Рассказ про осень на татарском языке

Көз  Күптән улетели көньякка таба щебетуньи-карлыгачлар, ә тагын да элегрәк, ничек команда буенча, исчезли тиз стрижи. Көзге көннәрдә ишеттек егетләр кебек, саубуллашканда белән милой ватаннары, курлыкали күктә пролетные торналар. Белән нинди дә булса үзенчәлекле хисе озак карадык, аларга вслед, әйтерсең, торналар урлап алып китәләр иде үзе белән җәй. Тыныч кына переговариваясь, пролетели бу җылы көньякка таба казлар... Әзерләнә салкын кышка кешеләр. Күптән скосили арыш һәм бодай. Азыклар малга. Тљшерђл
ђр соңгы алма бакчаларында. Выкопали бәрәңге, чөгендер, кишер һәм туктаусыз аларны кышка. Әзерләнә һәм җәнлекләр кышка. Проворная аксым накопила бу дупле орехов, насушила отборных гөмбәләр. Кечкенә тычканы-полевки натаскали бу норки бөртек, наготовили душистого йомшак печән. Кара көздә төзи үзенең кышкы логово тырыш еж. Бер ворох коры яфраклардан натаскал ул астында иске пень. Бөтен кышны тыныч булыр, йокларга астында җылы одеялом. Сирђгрђк, барлык скупее греет осеннее кояшкай. Тиздән, тиздән башланачак беренче салкыннар. Кадәр иң яз застынет җир-матушка. Барысы да аңардан алдылар да, ул тљркемнећ.

Қандай үлкен уақыт - қыс! Айналдырылады, zavyuzhilo. Тоң қоймалары тізбектік. қарағай бойынша аппақ шашағы қайың іркілуі, poblёskivayut Үрпиген қалпақшалар шырша салалары бойынша ұнтақ қар конустар жарқырап. суық үнсіздік жуық. Ол аязды ауа шағып. Қар жамылғысы мықтап жерге қорғалған. шырша бұлыңғыр шығып - таңғажайып алады: қар жарқырайды, аспан, күн! Бұл ғажайып!

перевод
 Какаяпрекрасная пора — зима! Закружило, завьюжило. Морозы сковали водоёмы. Застыли берёзы в белоснежной бахроме, поблёскивают мохнатые шапки на соснах, искрятся припорошенные снегом шишки на ветвях елей. Кругом студёная тишь. Кусается морозный воздух. Снежный покров надёжно укрыл землю. Выходишь из елового сумрака — дух захватывает: такое сияние снега, неба, солнца! Просто чудо! 

пойдет такое ??

Ең бір жақсы сезімдердің бірі ол Достық деп ойлаймын. Адамға әрқашанда дос керек, өзіңнің қайғысын айта алатын, оны тыңдай алатын адам керек. Достық ең алдымен бір-біріне сенуден басталады. Олар бір-біріне сеніп, бір-бірін тыңдап жүреді және достықтары үлкейе түседі. 
   Өздерін дос санап жүрген бірақ бір-бірлеріне сенім жоқ, қуанышымен қайғысымен бөліспей жүріп жүргендері достыққа жатпайды. Олар тек жалған дос болып жүреді.
   "Дос табу оңай ал оны сақтау қиын"-деген бекер айтылмаған. Досы бар адам өзін жер бетінде жалғыз сезінбейді. Өйткені сол адамда Жан досы бар.