Айтындарш бос орын кандай соз олен: келеды ушып тырналар ушкылденып тызылып кайткан сайын жылыды

Жастарды Арыстанға Жолбарысқа теңейді

Өлеңнің басты проблемасы :Жастардың бойындағы сенімсіздік. Бірте-бірте адами қасиеттерінің көрінбей, сирек кездесе бастағандығы. Өз еліне деген құрметтің жоғала бастауы.

Зерттеу жұмысының болжамы: Егер біз Мағжан Жұмабаевтың “Мен жастарға сенемін ” атты өлеңін насихаттап, жастардың рух, жігерін көтеріп, әр тілге аударып қазақ ұл-қыздарының болмыс бітімін өзге елдерге де паш етіп, қазақ жастарының бойындағы қасиеттерін биік қоя отырып, қазақ жастарының өз еліне деген сүйіспеншілігіне, елінің үмітін ақтауға жетелеуге жол ашар едік.

Неміс жазушысы Теодор Фонтане редактор болып жұмыс жасап жүрген кезінде бір ақыннан хатқа салынған өлеңдер топтамасын алады. Хатта әлгі адам: «Мен өлеңдерімнің арасына үтір қойған жоқпын. Өйткені оны қажетсіз деп санаймын. Керек деген жерлерге өздеріңіз қойып аларсыздар», – деп жазыпты. Сол хатты өлеңдерімен бірге авторына қайтарып жіберген Теодор: «Келесіде тек үтірлерді ғана жіберіңіз. Ал өлеңдерді өзіміз жазып аламыз», – деп ескертіпті.

Объяснение:І Петр сарай әзілкеші Балакиревтен бір мәселе жөніндегі пікірін білгісі келеді. Алайда әзілқой кісінің жауабы дұрыс болғанымен, ол патшаға ұнамай қалады. Сөйтіп ол Балакиревті қамауға алуға әмір етеді. Кейіннен оның сөзінің растығына көзі жеткен Петр әзілкешті босаттырып алады. Арада біраз уақыт өткеннен кейін патша Балакиревті қайтадан шақырып, одан ақыл-кеңес сұрайды. Жауап берместен бұрын есік жақта тұрған сақшыларға бұрылған Балакирев:

–Ал, ағайындар, мені тезірек қамауға алыңдар! – деген екен.