Тар, кең, кір, семіз сын есім сөздерге жұрнақ қосып салыстармалы және күшейтпелі шырай жасаңдар

Тарырақ-ең тары
кеңдеу-өте кең
кірлеу- өте кір
семіздеу- ең семізі

Сәулет көкжиегін жіті сезініп, кең шола білетін саңлақ сәулетші Қалдыбай Монтахаевтың соңғы жылдардағы жобалары бірінші кезекте еліміздің жаңа елордасы – Астана қаласының аумағын кең көлемде жобалауға келіп ұштасып жатты. Сөз – кірпіш, жақсы сөйлем – композиция (үйлесімділік). Ал жеке оқиға (эпизод) – “ғимарат”, кітап тараулары – “көшелер”, роман – “қала” деп айтсақ, сәулет өнерінің әсем айшықтары мен мақсат-мұратын біршама көз алдымызға келтіруге болады. Ауызекі сөзді, жеке сөздерді әркім біледі. Ал кезінде жүйесін тауып айтылған шын асыл сөз, сындарлы сөйлем жүздеген, мыңдаған жылдар халықтың жадында қалып, талай ұрпақты тебірентері хақ. Таңдамалы сәулет өнерінің туындылары да саралы ой қозғайтын осы маржан сөздердей, көргенде ет-жүрегіңді баурап әкететіндей, деміңді ішіңе тартып көз алмай қарап қалатындай болуы тиіс. Еңселі ғимараттардың есіңді алар әсемдігі оның а тигізер пайдасымен сабақтасуы керек. Сазгерлер өз өнер шығармаларын тудыруда 7-ақ нота қолданады. Саз өнері көгінде Бах, Шопен, Штраус, Чайковский, Құрманғазы, Нұрғиса, Шәмші сынды ұлы тұлғалар туған. Сәулет өнерінде ертеден келе жатқан 1-ақ бастама нота бар. Ол – кірпіш (кірпіш модулі). Біздің жыл санауымызға дейінгі І ғасырдың екінші жартысында өмір сүріп, гректік және римдік сәулет өнерінің тәжірибелерін жинақтаған “Сәулет өнері туралы он кітап” атты әлемге әйгілі трактат жазып кеткен римдік сәулетші әрі инженер Витрувий сонау антикалық дәуірде-ақ жақсы сәулет туындысының үш критерийін анықтаған. Олар: 1. Пайда. 2. Беріктік. 3. Әсемдік. Сәулетші өткенді еске алып, бүгінгіні жіті бағдарлай отырып, осы өнердің келешектегі Витрувий айтқан үш сынды биігін сезе алса ғана оның туындысы – архитектура, олай болмаса, онда ол – халтура. Мұның өлшемі – уақыт. Жақсы объекті – жүз жылдық, мың жылдық. Нашар объекті – бір күндік, бір жылдық. Бұл биік талғам-талапты сергек сезініп, оны өмірде жүзеге асыра білген маман ғана кәсіби сәулетші ретінде мойындалады.​

Объяснение:

Үстіне сары шапанын киген Жәкең оң жаққа қарап отыр. Қабағын күйбең тіршіліктің уайымы, өткенінің естеліктері, тұңғиық ой басқан ол, әлденеге елеңдеген іспетті. Алатаудың ақша қарындай аппақ сақалы асау тағдырының, арынды өмірінің куәсі ретінде төмен салбырап тұрғандай. Жамбылдың қатпарлы әжімдері талай тарлан тарихты бойына сіңірген іспетті. Басында бөрік, қолында қазақтың қасиетті қара домбырасы. Сол қолымен аққу үнді домбыраның мойнын ұстап, оң қолымен қос ішекті қағып жатқан тұлғасы бейнеленген. Ол көк жамылғы жабылған төсектің үстінде отыр. Артқы фонда үйдің сұрғылт қабырғасы кескінделген. Көркем шығарма кенепке майлы бояу жағу арқылы жазылған.

Бұл А.А.Риттихтің «Жамбыл портреті “