Сочинение на казакском про золотую осень нужно

Алтын күз келді. Жапырақтар сарғайып, жерге түсіп жатыр. Жерге сары кілем төсеп қойғандай жұп-жұмсақ болып тұр. Күз мезгілін «алтын күз» деп айтатын себебіміз айналаның бәрі сары түске айналады. Күз мезгілінде бидай, тары, күріш, сұлы арпа дақылдары піседі. Маған күз мезгілі ұнайды.

Алтын куш Келли.Жапырактин Бари саргайып дёрне тусип жатир.Кустар жылы Жака Ушуга дайындалып жатир.Кыз бойы уйыктайтын андар тагамдарын динар дайындалып жатир.

Я толком не знаю казахский но наверное пойдёт

Бала күнімде Шиеліден шыққан жазушы, атақты «Мың бір түнді» қазақша сайратқан аудармашы Қалмақан Әбдіқадыровтың Қажымұқан туралы жазғандарын оқып таңданып жүретін едік. Белдескенде ешкімнен жеңілмеген, жауырыны жерге тимеген батыр бабамыз жайында кино түсірілген киноны көріп кәдімгідей бір масаттанып қалатынбыз. Енді міне, тағы бір жерлесіміз, ғалым Әуелбек Қоңыратбаевтың Қажымұқан туралы естелігінен балуанның шын мәнінде қандай болғанын көз алдымызға елестетіп отырмыз.

Бірде профессор, қазақ руханиятына өлшеусіз үлес қосқан ғалым Әуелбек Қоңыратбаев жол түсіп Қажымұқанның үйіне қонаққа барыпты. Бұл кезде балуанның жасы егде тартып жетпіс беске келген шағы екен. Әуелбектей ғалым келер ұрпаққа Қажымұқанның шын бейнесін мұра етейін деді ме, жоқ әлде алпамса денелі, тау мүсінді адамды көргенде іріліктің неден басталатынын білгісі келді ме әйтеуір рұқсатын алып дене құрылысын өлшеп шығыпты. Ғалымның дерегі бойынша Қажымұқанның салмағы – 174 келі болса, бойы – 195 сантиметрге тең екен. Қос құлаштап өлшеген кеудесінің аумағы – 146 сантиметрді құраса, балтырының жуандығы – 49 сантиметр болыпты. Ал, мойнының жуандығы – 56 сантиметр де, басы – 65 сантиметр, аяқ киімі –54 өлшем болып шығыпты. Ә.Қоңыратбаев қызығушылық танытып ұзындығы – 14 сантиметр, жуандығы – 10 сантиметр болатын ортаңғы саусағын, тіпті, 12 сантиметрге жететін үстіңгі және астыңғы еріндеріне дейін өлшеген екен.

и вот тебе ответ☺️☺️

Бабаларымыз төрт түлікке ерекше көңіл бөлген. Әрі ас-ауқаты, әрі киімі, әрі көлігі, қымызы – ем, әрі жегжат-жұратымен жасайтын алыс-берісінің көзі, байлығы болғандықтан, қазақ үшін осы төрт түлік мал аса қымбатты дүние болғаны белгілі. Қайда болмасын, бірін-бірі танысын-танымасын, кездесе қалған қазақ «мал-жан аман ба?» деп амандық-саулық сұрасқан. Қазақтар малды тек пайдаланып қана қоймаған, олардың бабын тауып бағып-күтудің де жай-жапсарын, қасиетін, ерекшелігін жақсы білген, сынаған.

Объяснение: