Составьте словосочитания на казахском с переводом: жоғары көтеріл төмен түс ішке кір

Бір қабатқа жоғары көтеріл, сонда кітап дүкені бар. Леша, төмен түс! Сенің Оқулығың осында жатады. Ангелина, ішке кіреді, осында өте көп кітап бар.

Майра курбысына ішке кір деді. Биік тауға шығып, жоғары котерилген денсаулыққа пайдалы. Апасы Серікке талдан құлап қалма төмен түс, - деді.

Кочевой родовой и родоплеменной основе родственных связей народов общественных отношений, основу. Основные родственных отношений в семье - мужчины, начисленные на стороне. Названия родственных связей на стороне женщин, а также. Девушки, что жиен рождения детей, для детей, матери родственники по материнской линии, и по материнской линии был переименован в люди. По казахскому обычаю, не жиенді школа от церкви, а запросил, основатель нового казахстанского поколения, стараясь привлечь внимание. Основа самой системы родства, талия окружение - семья. Казахская семья из поколения в поколение, в основном, состоит из трех. Он, папа, ребенок.
Бабушки и дедушки сельского хозяйства региона, благополучие крайними братья, как вы. Их статус всегда был высоким и уважения в нашем регионе". Потому что, по казахскому обычаю нашего достоинства и уважения к пожилым людям в быту, состоялось торжественное просмотр, юридические лица, признанные в дар опытом пользоваться уважением явление. Уважение к старшим считается көргенділік музыку бесплатно и мудрый наставник.
В традиционном обществе родители выросли в действии, в центра по профилактике и отсутствия воспитания детей. Родители, бабушки жыр, дастан, рассказывать сказки и внуков-правнуков воспитывает духовного обогащения. По древней традиции первого внука, дедушка и сестра в свои руки, увидев внуков больше, чем детей, так и горячей, на подхвате. Внуки первого-апасын своих родителей шешесіндей, так родной отец и мать, когда узнают только после. Иногда вместо сына-внук первого кенже, были лет, остающихся за деда, встречается в черный

Күні кеше ғана жүз жайнаған,
Құбылжыған сәнді табиғат.
Бүгін көрсең жөнді түр қалмаған,
Солған, өшке, өлген - бәрі жат.
Қатбар - қатбар қара жар бұлт,
Көкті қапта, жерге еңкейіп.
Тасты жарып, бейне тауды бұзып,
Түйдек - түйдек жүзген теңселіп.
Көк көркемі анау тұрған күннің,
Болар - болмас қана жаны бар.
Әжім басқан жарық нұрлы жүзін,
Нендей көрік, нендей сәні бар.
Шошынған ол, безген, бетін басқан,
Бір қарауға жерден жиіркеніп.
Қол жетпейтін биік алысқа асқан,
Бұлдырайды шақ - шақ көрініп.
Көкте ызғар, жерде ойнақ салып,
Ұйтқып ескен долы салқын жел,
Ойды - қырда түссіз тоңған қалып,
Тілсіз дала, үнсіз жатыр ел.
Қайда қаз, қу көкте қиқу салып,
Суылдатып қанат қағынған.
Тамылжыған жазғы таң сәріден,
Шуылдасып көлге жиылған.
Қош айтысқан, кеткен көңіл суып,
Туған, өскен жерге бауырлас.