Написать сочинение на тему мой город

Для многих людей, в том числе россиян из европейской части нашей страны, название Новосибирск говорит не очень много. Да, есть такой город в Сибири (о ней слышали, во всяком случае, многие) . А вот загадочное «Бердск» вряд ли поймет даже коренной сибиряк. Но такой населенный пункт существует.
Небольшой городок Бердск в настоящее время считается своеобразным пригородом, едва ли не спальным районом сибирского мегаполиса Новосибирска. И никого не смущает тот факт, что он в три раза старше. Точкой отсчета истории Бердска принято считать 1716 год, когда на слиянии рек Обь и Бердь был возведен Бердский острог. Новосибирска в те времена еще не сущесВ конце XVIII в. неудавшийся эксперимент Екатерины II по созданию административного центра Колыванская губерния привел к образованию на этом месте простого села Бердское, вошедшего в состав Томской губернии. Население занималось обычной сельской деятельностью – земледелие, скотоводство и небольшие предприятия плюс торговля. В 1915 году началось строительство алтайской железнодорожной ветки рядом с городом, что, конечно же, сказалось на значительном росте населения в последующие довоенные периоды. Несмотря на значительные потери и убытки, которые понес Бердск во Второй мировой войне, в 1944 году он получает статус города. В 1946 году был открыт знаменитый бердский радиозавод «Вега» , прославившийся на все советское пространство своими радиоприемниками.
Однако подавляющая часть исторического поселения ушла под воду Обского моря (Новосибирского водохранилища) в конце 50-х годов столетия. Какую-то часть жилых построек и предприятий перенесли на новое место, людей переселили. твовало и в помине. История Бердска, как это часто бывает с маленькими населенными пунктами, в один прекрасный момент становится неразрывно связана с находящимся неподалеку крупным городом. В 1957 году недалеко от динамично развивающегося Новосибирска был основан Научный центр, или Академгородок (в настоящее время входящий в состав Советского района) . Примечательно, что Бердск расположен ближе к Академгородку, чем Новосибирск в классическом его понимании.
В настоящее время Бердск живописно располагается на берегу «моря» , занимая территорию около 6700 кв. км. С точки зрения транспортного сообщения, город расположен более чем выгодно – федеральная трасса М52 (Новосибирск-Ташанта) , железнодорожное сообщение (в алтайском направлении) и водное сообщение по Обскому водохранилищу и реке Обь в период навигации.
Бердск находится примерно в 30 км на юг от Новосибирска. Так что по идее добраться в этот тихий уголок из шумного мегаполиса не должно составлять труда, но… Впрочем, об этом несколько позже. Слухи об окончательном поглощении Бердска Новосибирском ходят уже достаточно давно, однако в реальности город Бердск все еще не стал очередным районом «столицы Сибири».

Туған жер – әр адам үшін қастерлі де қасиетті ұғым. Туған жерге, туған елге деген махаббат әр адамды алға жетелеп отырады. Кешегі өткен заманда ата – бабаларымыз мынау байтақ жеріміз үшін аянбай күресіп, тер төккен. Білектің күші, найзаның ұшымен жерімізге көз алартқан жаулардың әрдайым бетін қайтарып, тойтарыс беріп отырған. Одан бері де қилы замандар орын алса да, өз туған жеріне деген халқымыздың дүркін – дүркін көштері әр заманда да орын алып келеді. “Айшылық алыс жерлерден” ат арытып келгендегі басты себеп, ол – туған жерге деген мәңгілік сағыныш. «Әркімнің туған жері – Мысыр шаһары» деп бекер айтылмаса керек. Әйгілі Бейбарыс баһадүр туған жерін сағынғанда, туған ұлысы – Дәшті-Қыпшақ даласынан алдырған бір түйір жусанды иіскеп, сағынышын басқан екен. Алыстан ата – жұртын аңсап келіп жатқан ағайындардың легі бұл күнде де жалғасын табуда. «Сақалын сипап дау шешкен» Орта жүздің биі, Қаз дауысты Қазыбек бабамыз: «Алтын ұяң – Отан қымбат... Туып өскен елің қымбат, кіндік кескен жерің қымбат», - деп туған жердің қасиетін ерекше бағалап кеткен. Әр адам үшін өзінің туған жері ыстық. Әр адам үшін өз туған жерінен асқан жер жоқ.

Туған жер – әр адам үшін қастерлі де қасиетті ұғым. Туған жерге, туған елге деген махаббат әр адамды алға жетелеп отырады. Кешегі өткен заманда ата – бабаларымыз мынау байтақ жеріміз үшін аянбай күресіп, тер төккен. Білектің күші, найзаның ұшымен жерімізге көз алартқан жаулардың әрдайым бетін қайтарып, тойтарыс беріп отырған. Одан бері де қилы замандар орын алса да, өз туған жеріне деген халқымыздың дүркін – дүркін көштері әр заманда да орын алып келеді. “Айшылық алыс жерлерден” ат арытып келгендегі басты себеп, ол – туған жерге деген мәңгілік сағыныш. «Әркімнің туған жері – Мысыр шаһары» деп бекер айтылмаса керек. Әйгілі Бейбарыс баһадүр туған жерін сағынғанда, туған ұлысы – Дәшті-Қыпшақ даласынан алдырған бір түйір жусанды иіскеп, сағынышын басқан екен. Алыстан ата – жұртын аңсап келіп жатқан ағайындардың легі бұл күнде де жалғасын табуда. «Сақалын сипап дау шешкен» Орта жүздің биі, Қаз дауысты Қазыбек бабамыз: «Алтын ұяң – Отан қымбат... Туып өскен елің қымбат, кіндік кескен жерің қымбат», - деп туған жердің қасиетін ерекше бағалап кеткен. Әр адам үшін өзінің туған жері ыстық. Әр адам үшін өз туған жерінен асқан жер жоқ.