ответы на вопросы по қарлығаштың құйрығы неге айыр

Кеме Қазығұртқа тоқтаған соң, жылан Нұхқа келіп:
– Кемедегі тышқан тескен тесікті құйрығыммен бітедім. Ұзақ уақыт суда тұрған денем, мұздап, суық жануарға айналдым. «Жақсылығыңды қайтарамын» деп уәде еткенсің. Енді соны орында. Дүниедегі қаны ең тәтті мақұлықты қорегім ет, – дейді. Пайғамбар келіседі. 
– Бірақ ненің тәтті екенін қалай білемін? – дейді. 
– Масаны жұмсайық. Сол тауып келсін. Қан соратын сол ғой, – дейді жылан. 
Пайғамбар масаны жұмсайды. Маса бар мақұлықтың қанын сорып көреді. Ең тәтті қан адамның қаны екен. Іздегенін тауып, кері қайтады. Жолда оған қарлығаш кездесіп: 
– Ей, маса, қайда асықтың? – дейді. 
– Ең тәтті қанды таптым. Соны жыланға айтпаққа асықпын. 
– Иә, кімнің қаны тәтті екен?
– А ң.
– Маған да дәмін татқыз, байқап көрейін, – деп өтінеді. 
– Мақұл, – деп маса тілін шығарғанда, қарлығаш тілін жұлып алады. Тілінен айрылған маса ызыңдап, Нұх пен жыланға келеді. 
– Тәтті қан таптың ба? – дейді пайғамбар. Маса ызыңдап тұра береді. Ешкім тілін түсініп болмайды. Сол кезде қарлығаш келіп: 
– Маса маған кездескенде құрбақаның қаны тәтті деген. Бұл соны жеткізе алмай тұр, – дейді. Жылан бір қулықтың болғанын іштей сезеді. Сосын қарлығашқа: 
– Маса неге сөйлемейді? Оған не болды? – деп сұрайды. 
– Бақа қанының тәттілігі сондай, маса қомағайлықпен өзінің тілін жұтып қойған, – дейді қарлығаш. Пайғамбар жыланға қарап: 
– Ал, жылан, масаны жұмсап, қандай мақұлықтың қаны тәтті екенін білдің. Енді қорегің құрбақа болсын, – деп дұға жасайды да кетіп қалады. Сол кезде жылан ызаланып, қарлығашқа тап береді. Ол жалт береді. Құйрығы жыланның аузында кетеді. Содан бастап қарлығаштың құйрығы айыр болып қалыпты. 
Нұхтың дұғасы қабыл болып, жылан бақаны азық етіпті. Нұх қарлығашқа риза болып: 
– Ұрпағымды жыланның азуынан сақтадың. Бұдан былай көктемнің жаршысы бол! Мамыражай мезгіл сенімен бірге келсін! – деп бата береді. 
Тәтті қанға ынтық болған маса содан бері адам қанына үйір болады. Ал, бақа «мені жыланға азық етті» деп, түнде маса аулайды екен.

Шу өзенінің қасында екі тау бар. Бұл таулардың аты Хан  және  Жамбыл. Жамбылдың әкесі осы тауларда көшіп жүрген. Акын Жамбыл тауының етегінде қатты суық, боранда туылған және ұлы жердің атымен аталған, туылған жерінің. Ақын өзінің туған жері сияқты ұлы болды. Кең, тегіс дала жас ақынның отаны болды. 
Жамбылдың туыстары танымалы ақындар болған. Олар Жамбылды он екі жасында домбырада ойнауға үйретті. Жамбылдың дауысы төмен болды, басты қызығушылығы домбыра тарту мен өлең айту. 
Он төрт жасында жас ақын өзінің еркімен өздігінен өмір сүре бастады. Он бес жасында Жамбыл Сүйінбайдың аулына жол тартты. Оның үйіне келе ол өлең айта бастады. Оның әніне риза болып ол қараша үйге шақырылды. Сүйінбайға Жамбыл қатты ұнады, оның дауысы да. Ол оның бойынан талант пен ұмтылысты көрді.Бұл ақынның өміріндегі ең ерекше сәттері болды. Осылай Жамбыл Сүйінбайдың шәкірті болды, оның әндерінің таратушысы болды.

"Воспитанность и есть красота". Хоть ты стар или мал должен соблюдать вежливость, это пример народного воспитания,  устоявшийся закон в воспитании, которое имеет дорогу  священным обычаям. В народе существуют прекрасные примеры вежливости взрослого перед младшим, младшего перед старшим, мужчин перед женщиной, у женщин перед мужчиной. Например: не пересекать старшим дорогу, не перебивать старших при разговоре, снохам обращаться вежливо, уважение перед дедом, уважительно относиться ко всем окружающим, быть вежливым в мечети, уметь принимать и отвечать на приветствия и другие человеческие ценности издавна соблюдающиеся народные традиции. Это все не смотря на возраст служат в воспитании и дисциплине. Вежливость-это важное качество  человека направленное на образцовое поведение людей.