Ұста, қорқу, үрейлену, қуану, мақтану сөзіне синоним

Ұста-шебер
Қорқу-шошыну
Үрейлену-күдіктену
Қуану-жадырау
Мақтану-өзінше болу

Музей президентский центр культуры республики казахстан, библиотечного дела, художественного и музыкального искусства в сфере научно-исследовательских и культурно-просветительное учреждение. центр создан в 2000 году. сбор памятников и культуры, президентский центр культуры, исследований, рассматривает вопросы использования национального культурного наследия страны. культура на территории позволит получить представление о времени. цель музея – памятников и культуры, накопления, систематизации, хранения и исследования. в сфере музейного дела, музейного научно-методического центра. в галерее собраны экспонаты археологических и этнографических музея материальной и духовной культуры. залы и галереи, расположенные в музее президентского центра культуры рк в следующем: при входе в зале – атриуме республики казахстан «государственные символы и атрибуты», «в общественно-политической жизни», галерея, «егемен казахстан», художественная галерея, зал золота и драгоценных металлов, археологичесая галерея. в создании экспозиций комплексно-тематические принципы сохранились. фотодокументальный фонд музея, археологии, изобразительного искусства, бонистика и нумизматика, редкие книги, одежда, оружие, мебель, посуда, предметы конской сбруи, ковры-текстильные изделия,.казахские народные инструменты сарыбаева, и. н.ювелирные изделия из коллекций тасмагамбетова. 

  Отан өз батырларымен бай. Отанның қорғаушыларсыз, мемлекет жоқ. Бытылдық, Отан сүйгіштік, достық - нағыз батырдың сапалары. Батырлар болып дүниеге келмейді, олар болып қалыптасады. Балалық шақтан кішкентай балаға отаншылдыққа, құрметке тәрбиелеу керек. Атамекен үшін ата-аналарға нағыз жігітті тәрбиелеу керек ғой! Халықта дана мақал-мәтелдер бар: "Ер жігіт ел үшін туады, ел үшін өледі", "Ер барда - ел қор болмас" және тағы басқалар. Менің пікірінше, ең басты, ең негізгі батырдың сапасы - бұл отаншылдық. Отаншылдық - бұл туған жерге, өз халыққа, ұлтқа деген сүйіспеншілік.

   Мен бір билеуші туралы аңызды естідім. Бұл аңызда, кейіпкерге ауыр таңдауын қабылдау керек еді. Оның Отанына жау бас салды. Дұшпан жылымшы болды және оның әкесін тұтқынға алды. Ол талапты ұсынды: немесе ол жауға билікті береді, немесе ол әкесінен айырылады. Кейіпкер ұзақ ойлады... Ол білді, егер ол білікті алып берсе, жау оның халқын құлдарғын айналдырды. Ол шешті... өз халықты сақтап қалу. Ол ұзақ азаптарады, бірақ оның әкесінің рухы өз баласымен мақтанады. Ол (Біздің кейіпкеріміз) жауларды жеңді, ал оның елі өркендеді...

   Иә, бұл - аңыз. Бірақ ол бізді біртұтас халықпен болу оқытты, және ештеңе, ешкімді жасқану жоқ. Біздің уақытымыздың батырлары - дәрігерлер, мұғалімдер, құтқарушылар. Дәрігерлер және құтқарушылар күнбе-күн көп өмірлерді сақтап қалады. Мұғалімдер балаларды оқытады, тәрбиеледі. Міне, біздің батырларымыз! Біздің әжелеріміз, аталарымыз - қаһармандар! Біз оларға ашық аспанмен міндетті. Олар соғыстты, еңбектенді, олар тапсырмады! Біздің ұрпаққа бұл адамдардың ұқсауы керек... Және, әрине, әр адамның ең басты, ең сүйікті батыры - бұл анам. Ол өмірді сыйланды.

   Ең бастысы - өзі үшін өмір сүру емес, ал Туған Жер үшін өмір сүру тиіс.