Зайыр қаламымды қайыр мардан асай көрме қардан мирас үйдің ішін жинас азамат мінгізейн саған ?

Диалог:

Қасқыр үлкен, томпақ кішкентай қоянды жегісі келіп оны андиды.осылай андып отырған қасқыр:

Мен оны бірдең жеп қоямын,ол мені сезбейдіде- деп ойлайды. Осылай отырғанда ол қоянды жоғалтып алды. Шошып кетіп ол аспанға қааса ол биік ағаштын тобесінде отыр екен. Ол ба қасқыр ға қарап үлкен өткір таяқты оған атпақшы болып қорқытады. Сонда қасқыр:

Өтінем өлтіре көрме, қалағанынды істеймын дейды.

Қоян: Жақсы онда ешкімді де бұлай қорқытып, жеме . Ол жамандыққа жатады. Енді ешқашан бұлай істеме-дейді.

Қасқыр: жақсы , қалағанын болсын деп уәдесін береді , және ол қасқыр қоянмен дос болыпты.

Ақиқат пен аңызда” Бауыржанның осы мінезі әр қырынан көрініп, соғыс майданында, жауынгерлер алдында үлкен істерді батылдықпен шешуге көмектеседі. Тапқыр да алғыр, сезімтал да секемшіл, қажырлы да қайратты офицердің характері осы бір белгілерімен дараланған.

Майдан шебінде абырой, атаққа ие болған геройдың характерін айқын ашу үшін жазушы Момышұлына дүркін-дүркін сұрақтар қойып, өзара сырласып, өзара пікір таластырып отырады да, аңыз бен ақиқаттың ара жігін ашады. “Ұшқан ұя” мен “Москва үшін шайқаста” әңгімеленетін оқиға тізбегінен жазушы жаңа жол тауып, роман-диалогта геройдың психологиялық толғаныстары мен дүние танымына айрықша зер салған.