жасыл коктем келеди                                                                                       самал беттен обеди                                                                                           кокте  булттар кобейсе                                                                                     молдир тамшы тогеди

Сәлем, көктем, мен қайтадан туылдым, көк аспанның күмісімен жуындым. көк мұз жапқан шатқалында көкейдің, ақ арманның бүрлейтінін ұғындым.

киім үлгілері. Этникалық, экономиялық және климаттық жағдайлар ескеріліп, ежелгі дәстүрлер бойынша тігіледі. Қазақтарда ішкі, сырттық, сулық, бір киер, сәндік және кейбірінде салтанат-ғұрып киімдері болады. Бір киер киім деп қымбат маталардан әшекейлеп тігілген, той-думандарға, жиындарға барғанда, жат елге сапарға шыққанда киетін сәнді киімдерді атаған. Қазақ салтында ер жігіт егеске түсерде, соғысқа барарда киімдердің ең жақсы, таңдаулысын киген. Ішкі киімдері: көйлек, желетке, кәзекей; сырт киімдерге: шапан, күпі, кеудеше, тон, шидем; сулық киімдерге: шекпен, қаптал шапан, кебенек кенеп, сырттық жатады (қазақ Киім). Киім мәуітіден, жүн және жібек матадан, киізден, аң терісінен тігіледі. Қазақтар құланның, ақбөкеннің, жолбарыстың, жанаттың, бұлғынның, сусардың, ақ тышқанның терілерін ерекше қымбат бағалайды. Бұл аңдардың терілерінен тондар тігілді. Астарына құнды аң терісі салынған тон – ішік деп аталды. Осы аң терісіне сәйкес бұлғын ішік, жанат ішік, қасқыр ішік, күзен ішік болып бөлінеді. Ішіктердің сыртын шұға, мәуіті, үш топ барқыт, атлас, көк берен, манат, қырмызы, торғын, ләмбек сияқты бағалы ширақы маталармен тыстаған. Ішіктер кейде әдепті, оқалы, шет-шеті жұрындалған қайырма жағалы болып тігілген.

Если одежда мужчин-кочевников в основном не менялась, то наряды девушек, молодых женщин со временем подвергались некоторым изменениям. Правда, есть сведения, что в военное время кипчаки одевались по-мужски, садились на коней с оружием в руках, и сражались с врагами. Вели трудную походную жизнь. У казахов девичья и женская одежда отличается друг от друга. Девушки надевали приталенные платья с бахромой по двойному полу. Камзолы окаймлялись вышивками, застегивались металлическими застежками или подпоясывались серебряным поясом. На голову надевали тюбетейку - такия, украшенную перьями филина. Тюбетейка с перьями означала, что девушка вступила в пору выданья замуж. Женщины средних лет надевали на голову кимешек - головной убор, закрывающий полностью голову, открыто было только лицо. Поверх платья они надевали камзол, на ноги - ичиги - сапожки с галошами. С возрастом казашки одевались все проще. Головные уборы были лишены украшений. Мужчины одевались одинаково, без особых отличий друг от друга. Хотя одежда тоже имела возрастные отличия. Одежда юношей была наряднее. Они обычно носили шелковые рубашки с прямым воротником или без него, бархатный бешпент, брюки и сапоги из сыромятной кожи. Поверх всего надевали чекмень или чапан из верблюжьей шерсти. На голове они носили тюбетейку, борик - шапку, окаймленную мехом пушного зверя. С возрастом одежда у мужчин тоже становилась скромнее и попроще.