99 за правильный перевод текста на казахский язык. . миллионы людей во всем мире проводят свой отпуск, путешествуя. они путешествуют, чтобы увидеть другие страны и континенты, современные города и руины древних городов, они путешествуют, чтобы насладиться живописными местами, или просто для смены обстоятельств. всегда интересно открыть что-то новое, увидеть другой образ жизни, встретить разных людей, попробовать разную пищу, послушать разные музыкальные ритмы и сделать много фотографий. тем, кто живет за городом, нравится ездить в большой город и проводить свое время, посещая музеи и художественные галереи, рассматривая витрины магазинов и обедать в экзотических ресторанах. городские жители по обыкновению любят тихий отдых в деревне, или в горах, или возле моря, гуляя, купаясь и загорая на солнце. большинство путешественников и отдыхающих берут с собой фотоаппарат или видеокамеру и снимают все, что интересует их - памятки города, старые церкви и замки, виды гор, озер, долин, равнин, водопадов, лесов, разные виды деревьев, цветов и растений, животных и птиц. позднее, возможно несколько лет спустя, фотографии и самодельные фильмы напомнят им о счастливом времени, которое они проводили когда-то. люди путешествуют поездом, самолетом, на корабле и на машине. у всех путешествия есть свои преимущества и недостатки. и люди выбирают вид транспорта согласно своим планам и цели путешествия. если мы любим путешествовать, мы увидим и узнаем много такого, что мы никогда не сможем увидеть или узнать дома, хотя можно прочитать об этом в книгах и газетах и посмотреть по телевидению. лучший изучать - это путешествовать, а лучший узнать и понять людей - это познакомиться с ними в их собственных домах. не надо переводить с интернет переводчика!

Әлемдегі миллиондаған адам өз демалысын саяхаттап өткізеді. Олар өзге елді,оның континетін, заманауи қалалар мен ескі қала қалдықтарын көру үшін, көркемсурет орындарын тамашалау, немесе жай жағдайды ауыстыру үшін де саяхаттайды. Әрқашан жаңа бір нәрсе ашу, өмір сүрудің басқа түрін көру, әртүрлі адамдарды кездестіру, әртүрлі тағамдарды жеу, сан түрлі музыкалық ритмдерді тыңдау, фотоларға түсіру қызық болады.
Қала сыртында тұратындарғаүлкен қалаға барып, музейлер сурет галереясына барып, дүкен аралап, экзотикалық мейрамханаларға барып уақыт өткізген ұнайды.Қалалық тұрғындар қарапайым ауылда, тауда, теңіз жағасында қыдырып, күнге күйіп демалғанды ұнатады. Көптеген саяхатшылар өздерімне бірге фотаппарт, видеокамераларын алып, өздеріне қызықты әйгілі ескерткіштерді, ескішіркеулер мен сарайларды, тау, өзен, алқаптарды, жазықтарды, сарқырмаларды, ормандарды, рлар мен құстарды түсіріп алады. Кейін, мүмкін бірнеше жыл өткен соң, фготолар мен фильмдер оларға сол уақытта өткізген бақытты сәттерін еске түсіретін болады. Адамдар поездбен, ұшақпен, кемемен, тіпті машинамен де саяхаттайды. Әр саяхаттыңөзіндік жақсылығы мен кемшілігі бар. Адамдар да өз жоспары мен мақсатына қарай саяхаттауға арналған көлік таңдайды. Егер біз саяхаттауды жақсы көрсек,үйде отырып көре алмайтын  көптеген нәрсені көреміз, білеміз, десе де бұл туралы кітаптан, газеттен оқып, теледидардан көре аламыз. Географияны жақсы білудің әдісі - бұл саяхат, адамдарды біліп, түсінудің жақсысы олармен өз үйлерінде танысу.

Объяснение:

Әлде қайда жолың түсіп Молдавияға бара қалсаң, Кишинев деген астанасының дәл ортасындағы бауда Пушкин көрді де­ген бір ағаш тұр. Оның да паспорты бар...

Дәл осындай Байшынар біздің Мың­бұ­лақ­тың Шоқыбас сайының өңірінде де бар. Мыңбұлақ Бостандық емес, әрине. Таби­ға­ты да қаталдау. Шынар жарықтық сонда да өскен. Ал бұл ағаштың паспорты өзгеше. Қаңылтыр тақта қағылмаған, жазу жазыл­ма­ған. Бұл Шынардың ел-таңбасын адам­дар тарих қамын ойлар салған жоқ. Тарих қамын ойлау қайда...

Ақпан айының «ақ мылтығы фашис­тер­дің оғындай қаңғыбас, қағынды болатын». «Ақ мылтық әсіресе қырық үшінші жылдың қысында құтырып кетті. Батыстағы қара мылтықтан қалыспаймын дегендей, апта­лап алты күн қатарынан соғатын сойқанды шығарды». «Жау жағадан алғанда, бөрі етектен», Мыңбұлақтың өрісі боран болды.

