30 ! грамотно (без интернет-переводчика) перевести рассказ на язык: «бақша ағаштары» жаздың әдемі бір күнінде, таңертең бір төре өзінің бақшаға барып, екеуі де егілген ағаштары мен гүл жапырақтарын көріп жүрді. - мынау ағаш неліктен тіп-тік, ана біреуі неге қисық біткен? - деп сұрады . - оның себебі, , анау ағашты бағу-қағумен өсірген, қисық бұтақтары болса өсіп. мынау ағаш бағусыз, өз шығу қалыбымен өскен, - деді атасы. - олай болса, бағу-қағуда көп мағына бар екен ғой, -деді . - бағу-қағуда көп мағына барында шек жоқ, шырағым; мұнан сен де өзіңе әбірет алсаң болады; сен жас ағашсың саған да күтім керек; мен сенің қате істеріңді түзеп, пайдалы іске үйретсем, сен менің айтқанымды ұғып, орнына келтірсең, жақсы түзік кісі болып өсерсің, бағусыз бетіңмен кетсең, сен де мынау қисық біткен ағаштай қисық өсерсің, - деді.

Өмірбаян

Мен, Мельникова Екатерина Максимовна, 1995 жылы 12 ақпанда

Алматы қаласында дүниеге келдім.Ұлтым – орыс.

2001 жылы Алматы қаласындағы №1 мектеп-лицейіне бірінші сыныпқа

бардым. 2009 жылы мектепті аяқтап, Алматы қаласындағы

гуманитарлық колледждің «Тарих» факультетіне оқуға

түстім.

2014 жылы колледжді бітіріп, Қазақ Ұлттық университетінің

«Тарих және философия» факультетіне оқуға түстім.

Әкем – Мельников

Максим, дәрігер. Анам – Мельникова Мария, есепші.

Бос уақытымда тарихи оқиғаларды зерттеумен айналысып, мұражайға

барамын.

Қосымша мәліметтер: 2015 жылы тарих пәні бойынша республикалық

байқауға қатысып, «Жас археолог» номинациясы бойынша І жүлделі

орынды иелендім. Қазақ, орыс, ағылшын тілдерінде еркін сөйлеймін.

Мекенжайым: Нұр-Сұлтан қаласы, Тәуелсіздік

даңғылы, 16 үй, 111 пәтер

Күні:

Қолы

Объяснение:

!үлгісі суретте!

Ертеде, ел арасында жаугершілік жиі болатын кезде, қазақтың екі жауынгері төс қағысып дос болады. бірде әскерлер бір өзеннің бойында шатыр тігіп, . тұтқиылдан жаудың қалың қолы шабуыл жасапты. тонаған мал-мүліктерін тиеп кетіпті. қолға түскен азаматтарды айдай әкетіпті. әлгі екі достың біреуі жау қолына түседі. досының қолға түсіп қалғанын естіген екінші батыр күздің қара суығына қарамастан, өзенді малтып өтіп, жау жатқан жағаға келеді. анталаған жау әскерлері оны тарпа бас салады. жауынгер өзін қолбасыларына апаруды өтінеді. алып келген соң ол жаудың қолбасына: -мен қолдарыңа түскен бір жауынгерге құн төлеп, сатып алуға келдім. менің оған айырбасқа беретін малым, мүлкім жоқ. бір-ақ нәрсе беремін. ол -өзімнің өмірім. досымды босатыңдар, ол үшін өзімнің өмірімді қияр едім, -дейді.  қолбасы ойланып отырып, оны сынамақ болады да:   -жарайды, мен сені қыршыныңнан қимай-ақ қояйын. маған сол өміріңнің бір бөлшегін ғана берсең болды,-дейді. -ол не? – дейді досын құтқаруға асыққан жігіт.  -маған сенің көздерің керек,-дейді қолбасы,-екі көзіңді ойып аламын. ол да болсын, көзімді тезірек ал да, досымды босат,-дейді. жігіт бұл сыннан толқусыз өтеді. әлгі жауынгер тұтқыннан босаған досының иығына қолын қойып, зағип күйі қуанып, күлімдеп келе жатады.  мұны көрген жаудың қолбасы: «мынадай ерлер бар халықты тұтқиылдан келіп, қапыда бас салған жағдайда болмаса, бетпе-бет ұрыста қиынға соғады», - деп түйеді. сөйтіп, өз әскерлеріне шегінуге бұйрық берген екен.