Переведите правильно! жили когда-то в степях сарыарки несколько кочевых племен. всего у них было вдоволь, были они счастливы. и поскольку все у них было, эти люди так и говорили: «всего у нас достаточно, все у нас есть, вот только одного у нас нет. нет у нас батыра, который мог бы защитить нас, наше благополучие и наше богатство». и вот в одной семье родился ребенок с золотым хохолком на голове. увидев, что мальчик этот необычный, собрался весь народ и затеял великий пир по случаю рождения своего батыра. мальчик рос не по дням, а по часам и через некоторое время стал настоящим богатырем. его родственники, чтобы не сглазить его, стали называть его не собственным именем, а придуманным - толагай. так за ним это имя и утвердилось. в один год перестали идти дожди, жара высушила землю. бедствие, обрушившееся на людей, заставило задуматься и толагая. и тогда обратился он за советом к старцу по имени дана. старец дана ему сказал: «дорогой толагай, мы живем на открытой местности, рядом с нами нет гор, вокруг которых останавливались бы тучи. поэтому и дождей у нас нет». на это толагай сказал: «дедушка, если вы разрешите, я пойду и принесу на своей спине такую гору. можно так сделать? » тогда старик сказал: «свет моих очей, толагай, ты думаешь о своей родной земле, о своем народе, переживаешь за них! нелегко принести на спине гору. и, тем не менее, на юге есть огромные горы алатау, и там есть у них свой старец. сходи, попроси у него разрешения! » и дана благословил толагая, пожелав ему доброго пути. отправился толагай к горам алатау, дошел до великих гор и их: «мир вашему дому! » и изложил он тут горам свою древние горы алатау выслушали его, оказали ему почет, поняли и, выполняя его положили ему на плечи молодую гору, совсем еще ребенка среди гор. и вот пошел толагай, неся на себе гору, поначалу шел он легко, но через некоторое время тяжесть горы стала сказываться, ослабел толагай много времени, пока батыр медленно шел к себе домой, осторожно неся на плечах молодую гору. устал толагай, едва добрался до края родной земли, как упал и заснул, а гора, которую он нес на плечах, так и придавила его. вот с того дня, говорят, толагай спит под горой. спит до сих пор. а маленькая гора-ребенок, которую принес батыр, с выросла, да так и называется - толагай.

Толағай туралы аңыз.
Бұрынырақта Сарыарқа жерінде Бірнеше көшпелі ел өмір сүреді.Олар өте бақытты болады.Оларда бәрі болды және олар Бізде бәрі бар,барлығы жеткілікті тек бір ғана нәрсе жоқ,ол бізде елді қорғайтын батырдың жоқтығы дейді.Сол уақыттарда бір шаңыраұта алтын тұлымды ұл бала дүниеге келеді.Бір таң қаларлығы бұл бала басұа балалардан өзгеше болады.Бала күн сайын,сағат сайын өсіп аз уақытта нағыз батыр болып шығады.Оның туыстары оған көз тимеу үшін өз атымен емес-Толағай деп атайды.Бір жылы жауын жаумай,жер құрғап қалады.Елдің жағдайы Толағайды қатты ойландырады.

Ол өзі туралы ешқашан ойламайды, өзгенің көңілін табуға дайын тұрады. Заманымыздың өзге қалталыларындай  тапқан таянғанын қара басының игілігіне ғана жұмсамайды. Ойлайтыны әл- ахуалы төмен, от басында науқас жандары бар от басыларына көмек көрсету. Жетім балаларға қатты жаны ашиды. Бүгінгі таңда өз балаларынан басқа 8 сәбидің әкесі, барлығын жетім балалар үйінен алып, тәрбиелеуде. Ол Ақтөбе қаласының тумасы, ол туралы көпшілік біле бермейді, тек көмегі тиген жанұялар оның амандығын тілеп, алғысын айтады.  Рахмет, саған мейірімді адам.  

Бердібек Соқпакбаевтың «Менің атым Қожа»атты шығармасының кейіпкерлері

• Қожа — Шығарманың басты кейіпкері. Шын аты Қожаберген. Бір сыныпта екі Қожа болғандықтан, шатастырмас үшін оны "Қара Қожа" деп атайды. Кейде келемеждеп, «Қара Қожа» деудің орнына «Қара Көже» дейді. Шашы қайратты. Бойы - орта бойлы, әжесі "әкең тәрізді сұңғақ боласың" дейді. Мектепте дәрігер өлшегенде жүз отыз тоғыз сантиметр шыққан. Жасы он екіде. Бесінші сыныпты бітірген. Арманы: оқу бітіріп, университетке түсу. Жазушы болу.

• Жанар — Қожамен бірге оқиды. Қожаның ойынша "кластағы ең бір ақылды қыз. Сұлу." Дауысы әдемі, ән салады. Басына үкілі тақия киіп, мың бұралып «Қамажайға» билейді. Өнерлі қыз. Сыныптағы бірінші үздік оқушы.

• Сұлтан — ол Қожаның жан досы. Бойы ұзынша арық келген жігіт. Қожадан екі-үш жас үлкен. Әкесі Сүгір жылқы бағады. Бірақ ол біраз жыл бұрын оқуды тастап кеткен және жаман қылықтарға әуес.

• Қаратай — көрші колхоздағы комбайншы. Қаратайдың әйелі дүние салған. Ол Қожаның анасына үйленбекші. Қожа оны жек көреді.

• Жантас — Ол Қожамен бір сыныпта оқиды. Жантас пен Қожа бір бірін ұнатпайды. Себебі Жантас Қожаны үнемі «Қара көже» деп мазақтайды және екеуі де Жанарды ұнатқандықтан үнемі сөзге келіп қалады. Сол себепті өз сыбағасын алады.

• Майқанова — Қазақ тілі пәнінің мұғалімі (Майқанова Сәбира). Қожа оқитын сыныптың жетекшісі. Ол адамгершілігі мол әрі ақылды ұстаз.

• Әжесі — Қожаны қанаттыға қақтырмай, тұмсықтыға шоқтырмай қызғыштай қорғап өсіреді. Өзінің ерке немересін еш жамандыққа қимайтын жанашыр жан.

• Анасы — Қожаның анасының аты — Миллат. Ол ақылды, тәрбиелі адам. Ауылдың үлкен-кішісінің бәрі бірдей алдынан қия басып өтпей, хан көтеріп, құрметтеп тұрады. Екі бірдей сайлауда қатарынан аудандық советке депутат етіп сайланған.

• Сәйбек қарт — Мектеп күзетшісі. Ол Қожаның әкесі Қадырдың досы, әкесі туралы көп білетін әрі Қожаға ақыл айтқан кісі.

• Оспанов — зоология пәнінің мұғалімі. Қожаның жақсы көретін мұғалімдерінің бірі. Ол Қожаның әкесінің көзі тірі кезіндегі жан досы болған.

• Жақанов — Қожаның сыныптасы.

• А.Михайловна — Толық аты: Анфиса Михайловна. Орыс тілі пәнінің мұғалімі. Қожаның айтуынша, "мұғалімдердің ішіндегі алтын адам".

• Сүттібайдың Қожасы — Қожаның сыныптасы. Сүттібайдың үлкен баласы. Бір сыныпта екі Қожа болғандықтан, шатастырмас үшін оны өңіне қарап "Сары Қожа" деп атайды.