Мыңбұлақтың отқа жағары таусылды. Ақ боран азынап тұрса, отын таусылып, пеш­тің құдығы уілдеп ұлып тұрса, адам бай­ғұс өз сирағын шауып жаққаннан кем бе екен. Ал бірақ өз сирағын өзі шаба ал­май­ды. Енді не істейді? Сұрапылдан бетер азынаған азын аулақ малға адамдар тоқал тамдарының бұтағындағы ескі қамыс пен сабанды суырып бере бастады. Бұғат ағаш­тың өзін отқа жақты. Ал Бұғат ағаш пен Бұғат қамыс таусылғанда не істейді жұрт?

Соғысқа дейін бұл ауылда түтін басы сайын бір-бір киіз үй бар еді. Бәрі бірдей алты қанат ақ боз үй болмаса да, әркімнің басына шошайтары бар болатын. Сәуір туа сол үйлер Аспантау алқымындағы қызғал­дақ жамылған жайлауға көшетін. Көшпенді өңірдің соңы сол болған шығар, өйткені қырық үштің қысында жұрт киіз үйлерінің сүйегін – керегесін, уығын отқа жаға бас­тады. Бұл жақсылық емес екенін біле тұра, бүгіннің өлмес қамын ойлады. Ертеңнен де үміткер: ертең соғыс бітер, ақжарылқап күн туар, сонда киіз үй де табылар деген. Бірақ соғыстан кейін ешкім қайтып киіз үй тікпеді. Бұл елде бір кезде киіз үйлер болғанының еміс-еміс елесі ретінде әлі күнге дейін кейбіреулердің мал қорасының төбесінде көне шаңырақ ілулі тұрады. Соғыспен боран қанша қасарысса да, Мыңбұлақ­тықтар киіз үйдің шаңырағын отқа жағуға дәті шыдамаған. Шаңырақ жағылғанша, сирақтары шабылғаны артық.

Отқа шаңырақты қимаған жұрт Мың­бұ­лақ­тың қарқарадай қасиеттісі, бөркіндегі үр­кідей аяулысы – Бақтияр баба бағына ауыз салып, балта шаба бастады. Әуелі бір-бірінен: «Әй, аруақ-құдайдан қорықсаң­дар­шы» – деп еді, артынан бұл сөз отын болмайтынына көздері жеткен соң тілдерін тістеп, Бақтияр бағына жаппай тиіскен. Әуелі майда шілік қиылды. Содан сүмбілтал мәжнүнтал, сөгетітал сөгілді. (Енді киіз үйге уық-кереге қайдан болсын!) Артынан ақ терек, көк терек қырқылды. Ал айналасы тып-типыл жалаңаштанып, жалғыз өзі аспандап қалған Байшынарға балта шабуға ешкімнің батылы бармады. Сүмбіл талды балта мен отаған түні әлде кімдер боран арасынан ыңырсып, кейде шың­ғы­рып жылағандай

Объяснение:

Абай сынды алып тұлғаның кемел ойларының рухани өркендеудегі құндылығы – қазақ қоғамының кешегі, бүгінгі және ертеңгі күнінің мәңгілік мәселелерімен сабақтастығында. Әсіресе, бүгінгі қоғамдық дамуды ізгілендіруде, рухани жаңғыруда гуманистік қағидаларын негіз етіп ұстану арқылы ұлттық мұраттарға түпкілікті бет бұруда ақынның классикалық мұрасына жүгінуіміз заңды. Түптеп келгенде, Абайды тану – қазақтың адамзаттық өркениеттегі тұғырын айқындау. Сондықтан қазіргі әлемдік ғаламдасудың қарқынды үрдісінде ұлттық болмыс-бітімді сақтап қалуда ақын діттеген ізгі мұраттарын қоғамдық дамудың күретамырына айналдыру басты міндеттердің бірі.

Ұлттық идеяны басты орынға қойған ақын «Таласып босқа, Жау болып досқа, Қор болып құрып барасың. Өтірік, шағым толды ғой, өкінер кезің болды ғой» деп отаршылдық қыспақтағы исі қазақты тұтастыққа, рухани және саяси ұйысуға шақырды.

«Біріңді, қазақ, бірің дос Көрмесең істің бәрі бос» деген ақын бірлігі жарасқан елдің қиындықтарды еңсеріп, ұлы мұраттарға жететінін ұрпақ санасына құйды.

Елін құлдық санадан арылу мақстатында «Ұятың, арың оянсын» деп ұлттық ояну ұранын көтерді. Надандықтан, тобырлық санадан арылу керектігін айтып, «Көп шуылдақ не табар Бастамаса бір кемел», «Еденица болмаса не болады өңкей нөл» деп «толық», «кемел» адамның өз халқының тағдырына бей-жай қарай алмайтынын ұғындырды.

«Ұятың, арың оянсын, Бұл сөзімді ойлансын» деген Абай мұраты ұлтты ояту десек, ХХ ғасыр басындағы Алаш әдебиетінің өкілдірі «Оян, қазақ!» деп сол үрдісті көркемдік үрдісте тарихи сабақтастықпен дамыта түсті.

Алаш қайраткерлері осынау әлеуметтік ойды ұлт-азаттық күрестің басты темірқазығы етіп ұстанды. Олар Абайтанудың классикалық үлгісін негіздеп