1. Бала туған кездегі қазақ дәстүрлері мен әдет-ғұрыптары. Баланың отбасында пайда болуы-қуанышты және қызықты оқиға. Осыған бала туған кездегі көптеген қазақтың салт-дәстүрлері байланысты.
2. Қазақ халқының салт-дәстүрлері: балаға 40 күн
Бала 40 күн болғанда, оны ресми түрде туған-туыстарына, жақындарына, достарына ұсынады. Бұл мереке қырқынан шығару баланы деп аталады. Бұл мерзім аяқталғанға дейін бала тым әлсіз және сыртқы ортаның, әсіресе зұлым күштің әсерінен қорғалмаған деп есептеледі. Қырық күн аяқталғанға дейін Жаңа туған нәрестеге тырнақтарды кеспейді және шашты кеспейді, оны бөтен адамдарға көрсетпейді. 40 күн-салыстырмалы мерзім: ұлдар 37-38 — ші күні, ал қыздар 41-ші күні тойлайды. Қазақтар мұндай жағдайда ұлы ержүрек әрі күшті, ал қызы — тыныштықты және домовитамен өседі деп сенеді.
Киндик шеше немесе үлкен жастағы басқа мейірімді әйел нәрестені шомып, таза киім киеді, шашты (ата-анасы оларды қорек ретінде сақтайды) және тырнақтарды (оларды жағады) кеседі.
3. Қазақ халқының ежелгі дәстүріне сәйкес, қырық күн өткеннен кейін балаға ресми түрде есім беріледі. Бұл аға ұрпақтың прерогативасы. Әдетте қызылша мұрагер немесе мұрагер деп аталады. Егер жас ата-аналар балаға өз бетінше ат берсе, онда бұл үлкендерге құрмет көрсетпеу болып саналады, бұл қазақ отбасыларында қолайсыз.
Менің оқыған мәліметтер де, Қазақстан бойынша жиырма мыңнан астам, ал тек Маң- ғыстау өлкесінде 4168 құдық болған екен. Олар көшпелі хал- қымыздың өмір тіршілігінің көзі болып саналғанмен, бүгінде олардың көпшілігінің күтімі болмағандықтан көзі бітіп, суы тартылып, істен шыққан екен. Осы жеті қабат жер астындағы судың ащы-тұщысын тап басып таба алатын, оның мол-аздығын алдын ала болжайтын білгір құдықшылар аз болмаған. Бұл ши өсіп тұрған жерлер мен жан- тақты ойпаттарда тұщы су көздері мол және олар жер бетіне жақын болып келеді екен.
Объяснение:
Мен өз білімім бойынша жаздым, сондықтан дұрыс па дұрыс емес пе білмеймін, бірақ есімдіктер қосып жаздым).
ЕСІМДІКТЕР:
Сілтеу есімдуктер: бұл, осы.
Жіктеу есімдік : менің.
т.б.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Сочинение на тему: "батыр ел үшін туады"
Отан өз батырларымен бай. Отанның қорғаушыларсыз, мемлекет жоқ. Бытылдық, Отан сүйгіштік, достық - нағыз батырдың сапалары. Батырлар болып дүниеге келмейді, олар болып қалыптасады. Балалық шақтан кішкентай балаға отаншылдыққа, құрметке тәрбиелеу керек. Атамекен үшін ата-аналарға нағыз жігітті тәрбиелеу керек ғой! Халықта дана мақал-мәтелдер бар: "Ер жігіт ел үшін туады, ел үшін өледі", "Ер барда - ел қор болмас" және тағы басқалар. Менің пікірінше, ең басты, ең негізгі батырдың сапасы - бұл отаншылдық. Отаншылдық - бұл туған жерге, өз халыққа, ұлтқа деген сүйіспеншілік.
Мен бір билеуші туралы аңызды естідім. Бұл аңызда, кейіпкерге ауыр таңдауын қабылдау керек еді. Оның Отанына жау бас салды. Дұшпан жылымшы болды және оның әкесін тұтқынға алды. Ол талапты ұсынды: немесе ол жауға билікті береді, немесе ол әкесінен айырылады. Кейіпкер ұзақ ойлады... Ол білді, егер ол білікті алып берсе, жау оның халқын құлдарғын айналдырды. Ол шешті... өз халықты сақтап қалу. Ол ұзақ азаптарады, бірақ оның әкесінің рухы өз баласымен мақтанады. Ол (Біздің кейіпкеріміз) жауларды жеңді, ал оның елі өркендеді...
Иә, бұл - аңыз. Бірақ ол бізді біртұтас халықпен болу оқытты, және ештеңе, ешкімді жасқану жоқ. Біздің уақытымыздың батырлары - дәрігерлер, мұғалімдер, құтқарушылар. Дәрігерлер және құтқарушылар күнбе-күн көп өмірлерді сақтап қалады. Мұғалімдер балаларды оқытады, тәрбиеледі. Міне, біздің батырларымыз! Біздің әжелеріміз, аталарымыз - қаһармандар! Біз оларға ашық аспанмен міндетті. Олар соғыстты, еңбектенді, олар тапсырмады! Біздің ұрпаққа бұл адамдардың ұқсауы керек... Және, әрине, әр адамның ең басты, ең сүйікті батыры - бұл анам. Ол өмірді сыйланды.
Ең бастысы - өзі үшін өмір сүру емес, ал Туған Жер үшін өмір сүру тиіс.